Column
COLUMN Een goed leven?
Elk mens heeft recht op een goed leven. Wij laten het ook graag aan mensen zelf over om te beslissen wat een goed leven is. Niet iedereen wil hoogleraar worden. En niet iedereen wil op zondagavond alleen maar voetbal kijken met een biertje erbij. Zoals de meningen verschillen over wat een goed leven is, zo verschillen ook de meningen over de rol van de overheid bij het bereiken van dat goede leven. De een vindt dat de overheid er vooral is om mensen tegen elkaar te beschermen bij het nastreven van het goede leven. De ander vindt juist dat de overheid mensen (ook) meer moet faciliteren bij het nastreven van dat goede leven.
COLUMN Gewoonten afleren
Wel eens geprobeerd een gewoonte af te leren? Niet humeurig reageren als blijkt dat niemand de ontbijtboel heeft opgeruimd? Niet zeggen: stel je niet aan, als je kind als een dramaqueen brult vanwege een mislukte speelafspraak? Het lukt me meestal, maar ik blijf het lastig vinden.
COLUMN Moeder van Yaël
Ik ben Sanne. Ik ben journalist, moeder van een meisje van dertien, geliefde van Willem, ex-vrouw van Hanno en nog zo wat dingen. Een identiteit is altijd opgebouwd uit delen en deeltjes. Ik hou van koken en van rode lippenstift. Ik zing graag en heb een hekel aan cynisme.
Redactioneel: Een nieuwe formule: Zorg+Welzijn
De Dagbesteding die je nu in je handen hebt is het laatste uitgave van het blad in deze vorm. Ruim twintig jaar hadden activiteitenbegeleiders hun eigen vakblad in de vorm van AS, de afkorting van Activiteiten Sector. Vorig jaar besloot de uitgeverij om de doelgroep van het blad te verbreden en de titel te veranderen in Dagbesteding, vakblad voor professionals in zorg & welzijn. De laatste ontwikkeling is dat de titel samengevoegd gaat worden met enkele andere tijdschriften in het sociale domein en op die manier nog meer bereik krijgt.
Column: Missers met Kerstmis
December is een bijzondere maand met verschillende feestdagen. Natuurlijk besteden we hier aandacht aan met onze cliënten. We richten de ruimte feestelijk in, organiseren speciale activiteiten en zetten lekker eten op tafel. We doen ons best, maar er kunnen ook dingen misgaan.
Redactioneel: De rekening
Het witte busje scheurt de straat in, stopt voor de deur en de pakjesbezorger springt eruit. Met een verhit hoofd duwt hij een pakje onder mijn neus en gebaart dat ik snel moet ondertekenen. Weg rijdt de bus alweer, de bocht om. Gelukkig spelen er net geen kinderen op straat en ligt de poes veilig te snorren in haar mandje.
Column Annet van Zon: Verbonden
Ik herinner me logeerpartijen bij mijn ‘oma Rotterdam’. Mijn frunnikhemdje ging altijd mee; zonder dat kleinood kon ik niet slapen. Samen met mijn zusje verheugde ik me op wat komen ging: tomatensoep met balletjes, met de tram naar de Euromast en in opa’s stoel in het spionnetje kijken naar de boten in Delfshaven. Het was altijd fijn, totdat de avond kwam. Dan knaagde het heimweemonster ruwe randen aan de dag en begon het grote missen: de geur van thuis, de warmte van mama, het licht op de gang. Weer thuis begon na verloop van tijd het verlangen naar een nieuwe logeerpartij. Zeker weten dat het dit keer goed zou gaan…
Column Tanja Appels: Kritiek
‘Beste minister, het lukt ons niet. We doen ons best, maar we kunnen het werk niet doen voor minder geld.’ Op het Malieveld waren jeugdzorgwerkers op 3 september in groten getale aanwezig om dit aan VWS-minister Hugo de Jonge duidelijk te maken. Ik was er niet bij, omdat ik me afvraag of het inzetten van voldoende hulp echt niet kan voor het nu beschikbare geld.
Redactioneel: Werkende armen
Werken loont, maar kennelijk niet altijd. Nederland telt ongeveer 300.000 werkende armen. Dit blijkt uit het onlangs gepubliceerde onderzoek ‘Als werk weinig opbrengt’ van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Armoede is hierin door het SCP afgebakend op grond van het ‘niet-veel-maar-toereikendcriterium’, oftewel kosten voor basisbehoeften en een klein bedrag voor ontspanning en sociale activiteiten.
Cliëntencolumn: Het sociaal domein nog verder van huis
Bij de decentralisatie van de Wmo en de jeugdzorg is samen met de Participatiewet het sociaal domein volledig op het bord van de gemeenten terecht gekomen. Met als verhaal om de zorg en het welzijn dichter bij de burger te brengen. Vanuit de lokale situatie zou dan beter passend maatwerk geleverd kunnen worden.