Mijn vader werd in zijn jeugd in Indië ‘inlander’ genoemd. Hij is van 1930. Inlanders waren kinderen van het land die niet dezelfde rechten hadden als de ‘Hollanders’. Omdat men ‘inlander’ te denigrerend vond, bedacht men voor precies dezelfde persoon in dezelfde situatie het woord ‘inheemse’. Lood om oud ijzer.

Een jonge, maar krachtige traditie in Z+W is de jaarreflectie van het Instituut voor Publieke Waarden. In 2014 schreven de leden van instituut het woordenboek van het sociaal domein, in 2015 de tien dilemma’s van het wijkteam. Dit jaar helpen zij bij het gestand doen van de grote belofte: maatwerk.

U begrijpt dat wij met enige regelmaat dit blad tegen het licht houden. Gevoed door een abonnee-enquête en ons LinkedIn-lezerspanel, ziet u vanaf dit nummer een aantal veranderingen waarvan wij natuurlijk hopen dat die bevallen. Vanaf nu plaatsen we in elk nummer een langer verhaal dan u van ons gewend bent, dit keer over de Arnhemse bezuinigingen op het opbouwwerk. Daar schijnt de gemeente het opbouwwerk te zien als een tweedelijnsfunctie die je naar believen in kunt zetten.

Op onze website hebben we een rubriek ‘Wat werkt op tv?’. Hierin beoordelen twee professionals een televisieprogramma dat raakvlakken heeft met hun werk. Onlangs werd Family Island besproken. Van professional 1 kreeg het programma drie van de vijf sterren. Van professional 2 slechts één ster.

Wijkteams leren steeds beter om burgers in hun eigen omgeving hun eigen oplossing in handen te geven. Dat zien wij graag. Want het grootste deel van de mensen die ergens de overheid voor nodig heeft, weet heel goed wat die oplossing moet zijn. Niet alleen de mensen die een dakkapel willen, maar ook gezinnen met veel problemen. Om die burger serieus te nemen, proberen professionals in de wijk zoveel als mogelijk ‘naast’ de burger te staan. Om op die manier de zelfredzaamheid van burgers maximaal te benutten.

Terwijl wij dit nummer afronden, haalt de wijk Poelenburg in Zaandam het nieuws. Een groep jongeren houdt de gemoederen daar nadrukkelijk bezig. Geluidsoverlast, respectloos tegen de politie, agressief tegen buurtbewoners.

Voorgevoel of intuïtie, hoe je het ook noemt, iedere sociaal werker maakt het mee. Je komt bijvoorbeeld in een gezin waar je tekenen van mishandeling ziet of merkt dat een kind wordt verwaarloosd. Hoe ga je daarmee om?

Maatwerk mogelijk maken. Vrijwel iedere gemeente wil het. Toch zien wij nog regelmatig dat de prioriteit elders ligt. Zoals bij eenvoudige inkoop. Omdat de afdeling inkoop zo bulkkorting bedingt. En voor een goede prijs inkopen, dat is misschien wel het belangrijkste doel van de afdeling inkoop. Maar het kan ten koste gaan van maatwerk. Belangrijker nog: het kan ertoe leiden dat nationale wetgeving lokaal wordt overtreden.

OP EEN BIJEENKOMST met jonge psychiaters onlangs werd de vraag gesteld wat belangrijker is: de privacy van de cliënt of diens gezondheid? De grote meerderheid koos voor privacy. Belangrijkste argument: zonder vertrouwensband kun je de patiënt toch niet helpen.

YASMINE ZIET ER niet uit als een zwerver. En ook niet als een drugsverslaafde. Daarom komt ze niet in aanmerking voor een kamer in een RIBW-voorziening. ‘Moet ik eerst een psychose hebben of verslaafd zijn om voor huisvesting in aanmerking te komen?’ Dat snapt ze niet.