Carolien Stam – Zo’n 1200 vrijwilligers zijn in zeventig projecten in het
land actief met buurtbemiddeling. De helft van de aanmeldingen leidt
daadwerkelijk tot een bemiddeling en daarvan wordt dertig procent naar
tevredenheid van beide partijen opgelost. Tien jaar buurtbemiddeling heeft
succes. Vooral voor bewoners. ‘Vaak gaat het niet zozeer om de geluidsoverlast,
maar om onderliggende behoeften van bewoners, zoals betrokkenheid met elkaar,’
zegt Nicole de Ridder. ‘De buurtbemiddelaars weten de behoeften van buren boven
tafel te halen.’
Nicole de Ridder is landelijk coördinator buurtbemiddeling bij het Centrum
voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid, dat sinds 1 januari 2005 de
verschillende projecten in het land coördineert. Zaterdag 8 april verscheen naar
aanleiding van het tienjarig bestaan van het eerste buurtbemiddelingsproject het
boek ’10 jaar buurtbemiddeling’ waarin allerlei ervaringen van het afgelopen
decennium staan beschreven.
De vrijwilligers zijn meestal mensen die zich in hun wijk of stad
maatschappelijk in willen zetten. ‘We streven naar een afspiegeling van de buurt
of stad, qua etniciteit, opleiding, leeftijd enzovoort,’ aldus Nicole de Ridder.
De vrijwilligers krijgen een driedaagse training gericht op gesprekstechnieken,
sociale vaardigheden en rollenspellen.
Per lokaal project komen er gemiddeld zo’n
80 tot 120 meldingen binnen. Aanmelding van zaken geschiedt door buren of door verwijzers zoals de
gemeente, welzijnsinstellingen, woningcorporatie of de politie. Van de
uiteindelijke bemiddelingen wordt ruim een derde niet opgelost door afgebroken
communicatie of doordat er geen oplossing te vinden is. Dan worden de partijen
terugverwezen naar de verwijzers.
Het CCV onderzoekt momenteel of de buurtbemiddelingsmethodiek ook is
toe te passen op andere domeinen, bijvoorbeeld bij leerlingbemiddeling of
groepsbemiddeling.
