‘Dat bellen met al je cliënten is wel even wennen’, zegt gezinscoach Jacomine Meyling. Ze is al zzp’er vanaf 2006 en heeft een goedlopende praktijk voor gezinsbegeleiding: Ouders & co. ‘Ik werk ambulant bij gezinnen thuis. Van de een op de andere dag lag alles stil, plus ik was verkouden. Ik moest mijn eigen kind helpen met school en ik heb een moeder op leeftijd.’ De eerste week was het chaos, zegt Meyling, en was het zoeken naar een manier om gezinnen op afstand te begeleiden. ‘In week twee kwam er structuur in de hulpverlening en in week drie ben ik op zoek gegaan naar hoe je met je begeleiding verder kunt gaan dan bellen.’

Netwerk

Meyling had vijftien jaar geleden genoeg van de bureaucratische regels in de jeugdzorg en dacht: ‘Dit kan echt beter en efficiënter’ en zette haar eigen bureau voor gezinsbegeleiding op. Ze maakt onderdeel uit van een regionaal netwerk kleinschalige zorg, waarin ze met andere zzp’ers samenwerkt, zoals op het gebied van opleidingen, kwaliteitszorg en aanbestedingsregels. ‘Ik zie de laatste jaren dat steeds meer mensen die zelfstandig willen werken dat uiteindelijk toch niet gaan doen. Vooral omdat het als zzp’er echt moeilijk is om aan de aanbestedingsregels te voldoen. Het is dan lastig om contracten af te sluiten.’

Stress te hoog

Met de lockdown werd het een ‘uitdaging’ om van de een op de andere dag de begeleiding van gezinnen op afstand te organiseren. Meyling: ‘In overleg met de gezinnen en hulpverleners hebben we een systeem opgezet om wekelijks, dagelijks of om de dag contact met het gezin te hebben via beeldbellen, appen of facetimen. Maar vergis je niet, nu al blijkt dat het gebel met allerlei hulpverleners de stress van gezinnen ook kan vergroten. Daarom hebben we al in de tweede week afgesproken dat in gezinnen waar de druk merkbaar te hoog wordt, er één hulpverlener contact houdt met dat gezin. Veel gezinnen zitten al in de stress, al die beeldcontacten met verschillende hulpverleners legt daar nog eens stress bovenop.’

Slecht jaar

Haar werk als zzp’er krijgt wel een flinke knauw van de coronacrisis, verwacht Meyling. ‘De instroom van nieuwe cliënten ligt helemaal stil. Verwijzers zoals huisartsen en gemeenten zijn nu met andere dingen bezig. Positief is wel dat de Groninger gemeenten in snel tempo tot een goede financiële compensatieregeling hebben besloten. Maar ik denk dat nieuwe aanmeldingen weer komen als de crisis afloopt en iedereen weer in beweging kan komen. Financieel krijg ik wel een slecht jaar, denk ik. De huisbezoeken en rapportages leveren veel meer declarabele uren op dan een half uur beeldbellen. Ik val niet onder de overheidsregeling die het inkomen aanvult tot het bijstandsniveau, ik zit daar nog boven.’

Spanningen lopen op

‘Eigenlijk maak ik me meer zorgen om de impact die deze lockdown heeft op de zorg voor gezinnen. De spanningen kunnen hoog oplopen bij onhandelbare pubers en complexe problemen in een gezin. Ik denk dat Nederland enorm opknapt als de kinderen weer naar school gaan, als iedereen in het gezin weer in zijn eigen omgeving kan zijn. Nieuwe gezinnen melden zich nu niet meer aan, waar kunnen ze aankloppen? Ze kunnen telefonisch bij het wijkteam terecht, maar de wijkteam collega‘s kunnen ouders en kinderen niet gemakkelijk spreken en zien. En het wordt moeilijk als een gezin in crisis komt en een kind moet het huis uit, want alle instellingen zijn gesloten.’

Weer op huisbezoek

Jacomine Meyling gaat in ieder geval vanaf Pasen weer op huisbezoek bij haar gezinnen. ‘Op afstand natuurlijk en alleen als er geen verkoudheden zijn in het gezin. Je cliënten zien, de kinderen zien in hun omgeving, dat is heel belangrijk. Dat nabije contact heeft ook verzachtend effect op de sfeer en de relatie in en met de gezinnen.’