Dit jaar is het niet de eerste heerlijke warme dag waar we aan merken dat de lente begonnen is, maar aan de golf hormonen die de boerderij overspoelt. Giebelen, aan elkaar zitten, fluisteren en regelmatig seksueel getinte opmerkingen duiken dagelijks op. Het thema ‘lentekriebels’ blijkt op de scholen aangebroken te zijn en de hormonen lijken door de aangename warmte uit hun winterslaap te zijn gehaald.

‘Niemand anders dan jij mag het weten’

Terwijl de jongeren in mijn groep onder streng luisterend oor met elkaar lachen in de pauze staart Gerben met een dromerige blik voor zich uit aan de hoek van de tafel. Als ik tegenover hem ga zitten en glimlachend vraag waar hij zo vrolijk van wordt, antwoord hij meteen: ‘Ik wil heel graag even 1 op 1 kletsen vandaag! Alleen met jou, niemand mag het weten.’

Kletsen

Er zijn meerdere jongeren die door hun gedrag regelmatig 1-op-1 gesprekjes nodig hebben, Gerben hoort daar zeker niet bij. Als we na het werken dan ook eindelijk samen plaatsnemen op een door hem zorgvuldig gekozen plekje in de zon vertel ik hem meteen dat het zo knap is dat hij hier zelf om gevraagd heeft. Hij knikt trots en staart naar zijn schoenen. Ik vraag of hij zelf wil vertellen waarover hij wil kletsen, waarop ik geen antwoord krijg. Wel zie ik zijn wangen en oren rood kleuren.

Dan vraag ik hem of ik vragen mag stellen waar hij ‘ja’ of ‘nee’ op kan antwoorden. Hij knikt opgelucht. ‘Ben je verliefd?’ vraag ik na even wachten voorzichtig. Een zenuwachtige giechel ontsnapt uit Gerbens mond waarop hij uitbundig knikt. ‘Op een jongen of een meisje?’ vraag ik later. ‘Op een jongen,’ zucht hij, waarna hij eindelijk op durft te kijken en mij stralend aankijkt. ‘Een jongen van mijn andere werk. En we zijn heel erg verliefd!’

Prinsen

Het hek is van de dam; Gerben vertelt meer dan hij ooit achter elkaar heeft durven spreken. Hij vertelt uitgebreid dat ze samen werken en dat het altijd zo gezellig is. Ze weten van elkaar dat ze verliefd zijn en willen graag op een date in het restaurant. Hij weet al wat hij aan gaat doen, waar ze willen eten en vooral hoe de avond moet eindigden: met een zoen. Maar dan wel zonder de ouders erbij want dat voelt een beetje gek.

Zonder dat ik tussendoor vragen kan stellen zegt hij: ‘En ik ga trouwen in een gouden pak, met een paard erbij. We zijn allebei een prins, dus dat kan gewoon!’ Lachend vraag ik hem of hij een verschil voelt met toen hij een vriendinnetje had een paar maanden geleden. Het antwoord ligt al klaar: ‘Meisjes zijn veel te ingewikkeld. Ze wilde me wel, niet, wel, niet, ik snapte er niks van. Mijn vriend en ik zijn duidelijk naar elkaar zonder gezeur. Zo wil ik het, met een jongen.’

Pubers

Terwijl ik de rest van de week nageniet van Gerben zijn blijdschap volgen er nog enkele hele andere gesprekken op de boerderij. Er wordt liefdesverdriet gedeeld, er worden pikante foto’s gevonden op de telefoons van enkele jongeren en bij de beginnende pubers moeten we strenger optreden wanneer er op verschillende plekken geslachtsdelen getekend worden en er aan letterlijk iedere zin een vieze betekenis gekoppeld wordt. De boeken over voorlichting worden weer uit de kast gehaald en de oren van alle begeleiders zijn deze weken extra gespitst. Ouders horen zuchtend de overdrachten aan en nemen de jonge hormoonbommetjes aan het einde van de dag hoofdschuddend mee terug naar huis, juffen en meesters blijken hun handen vol te hebben in de stuiterende klassen: de lente is officieel begonnen.