Op Twitter ging enige tijd geleden een tweet rond van een verontruste ouder die schreef dat met de huidige uitvoering van de jeugdwet ’de zorgmijders van morgen geboren worden’.

Mijn vriendin begeleidt een Syrisch gezin. Vader is anderhalf jaar geleden naar Nederland gevlucht, moeder en zes kinderen zijn een jaar later gekomen.

Ellis heeft een probleem. Een klein jaar geleden is ze met haar dochtertje van twee vertrokken bij de ouders van haar vriend. Daar woonde het jonge gezin omdat er geen passende woning beschikbaar was. Maar de spanningen in het te kleine huis liepen zo hoog op dat het niet alleen meer bij woorden bleef.

Ik heb zelf drie kinderen. Twee meiden van elf, een zoon van veertien. Het gaat ze goed op het moment dat ik dit schrijf, dank u. De ouders onder u weten, denk ik, dat gezondheid en welzijn van hun kroost boven alles gaat.

Mijn vader werd in zijn jeugd in Indië ‘inlander’ genoemd. Hij is van 1930. Inlanders waren kinderen van het land die niet dezelfde rechten hadden als de ‘Hollanders’. Omdat men ‘inlander’ te denigrerend vond, bedacht men voor precies dezelfde persoon in dezelfde situatie het woord ‘inheemse’. Lood om oud ijzer.

Een jonge, maar krachtige traditie in Z+W is de jaarreflectie van het Instituut voor Publieke Waarden. In 2014 schreven de leden van instituut het woordenboek van het sociaal domein, in 2015 de tien dilemma’s van het wijkteam. Dit jaar helpen zij bij het gestand doen van de grote belofte: maatwerk.

U begrijpt dat wij met enige regelmaat dit blad tegen het licht houden. Gevoed door een abonnee-enquête en ons LinkedIn-lezerspanel, ziet u vanaf dit nummer een aantal veranderingen waarvan wij natuurlijk hopen dat die bevallen. Vanaf nu plaatsen we in elk nummer een langer verhaal dan u van ons gewend bent, dit keer over de Arnhemse bezuinigingen op het opbouwwerk. Daar schijnt de gemeente het opbouwwerk te zien als een tweedelijnsfunctie die je naar believen in kunt zetten.

Op onze website hebben we een rubriek ‘Wat werkt op tv?’. Hierin beoordelen twee professionals een televisieprogramma dat raakvlakken heeft met hun werk. Onlangs werd Family Island besproken. Van professional 1 kreeg het programma drie van de vijf sterren. Van professional 2 slechts één ster.

Wijkteams leren steeds beter om burgers in hun eigen omgeving hun eigen oplossing in handen te geven. Dat zien wij graag. Want het grootste deel van de mensen die ergens de overheid voor nodig heeft, weet heel goed wat die oplossing moet zijn. Niet alleen de mensen die een dakkapel willen, maar ook gezinnen met veel problemen. Om die burger serieus te nemen, proberen professionals in de wijk zoveel als mogelijk ‘naast’ de burger te staan. Om op die manier de zelfredzaamheid van burgers maximaal te benutten.

Terwijl wij dit nummer afronden, haalt de wijk Poelenburg in Zaandam het nieuws. Een groep jongeren houdt de gemoederen daar nadrukkelijk bezig. Geluidsoverlast, respectloos tegen de politie, agressief tegen buurtbewoners.