Interim-managers mogen in het vervolg nog maar een jaar aanblijven en maximaal 332.500 euro vangen. Er zijn ongeveer 1100 zorgbestuurders en een onbekend aantal interim-bestuurders. De laatsten nemen veelal de plaats in van naar huis gestuurde zorgbestuurders. Deze ‘interimmers’ presteren het soms om doodleuk zes ton of meer per jaar te vragen.

Het aan banden leggen van de graaicultuur aan de top van de zorg moet nog worden goedgekeurd en heeft voorlopig geen enkele rechtskracht. De vraag is of er ook maar iets van terechtkomt. Toezichthouders die de salarissen vaststellen, hoeven dit geld niet uit eigen zak te betalen. De AWBZ, de verzekeringen en de overheid zijn de ruiven waaruit kan worden gegeten. Waarbij het in alle gevallen om belasting- en premiegeld gaat. En ook altijd is de afstand in beloning tussen top en werkvloer schandalig groot.

Het is hier eerder gezegd: markwerking heeft veel kapotgemaakt en tot scheefgroei geleid. Marktconforme beloning is onzin, want een zorginstelling is geen industriële toko. In de echte markt zit men niet op zorgbestuurders te wachten.

Om te zien wie echt geschikt zijn om zorginstellingen tegen een sociaal en moreel aanvaardbare vergoeding te besturen, stel ik het volgende voor. Ontsla alle bestuurders en stuur de interimmers weg. Geef hen het recht als eerste te solliciteren op hun eigen functie, die dan wel een verantwoorde salariëring kent. En betrek medewerkers en cliënten uitgebreid bij de sollicitatieprocedures. Zo scheid je het kaf van het koren. En raak je de graaiers kwijt. Maar helaas, zo zal het niet gaan. Bestuurders en toezichthouders zitten nog te veel en te vaak bij elkaar op schoot. Dat maakt een objectieve beoordeling onmogelijk. Ze hebben elkaar immers zelf uitgezocht.

Bert Middel (1952) was lid van de Tweede en de Eerste Kamer en lector ‘zorg en welzijn’ aan de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden. Hij is nu burgemeester van Smallingerland (Drachten en omstreken) en publicist.