Hoewel 86 procent van de artsen het denkbaar vindt om een euthanasiewens uit te voeren, verandert dit percentage drastisch als de achterliggende reden van psychische aard is, zo blijkt uit onderzoek van het VUmc onder bijna 1500 Nederlandse artsen. De bereidwilligheid van de artsen zakt bij het lijden aan een psychiatrische aandoening naar 34 procent, bij beginnende dementie naar 40 procent en bij gevorderde dementie naar 29. Wanneer het gaat om lijden aan het leven wil 27 procent het verzoek inwilligen.
Is hulp bij zelfdoding nu wel of niet strafbaar? En wat is het verschil tussen euthanasie en palliatieve sedatie? Lees hier wat je moet weten over euthanasie en zelfdoding.
Arts bepaalt
Opmerkelijk is dat bij kanker of andere ernstige lichamelijke aandoeningen een meerderheid van de artsen, ruim 80 procent, het wel denkbaar vindt om euthanasie uit te voeren. Eva Bolt die op het onderzoek is gepromoveerd stelt: ‘Dit onderzoek laat zien dat elke arts zelf bepaalt waar zijn grenzen liggen bij beslissingen over euthanasie. Deze grenzen zijn zowel gebaseerd op wettelijke als persoonlijke argumenten’.
Ondraaglijk lijden
Een reden dat artsen meer moeite hebben met het uitvoeren van euthanasie bij mensen met psychische klachten, is volgens het onderzoek twijfel in hoeverre het lijden ondraaglijk is. Bij mensen met dementie is het al helemaal lastig aan te tonen of er sprake is van lijden, omdat er niet goed meer gecommuniceerd kan worden.
Gevorderde dementie
Bij gevorderde dementie hebben vooral specialisten in de ouderengeneeskunde moeite met het in gang zetten van een euthanasieverzoek. Zij geven aan in 86 procent van de gevallen zich niet voor te kunnen stellen een verzoek in te willigen.
Artsen kunnen niet worden gedwongen mee te werken aan euthanasie, maar om te voorkomen dat patiënten met een stervenswens van het kastje naar de muur worden gestuurd, vinden D66 en GroenLinks dat er een verwijsplicht moet komen voor artsen. Lees meer>>
Ik begrijp nog altijd niet waarom het beëindigen van je eigen leven als een zaak van artsen wordt gezien. Omdat de maatschappij vindt dat (alleen) zij ‘over leven en dood gaan’? Omdat ze over de middelen beschikken? Er bestaan toch al cocktails die 100% garantie op snelle en pijnloze dood geven, zonder dat daar een arts bij hoeft te zijn? Ik zou mijn doodswens eerder met goed vrienden bespreken dan met een arts. En met de uitvoering ervan niemand anders dan mezelf willen belasten.
Ik weet nu al zeker dat ik er heel veel aan zal lijden dat ik b.v. dement of Psychisch ziek wordt. En weet nu dat ik dan wel Euthanasie wil laten doen. Het is mijn lichaam en mijn leven. Ik heb genoeg meegemaakt en wil dit echt niet,zo niet voor mij en niet voor anderen die mij kennen.