Zorg+Welzijn magazine
COLUMN Stel er komt brand
Telefoon van de buurvrouw van hiernaast. 'Er is een grote brand bij jou op driehoog. Je moet nú naar buiten!' Het is vrijdagavond tien uur en de inhoud van het telefoontje dringt maar langzaam door. Ik woon op eenhoog, dus heb nog even. Rustig trek ik mijn schoenen aan, als er hard op mijn voordeur wordt gebonkt. De buurman van tweehoog: 'Je moet NU mee naar buiten.'
DILEMMA Wat zou jij doen?
Je bent als sociaal werker of ervaringsdeskundige betrokken bij een gezin dat in scheiding ligt. Vader en moeder gooien met modder en hun kind van tien jaar wordt daar, bedoeld of onbedoeld, in meegenomen. Na de zoveelste ruzie spreekt het kind tegen jou uit dat ze haar vader niet meer wil zien. Hoe reageer je daarop?
BOEK Hoe praat je met iemand die niet spreekt?
De dertienjarige Brian en zijn vader wonen op een afgelegen terrein in een caravan. Brians verstandelijk en fysiek beperkte broer Lucien woont in een instelling. Vanwege een renovatie moet Lucien ergens anders opgevangen worden. De vader, gemotiveerd door de financiële vergoeding, haalt Lucien naar de caravan en maakt Brian verantwoordelijk voor de verzorging van zijn broer. Maar hoe praat je met iemand die niet spreekt? Hoe zorg je voor iemand van wie je niet weet wat hij nodig heeft? Jaap Robben beschrijft het in zijn roman Zomervacht.
MEELOPEN MET: Voorbij de voordeur met Norbert Wijnhofen
'Het gaat om dat eerste contact, die eerste minuten. Dat is zo belangrijk', zegt sociaal werker Norbert Wijnhofen. Journalist Jessica Maas en fotograaf Bas Losekoot lopen een dag mee met de kersverse Sociaal Werker van het Jaar 2019.
ERVARINGSDESKUNDIGE Elin Jakobs
Terugkijkend had Elin Jakobs de 'verstoorde relatie met eten' al rond haar achtste. 'Ik werd gepest op school. Ze scholden me uit voor dikkerdje en varken. Dat maakte me onzeker en verdrietig. Mijn moeder vertelde me dat ik mijn verdriet beter niet kon laten zien. Dat zou me nog kwetsbaarder maken, dacht zij.'
KIPPENVEL ‘Monsters zijn alleen eng in het donker’
Shannon Urick (35) is psycholoog bij Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Zij zit op de crisislijn, de chat, de telefoon en de e-mail, en geeft therapie via digitale media. Ze denkt vaak terug aan het contact met een jongetje van twaalf, met zelfmoordgedachten.
THEMA ‘Een dier kan je er bovenop helpen’
Twee keer zorgde een hond ervoor dat Jan van Summeren een moeilijke en eenzame periode overwon. Die ervaring inspireerde hem tot de oprichting van Stichting ZorgDier Nederland. 'De uitdrukking op iemands gezicht, daar doe ik het voor.'
COLUMN Eenzaam en alleen
Negentig jaar wordt mijn oma in november. In haar lange leven heeft ze veel meegemaakt, maar wat haar het meest zal bijblijven, is ongetwijfeld het verlies van haar man. Mijn opa. Vijf jaar geleden overleed hij. En daar is ze nooit bovenop gekomen. Als ik haar spreek, blijft ze zeggen dat ze hem zo mist. Dat het verdriet nog steeds rauw is. Dat ze zich eenzaam voelt. En dat snap ik. Als je lang met iemand samen bent geweest, is het onvoorstelbaar om zonder elkaar verder te moeten. Toch vind ik het als kleinkind soms lastig als ze over het gemis praat.
TEGENDRAADS Kinderen als Dexter noemen ze ‘niet plaatsbaar’
Dexter is een goed uitziende jongen van 22 jaar. Maar Dexter is anders; hij heeft een ernstig verstandelijke beperking, autisme en een slaapstoornis. Daarnaast heeft hij moeilijk verstaanbaar gedrag ontwikkeld waarbij hij zichzelf verwondt.
COLUMN Minder dromen
De transitie in het sociaal domein is inmiddels het vijfde jaar ingegaan. En voor het vierde jaar op rij hoor ik dat wij nu écht gaan beginnen aan de transformatie. Het blijft echter vooral nog bij die uitspraak. Zeker, er zijn leuke en goede voorbeelden te vinden van gemeenten en zorgorganisaties die anders zijn gaan werken. Maar omdat het dan nog steeds gaat om experimenten, pilots en proeftuinen heeft dus nog steeds geen transformatie van het systeem plaatsgevonden. Anders waren het immers geen leuke experimenten, pilots en proeftuinen meer.
