Door Carolien Stam (Foto ANP/ Koen Suyk) – Het beeld van de klachten die bij de Socialistische Partij in Amsterdam binnenkomen is dat er onderbezetting is op afdelingen en dat er gerommeld wordt met gedeclareerde uren. ‘Dan zegt de directie: “Ik weet van niks”,’ zegt SP-gemeenteraadslid Carlien Boelhouwer verbaasd. ‘Dat vind ik heel erg, er wordt niet geluisterd naar de werkvloer. Het rommelt en je weet het niet, een gebrek aan contact met je medewerkers.’
Zwaar weer
Voor Cordaan, een grote zorginstelling in Amsterdam met 9000 medewerkers en 30.000 cliënten, is zwaar weer aangebroken na diverse publicaties in de media over misstanden in de zorg. Het Parool berichtte over enkele ernstige gevallen van slechte zorg bij een verstandelijke beperkte cliënt. Maar ook in verpleeghuizen en in de gehandicaptenzorg van Cordaan wist het Amsterdamse dagblad voorbeelden van ernstig gebrek aan goede zorg te vinden en ‘gesjoemel met declaraties’.
Onderzoek
Het bestuur van Cordaan laat in het Parool na een eerste onderzoek weten dat er iets fout is gegaan in de zorg bij een specifieke cliënt. Maar Cordaan ontkent dat de zorg onder de maat is: ‘Uit alle onderzoeken blijkt dat de zorg aan de eisen voldoet.’ Gebrek aan voldoende gekwalificeerde mensen en problemen door schaalvergroting worden door de bestuurders weerlegd: ‘Voor meer zorgmedewerkers is geen geld, de zorg wordt complexer en goed geschoold personeel is steeds lastiger te vinden. De grootschaligheid willen we gebruiken om kleinere zorgeenheden te creëren in de wijk. (..)’, aldus bestuursleden Karel Verweij en Eelco Damen 22 augustus in Het Parool.
Geen signaal
Zijn de zorgproblemen bij Cordaan hype of realiteit? Zowel Het Parool als stadszender AT5 als de SP in Amsterdam hebben een meldpunt voor klachten over Cordaan. SP-gemeenteraadslid Carlien Boelhouwer meldt dat er in drie dagen ‘Nog maar 50 meldingen zijn binnengekomen.’ Bij vakbond Abvakabo daarentegen is ‘nog geen signaal binnengekomen van medewerkers die klachten hebben over een nijpend gebrek aan capaciteit of slechte zorg.’
Reorganisatie
Volgens Abvakabo-bestuurder Hans van den Wijngaard hebben de reorganisaties en de schaalvergroting van Cordaan wel effect op de werkvloer. ‘Een deel van het management is eruit, er komen nieuwe leidinggevenden, een reorganisatie trekt een wissel op mensen. Bovendien moet de instelling zwarte cijfers schrijven, maar ik heb begrepen dat het juist goed gaat met de efficiencyslag,’ zegt Van den Wijngaard.
Zwarte Piet
Carlien Boelhouwer van de SP hoort van ex-medewerkers dat ze wel degelijk zijn geïntimideerd: ‘“Als je klaagt, dan ga je maar ergens anders werken”, krijgen medewerkers te horen. De Zwarte Piet ligt niet bij de zorgmedewerkers, maar bij het management. Er wordt te veel bezuinigd en de cultuur is de problemen maar binnenskamers te houden.’
Bezuinigingen
Boelhouwer erkent dat jarenlange bezuinigingen in de zorg de kern van het probleem vormen, ook voor Cordaan. ‘Ook andere zorginstellingen in Amsterdam hebben vergelijkbare problemen. Maar de cultuur van instellingen is vooral om binnen het budget te blijven, “want we krijgen toch niet meer geld”. Ik zie geen instelling actie voeren in Den Haag. Afgezien van de veel te hoge salarissen van de directies, is er consequent te weinig geld voor goede zorg.’
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
Bron: Foto: ANP/ Koen Suyk
Dat het niet goed gaat in de zorg is zo flauw om te gebruiken als het mis gaat bij een organisatie. men gebruik deze zin als het eenmaal opgezette bedrijf, door een paar gel geile managers, niet langer in de hand te houden is en door mismanagement uit elkaar dreigt te vallen.Het feit dat er binnen de organisatie mensen,die het hart wel op de goede plaats, tegen gas durven te geven wordt dan afgedaan als lastig personeel.
In de zorg is het not done als je zorg voor het geld zet volgens het management.
In mijn seminars leer ik mensen wat emotie management is en ik kan u allen verzekeren emotie in de zorg is al jaren geleden om zeep geholpen door geld beluste hoger opgeleide die het niet doen voor de zorg maar voor het aanzien van een groot huis een dikke auto en een vet salaris.
De schuld ligt bij de verstrekker van het geld die ervoor moet waken dat er goede zorg wordt verleend aan zijn cliënt.
Het probleem is een vercommercialisering van zorg en de gevolgen zijn evident.
Ik zal u een paar voorspellingen doen die onvermijdelijk zijn in de nabije toekomst:
1. Zorg instelling X geeft 10 miljoen uit aan software dat niet functioneert.
2. Zorginstelling Y betaald 1 miljoen aan ontslagen directie lid.
Alle ziektes (hebzucht) uit de commerciële markt zijn reeds geïntroduceerd in de zorg business.
Hoe komen we hier van af?
Ik ben van mening dat een puur zakelijk rapportage niet werkt.
Men zou gebruik moeten maken van een emotionele kwartaal rapportage die het management en personeel en de klanten een mogelijkheid geeft een beoordeling te geven over de zorg die men ontvangt en het gevoel dat men daarbij heeft.
Ik zou bedrijven in de zorg wel willen leren wat het verschil is tussen emotie en een excell sheet met getallen.
Zorg =emotie
Het is goed dat het Parool de knelpunten / spanning bij Cordaan aan de kaak stelt. Niet om Cordaan aan de schandpaal te nagelen maar wel voor het op gang brengen van een discussie over de thuiszorg. Het rommelt in meer organisaties. De overeenkomst in alle causiïstiek is naar mijn idee dat het contact met de werkvloer en met de mensen om wie het gaat, totaal verloren is. Terwijl de zorg mensenwerk is, staan de cijfers voorop! Meer geld is de oplossing niet. Van onderop organiseren en de professionals faciliteren, dat is de kern. De trots op het vak en het respect voor de relatie klant/medewerker moet terug komen! Als dit het uitgangspunt wordt kunnen we bezien of schaalvergroting en efficiëncyoperaties bijdragen aan die waardevolle klantrelaties.
Het is goed dat het Parool de knelpunten / spanning bij Cordaan aan de kaak stelt. Niet om Cordaan aan de schandpaal te nagelen maar wel voor het op gang brengen van een discussie over de thuiszorg. Het rommelt in meer organisaties. De overeenkomst in alle causiïstiek is naar mijn idee dat het contact met de werkvloer en met de mensen om wie het gaat, totaal verloren is. Terwijl de zorg mensenwerk is, staan de cijfers voorop! Meer geld is de oplossing niet. Van onderop organiseren en de professionals faciliteren, dat is de kern. De trots op het vak en het respect voor de relatie klant/medewerker moet terug komen! Als dit het uitgangspunt wordt kunnen we bezien of schaalvergroting en efficiëncyoperaties bijdragen aan die waardevolle klantrelaties.