Tijdens het gesprek in het statige pand van het Oranje Fonds aan de Maliebaan, klinkt regelmatig geroezemoes en gelach door vanuit de aangren zende ruimte. In die zaal vindt een bijeenkomst plaats van zo’n 25 mensen vanuit het hele land, die zich bezighouden met de ‘Beste Maatjes’ projecten. ‘We praten ze de hele middag bij,’ zegt ir. Ronald van der Giessen (52). ‘Wij willen weten wat ze doen, welke vraagstukken zij ondervinden en wat ze nodig hebben. Hij voegt er met een glimlach aan toe: ‘Het is eigenlijk niet nodig een programma te organiseren. Je zet ze gewoon allemaal in een zaal met wat eten en drinken en laat ze om 6 uur weer vrij. Dan hebben we een geweldig nuttige dag gehad.’
Van der Giesen spreekt met zachte stem, softspoken zouden Amerikanen zeggen, toch klinken in zijn woorden enthousiasme, visie en daadkracht glashelder door. Wie is dat jongetje dat op een hek zat met een broodje pindakaas en dacht, als ik groot ben, word ik directeur van het Oranje Fonds?
‘Nee, dat kan je niet bedenken. Het jongetje op het hek wilde in de natuurbescherming werken, maar uiteindelijk is dat ruimer geworden: de goededoelenbranche. Ik ben begonnen in de ontwikkelingssamenwerking. Later heb ik voor het Wereld Natuur Fonds gewerkt, bij Natuurmonumenten, een tijd bij de Postcodeloterij en in 2002 ben ik gevraagd of ik het huwelijkscadeau van de Prins van Oranje en prinses Máxima zou willen gaan leiden.’
Bij de ir-titel denk ik niet meteen aan een baan in de welzijnssector.
‘Ik ben een echte ingenieur. Dat beschouw ik als een voordeel in deze functie. Ik heb geen sociologische achtergrond, dan kan je er ten minste met een frisse blik tegenaan kijken. Ook het bestuur vond het belangrijk dat er iemand kwam die niet deel uitmaakte van het sociale systeem. De intentie van bestuur en prins en prinses was om van het Oranje Fonds een nieuw sociaal fonds te maken, buiten de al bestaande conventies, dat op een nieuwe manier de sociale cohesie in Nederland bevordert.’
Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 1/2, februari 2012.
Bron: Foto: Jeannette Schols en Bart Homburg