‘Dat we nu met een peiling komen’, vertelt Simon Timmerman van Movisie, ‘vloeit voort uit een groot aantal signalen dat ons bereikte.’ Daaruit blijkt dat het wegvallen van ontmoetingsmogelijkheden voor veel LHBTI’s (lesbiennes, homo’s, biseksuelen, transgenders en intersekse personen) zeer ingrijpend is.

Safe space

Natuurlijk geldt dat het voor iedereen lastig is als je minder mensen kunt ontmoeten dan je zou willen, erkent Timmerman. ‘Maar een groot deel van deze doelgroep bezoekt de regenboogactiviteiten omdat het voor hen een veilige en vertrouwde omgeving is. Het is echt een safe space voor mensen die in een onveilige thuissituatie of buurt wonen.’

Kookclubs en roze 50+ cafés

Behalve de grootschalige evenementen zoals de Pride in Amsterdam, moesten ook kleinere bijeenkomsten noodgedwongen stoppen of een alternatieve vorm zoeken. ‘Dat gaat van kookclubs tot sportactiviteiten en van roze 50+ cafés tot ontmoetingsgroepen voor transgender personen of LHBTI’s met een religieuze achtergrond’, somt Timmerman op. ‘Al deze activiteiten hebben voor de deelnemers altijd de extra dimensie van het vrij en veilig kunnen verkeren onder gelijkgestemden.’

Stilvallen ziekenhuiszorg

Niet alleen het wegvallen van ontmoetingsmogelijkheden maakt dat de coronacrisis voor LHBTI’s dieper ingrijpt. Als ander voorbeeld noemt hij de gevolgen voor transgender personen van het stilvallen van de reguliere ziekenhuiszorg. ‘Een transitietraject is een enorm intensief en emotioneel proces. Als je daar midden in zit en het komt stil te liggen, dan is dat nogal wat. En als je op de wachtlijst staat, brengt uitstel ook veel onzekerheid met zich mee.’

Commentaar op straat

Ook het stevige commentaar op straat als bijvoorbeeld twee mannelijke huisgenoten geen anderhalve meter afstand houden is een van de vele signalen die Movisie bereikten. De peiling staat open tot en met 13 september en deelname is uiteraard anoniem. Medio oktober maakt Movisie de resultaten bekend. ‘De opbrengsten van de peiling hopen we op lokaal niveau, voor gemeenten en sociaal werkers, te kunnen vertalen in handvatten om LHBTI’s nog beter te kunnen ondersteunen’, zegt Timmerman. Het creëren van een veilige omgeving zal daarbij sowieso aandacht krijgen.

Regenboogvlag op het bureau

‘Iedereen doorloopt het proces op zijn eigen manier’, benadrukt hij. ‘Maar als sociaal professional kun je de ander wel het gevoel geven dat die zijn worsteling met een gerust hart met jou kan delen. Of het nu online is of in persoonlijke contacten. Lees of hoor je homofobe grappen, dan kun je die expliciet corrigeren. Als je over relaties praat, vraag dan naar verliefdheid of een partner. Vraag een pubermeisje dus niet of ze een “vriendje” heeft. En je kunt een regenboogvlaggetje op je bureau zetten.’

Breed en inhoudelijk

Dat veel grootschalige evenementen dit jaar niet door kunnen gaan, heeft als positieve bijkomstigheid een gevarieerde waaier aan alternatieven opgeleverd, constateert Timmerman. ‘Kijk maar naar de Pride in Amsterdam. De jaarlijkse botenparade kon niet doorgaan, maar daarvoor in de plaats kwam een breed en inhoudelijk aanbod van kleinschaliger activiteiten. Die bleken veelal ook nog inclusiever dan anders.’

Miljoen unieke kijkers

Normaal kunnen slechts tachtig deelnemende organisaties zich presenteren op een boot, met bovendien een flink prijskaartje. ‘Nu was er bijvoorbeeld op veel online kanalen een tv-programma, PrideTV, te zien waarin in tijdsblokken van vijf minuten steeds een andere groep of initiatief zich kon presenteren. Zo ontstond een heel divers beeld, dat is gezien door ongeveer een miljoen unieke kijkers.’ Een deel van de alternatieve programmering zou volgens Timmerman dan ook best eens een blijvertje kunnen blijken.

Online nieuwe deelnemers

Ook als hij kijkt naar de alternatieven voor de weggevallen kleinschaliger activiteiten, ziet Timmerman een ontwikkeling die na corona van waarde kan blijven. ‘Veel bijeenkomsten gingen online verder. Voor een deel van de deelnemers blijkt dat een meer toegankelijke vorm dan fysieke bijeenkomsten, bijvoorbeeld voor mensen die hun coming out nog niet hebben gehad. Zo hoorde ik van één van de organisatoren dat bij hun online bijeenkomst ineens bezoekers waren die wel al lang op de mailinglijst stonden, maar die nog nooit bij een fysieke bijeenkomst waren geweest. Al is het  natuurlijk wel belangrijk om oog te houden voor mensen die online juist minder goed uit de voeten kunnen.’

Ansichtkaartenactie

Naast de online alternatieven noemt hij daarom ook de meer traditionele acties, zoals het instellen van een dagelijks telefonisch spreekuur voor transgender personen, een ansichtkaartenactie voor roze ouderen en een buddydienst voor vijftigplussers. ‘Dat is lokaal opgezet door die groep zelf. Mensen die wat  aandacht wilden geven werden gekoppeld aan mensen die juist behoefte hadden aan extra aandacht. Daaruit is vervolgens ook nog een kleine boodschappenservice ontstaan.’