Vijf zorgaanbieders sloten maandag met de gemeente Boskoop een convenant met een looptijd van zeven jaar, dat bovendien nog twee keer met een jaar kan worden verlengd. Elk van deze vijf aanbieders kan door cliënten in de gemeente Boskoop worden ingeschakeld, en maakt daardoor evenveel kans om marktaandeel te verwerven. Daarbij gaat het om een flexibel contract met eisen aan de kwaliteit en dienstverlening. In- en uittreding van zorgverleners gedurende de looptijd van het contract is mogelijk. Ook kan het convenant tussentijds aan nieuwe zorgontwikkelingen worden aangepast, stelt de gemeente.
Agnes Kant
Wim van der Hoek (CDA), wethouder voor onder meer financiën en zorg, legt uit dat een bestuurlijke aanbesteding mogelijk is door hulp in de huishouding aan te merken als zorg. ‘Dat is mogelijk door de wetswijzing van Agnes Kant. Hierdoor zijn de Europese regels slechts beperkt van toepassing. Het is een dynamisch model dat aangepast kan worden als de wetgeving of de omstandigheden veranderen. Bureau Factum heeft ons begeleid bij het aanbestedingsproces.’
Keuze
Volgens Van der Hoek biedt het model de klant keuze. ‘Klantvriendelijkheid heeft prioriteit. We gaan niet voor de laagste prijs. Doordat de klant keuze heeft moeten zorgaanbieders kwaliteit leveren en zal deze ook op kosten blijven letten. Dat een contract minimaal zeven jaar duurt, is voor de aanbieders ook prettig omdat ze dan in medewerkers kunnen investeren met bijvoorbeeld opleidingen.’
Concurrentie
Cliënten kunnen bij het Wmo-loket alle informatie opvragen over de zorgaanbieders. ‘Jaarlijks houden we een klanttevredenheidsonderzoek, dat helpt klanten bij het maken van een keuze. Concurrentie tussen aanbieders is alleen maar goed. In het convenant hebben ze ook afgesproken zich als goede collega’s op te stellen en niet te proberen elkaars klanten af te pakken.’ Het werk voor de huishoudelijke hulpen wordt alleen maar interessanter, denkt Van der Hoek. ‘De band met de cliënt wordt intensiever en het werk wordt boeiender. Er is dan wel goed gekwalificeerd personeel nodig dat goed communiceert en empathisch vermogen heeft.’
Sociale contacten
Het zorgleefplan is een variant op wat in de thuiszorg en ouderenzorg al lang wordt toegepast, weet Van der Hoek. ‘Doordat we bijvoorbeeld ook sociale contacten ondersteunen, blijft een cliënt veel actiever. Vrijwilligers kunnen de cliënten bijvoorbeeld begeleiden naar het restaurant van het zorgcentrum, waar ze tegen een kleine vergoeding kunnen eten. De huishoudelijke hulp moet dit soort wensen bespreken binnen de organisatie, zodat ze in het zorgleefplan worden opgenomen.’
Budgetneutraal
Van der Hoek benadrukt dat de looptijd van zeven jaar niet betekent dat alle afspraken in het convenant al die tijd vaststaan. ‘Het model moet wel budgetneutraal blijven. We gaan per aanbieder nog uitvoeringsconvenanten afsluiten. Aanbieders zullen met hun vraagprijs dicht bij elkaar blijven zitten, zo blijkt in de praktijk. Het kan best zijn dat bezuinigingen de komende jaren ooit aanleiding zijn om de afspraken te herzien. Tegelijk ligt de prioriteit bij de cliënt. Als die dankzij deze hulp langer zelfstandig kan blijven, kost het de samenleving alleen maar minder geld. De cliënt wordt zo meer bij de samenleving betrokken, vereenzaamt minder snel en blijft dus gezonder.’
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Volg Zorg+Welzijn op Twitter >>
Bron: Foto: Gemeente Boskoop
Op zich een prima ontwikkeling, maar wel lastig om resultaat afspraken te kunnen maken en daarop toe te zien, lijkt me.
Verder zou het voor een brede vraaggerichte en dito gestuurde benadering o.m. wenselijk zijn om o.a. de careonderdelen incl. de financiering vanuit de AWBZ in het geheel over te hevelen naar de Wmo. Dat zou een maatproduct voor de zorgaanbieders ook een stuk eenvoudiger en doelmatiger kunnen maken.
In het kader van een breed integrale visie en dito beleid pleit het er natuurlijk sowieso voor om ook diverse andere aanpalende domeinen (werk, inkomen, wonen e.a.) mee te nemen in het ontwikkelen van duurzaam, betaalbaar en adequaat maatschappelijk beleid.