ISABEL DIJKSTRA (32), persoonlijk begeleider verstandelijk-gehandicaptenzorg: 'Voordat ik werd aangenomen op een begeleid zelfstandig-wonenvoorziening voor mensen met een licht verstandelijke beperking en multiproblematiek, liep ik een ochtend mee. Ik ontmoette Jan, een joviale veertiger die klusjes deed in het pand.'

'Ik ben mantelzorger voor mijn broer. Hij is zeven jaar dakloos geweest, is verslaafd aan alcohol en heeft schulden. We komen uit een gezin met veel psychische problemen. Onze vader had PTSS, hij was soldaat in Nederlands-Indië, onze moeder had borderline. We groeiden op in tehuizen en pleeggezinnen. Onze ouders zijn overleden, we hebben alleen nog twee neven, maar zij zijn ook alcoholverslaafd.'

Als sociaal werker ben je al lange tijd bezig het vertrouwen van een gezin te winnen nadat je vanuit school en sportclub signalen kreeg dat het niet goed gaat met het zesjarige jongetje in dat gezin. Langzaamaan zien de ouders in dat jij je niet met hen en hun kind wilt bemoeien, maar dat je ze wilt helpen met de zorgen rondom hun zoontje. Bij je volgende huisbezoek zie je in de kast waar moeder een pak koekjes uit pakt een grote zak met XTC-pillen. Ouders hebben niet door dat jij het gezien hebt. Uiteraard wil je de zorgvuldig opgebouwde vertrouwensband niet op het spel zetten. Wat doe je na deze waarneming?

TOEN misdroeg Toon zich en werd van school gestuurd. NU werkt hij en is een veelgevraagd gastspreker.

Rens Strous (44) is coördinerend begeleider op een lvb+-locatie in Utrecht. Van daaruit worden mensen begeleid met een licht verstandelijke beperking die kampen met psychiatrische en/of verslavingsproblemen. Zij wonen op zichzelf, in de wijk. Zo ook de man bij wie Rens na jaren investeren eindelijk vooruitgang boekte.

In de rubriek ‘Tegendraads’ komen professionals aan het woord die, om hun doel te bereiken, niet voor de geëffende weg kiezen. Deze keer: Rene Slotboom, straatadvocaat.

ELISE DE WITTE (43), coach jongerenwerk: ‘Ik ben begin twintig als ik ga werken op een orthopedagogisch behandelcentrum voor probleemjongeren. Tijdens mijn eerste dienst ontmoet ik Marco, een blond joch van 14 jaar met ernstige gedragsproblemen.’

Fotograaf Thijs Wolzak schrok aanvankelijk toen hij wijkcentrum De Ypelaer in Tilburg binnenstapte. Was er slechts een lange, lege tafel te fotograferen? Hij werd gerustgesteld: straks komen de mensen. En dat klopte, de ruimte vulde zich al snel en Wolzak werd getuige van de methode Vangnetwerken.