De financiële crisis is nu in de fase van een serieuze economische crisis terechtgekomen. Dat betekent dat de werkloosheid nu snel toe gaat nemen en de overheidsfinanciën onder druk komen. De meest actuele ramingen over de werkloosheid gaan uit van zo’n 750.000 personen in 2010.

De Oudhollandse zegwijze ‘Goedkoop is Duurkoop’ drong zich de laatste weken verschillende keren bij me op. Het is natuurlijk geen wet van Meden en Perzen maar als je zuinig wilt zijn is het wel verstandig om je af te vragen of je besparing niet juist op langere termijn of in een bredere context waarschijnlijk grotere uitgaven veroorzaakt. Ik denk dat in de zorg de laatste jaren, en nog altijd, veel bezuinigingen worden gedaan die onze samenleving duur zullen komen te staan, als ze dat niet nu al doen.

Door de aanpak MultiProblemGezinnen (MPG aanpak) staat Amsterdam wellicht aan de vooravond van mogelijk daadwerkelijke veranderingen in de zorg rondom kinderen en gezinnen. Er is ruim twee jaar aan gewerkt om het gezinsmanagement rondom gezinnen met ernstige problematiek in de hoofdstad en omgeving eenduidig te gaan realiseren.

In mijn vorige weblog heb ik het welzijnswerk aangeraden voor de komende gemeenteraadsverkiezingen een welzijnsmanifest te schrijven. Op dit moment is het Haags welzijnswerk een manifest aan het voorbereiden. Ook een moment om innovatieve ideeën in te brengen en te borgen.

Bij een deel van de Tweede Kamer heerst de angst dat wanneer je geen gescheiden inburgeringsklassen organiseert, een groep vrouwen achter de geraniums zal verdwijnen. Ik ben daar niet zo bang voor. Het organiseren van gescheiden taal- en inburgeringsonderwijs voor vrouwen zal juist leiden tot achterstelling van migranten vrouwen. Dat moeten gemeenten vooral niet doen.

Onlangs mocht ik voor een familielid, ervaring opdoen met het aanvragen van hulpverlening. Daarbij was de vraag duidelijk, er moest alleen nog even met de desbetreffende instanties contact gelegd worden. Ik zal u een opsomming van de gang van zaken besparen. Het kostte mij een forse dosis assertiviteit, doorzettingsvermogen en strategisch denken om uiteindelijk die hulpverlening te regelen die passend was.

In een eerder blog (Achterstallig onderhoud) vroeg ik me af wat wijsheid is in een situatie waarin een aantal burgers overlast ervaart van het gedrag van een buurvrouw, de woningcorporatie geen grond heeft om op te treden en er vanuit het oogpunt van zorg geen aanleiding voor bemoeienis is. Mijn vraag naar wijsheid betrof vooral: kies je voor het individu of voor de groep?

Er zal een grote omslag in denken plaats moeten vinden bij welzijnsorganisaties. Zij dienen alerter te zijn en nog meer als maatschappelijke onderneming te handelen. Het gebrek aan competenties bij het management is vaak het knelpunt. De focus ligt teveel op inhoud en te weinig op ondernemen.

Van de 70 adressen die we hebben bezocht doen er in totaal 10 mee met het vervolg. Bewoners gaan zelf activiteiten organiseren. Op de planning staan een bewonersfeest, fietstocht, visuitstapje, spelletjesmiddag en de aanleg van een bewonerstuin. Klinkt bekend in de oren? Dit soort gangbare activiteiten moeten te organiseren zijn. Nu alleen nog de bewoners daadwerkelijk mee laten doen.

Het verkrijgen van goed opgeleid personeel in de zorg wordt een steeds groter probleem. Instroom is nodig aangezien de komende jaren steeds meer mensen een beroep zullen doen op zorg. Instellingen proberen personeel te lokken met goede arbeidsvoorwaarden waardoor de kosten stijgen en het gat in het ene ziekenhuis wordt gedicht met een gat in het andere ziekenhuis.