Buurtgezinnen is een mooi initiatief: gezinnen die het zwaar hebben (vraaggezinnen) worden gekoppeld aan een warm en stabiel gezin in de buurt (steungezinnen). Onder begeleiding van de coördinator van Buurtgezinnen worden afspraken gemaakt over de steun. Het kan bijvoorbeeld gaan om een weekend logeren of samen iets leuks ondernemen. Zo krijgen kinderen wat extra liefde en aandacht en worden ouders even ontlast. Maar stel, jij bent zorg-of welzijnswerker in de buurt en je hoort dat een kind die uit jouw ervaring volstrekt onhandelbaar is aan zo'n gezin wordt gekoppeld. Wat zou jij doen? Ga je dan een waarschuwende actie ondernemen en wie benader je? Of voelt dat als klikken of gaat het jou niet aan?

Kunstenaar Sandra Schouten werkte een jaar in een verpleeghuis voor mensen met dementie. Ze zocht naar nieuwe vormen van contact voor bewoners met 'onbegrepen' of lastig gedrag. Haar Aziatische glimlach - en later een glimlachboekje - bleek de ingang naar hartverwarmend contact met een Turkse bewoner.

Een verslavingsverleden, flinke schulden, twee opgerolde wietkwekerijen en bijna drie jaar dakloos. Op 9 januari 2016, de dag dat zijn vader overleed, ging de knop om. De 50-jarige Stanley van den Berg haalde zijn diploma's en werkt nu als persoonlijk begeleider bij het Leger des Heils in Utrecht.