Voor de vijfde keer hebben samenwerkende belangenorganisaties (waaronder Ieder(in), Patiëntenfederatie Nederland, MIND en Mezzo) een Signaalrapport uitgebracht. De basis voor het vijfde rapport zijn meldingen die bij de organisaties binnenkwamen. In totaal kwamen er tussen 1 april 2016 en 31 maart 2017 30.666 meldingen binnen. De belangrijkste conclusies volgens Ieder(in): ‘Mensen met een complexe zorgvraag moeten vaak enorm veel moeite doen om passende zorg te krijgen. Ook komt het voor dat deze mensen helemaal van adequate zorg verstoken blijven. Dit gebeurt het vaakst in de jeugdzorg.’

Het knelt in de toegang tot de jeugdhulp. Dat concludeert de Monitor Transitie Jeugd in haar jaarrapportage 2016. Ouders weten niet waar ze terecht kunnen met hun hulpvraag, benodigde hulp wordt niet op tijd ingezet en er is een gebrek aan passende hulp. Lees meer >>

Passende oplossing

Vergeleken met het voorgaande jaar, is het aantal meldingen afgenomen. De samenwerkende belangenorganisaties stellen dat mensen met een relatief eenvoudige zorgvraag ‘steeds beter weten waar zij aan toe zijn’. Dat geldt echter niet voor mensen met meer complexe vragen en problemen. ‘We moeten helaas concluderen dat mensen met een complexe zorgvraag en hun familie en mantelzorgers nog steeds veel moeite moeten doen om een passende oplossing voor hun zorg en ondersteuningsvraag te vinden. Mensen die levenslang en levensbreed veel zorg nodig hebben, krijgen lang niet altijd tijdig de passende oplossing. Soms zelfs helemaal niet. Hoe complexer de problemen, des te langer mensen moeten wachten op duidelijk­heid en hulp.’

Verschillende loketten

Wie een complexere vraag of probleem heeft, moet vaak langs verschillende loketten om de nodige zorg en ondersteuning te regelen. Dit levert met name voor mensen die te maken hebben met meerdere wetten, mensen met een persoonsgebonden budget (pgb) en kinderen en jongeren die intensieve zorg en ondersteuning nodig hebben en daarnaast ook naar school willen problemen op.

Deskundigheid

‘Veel meldingen gaan over bureaucratie, lange aanvraagprocedures en lange wacht­tijden bij het toekennen van voorzieningen en persoonsgebonden budgetten. Daarnaast zijn er veel klachten over de verslechtering of het verdwijnen van voor­zieningen. Ook bejegening en deskundigheid zijn heikele punten.’

Toegang

Uit het rapport komt verder naar voren dat er nog steeds veel onduidelijkheid is over de toegang tot zorg en de eigen bijdrage. Dat komt omdat iedere gemeente eigen regels hanteert en niet iedere gemeente haar inwoners hier even goed over informeert. Over de uitvoering van de Jeugdwet komen relatief gezien veel meldingen binnen. ‘Complexe problemen blijven onopgelost.’

Integraal maatwerk

De opstellers van het rapport roepen gemeenten, wijkteams, zorgkantoren en andere betrokken organisaties op om de signalen die uit het rapport naar voren komen op te pakken en hiermee aan de slag te gaan. ‘Alleen als voorzieningen beter toegankelijk zijn en de zorg en ondersteuning echt integraal maatwerk worden, kunnen mensen zelfstandig meedoen in de samenle­ving. Dit vereist uitvoerende instanties die bereid zijn met de mensen mee te denken en samen op zoek gaan naar passende oplossingen die echt werken.’