‘Het moment dat mijn studenten een doel bereiken, ondanks de soms grote hindernissen, en roepen: “Yes, het is gelukt!” Daar krijg ik energie van. Jongeren inspireren mij, we wisselen ideeën en levensvragen uit. Ik voel me rijk om deelgenoot te zijn van de ontwikkeling van studenten. Ik wil graag iets nalaten aan mijn studenten: ervaringen, vaardigheden, steun. Ik stel me kwetsbaar op.’

Lodewijk Kaanders, 58 jaar en al een heel werkend leven lang docent, is betrokken bij zijn leerlingen. Hij heeft er van studenten van de Fontys Hogeschool in Eindhoven een prijs voor gekregen: de Marieke Jansen-prijs, voor de meest studentgerichte docent. Die werd vorig jaar aan hem uitgereikt. Marieke Jansen is een bedachte student van de – aan een hartstilstand op de hogeschool – overleden docent Ed Klein Goldewijk. ‘Als we in het docentenoverleg weer een nieuwe aanpak of formule hadden bedacht, zei Ed altijd: “…en wat heeft Marieke Jansen hier nu aan?”, legt Kaanders uit. ‘Zo werden wij op het goede spoor van de praktische invulling gezet. Ter ere van Ed hebben de studenten de prijs ingesteld. En om ons eraan te helpen herinneren dat we altijd door de bril van de studenten moeten blijven kijken.’

Schakelklassen
Kaanders leerde het vak van docent als een soort autodidact. De middelbare school maakte hij met heel veel moeite en zittenblijven af. Hij ging in het basisonderwijs aan de slag, waar hij het vak leerde van een 63-jarige Indische leerkracht. ‘Zij beschouwde mij meteen als gelijke. Ik kon bij haar terecht met vragen en ideeën. Zij stelde toen voor dat ik in een nieuw project kwam te werken: internationale schakelklassen voor allochtone jongeren vanaf 12 jaar. Ik heb daar vijftien jaar als docent en later als coördinator gewerkt.’ Kaanders heeft er veel van opgestoken. Hij is nu onder andere studiebegeleider van studenten met een ggz- of verslavingsachtergrond. Niet de gemakkelijkste groep. ‘Je hebt vaak moeilijke en confronterende gesprekken. Ik werk ook samen met ggz-coaches om deze studenten goed op een stageplek te kunnen begeleiden. Daarnaast heb ik een training studieloopbaanbegeleiding en een opleiding tot coach gedaan. Ook heb ik het leerarrangement StudieLoopbaanBegeleiding geschreven, met veel steun van Jette van der Hoeven, de ontwikkelaarster van “Leercoaching”.’

Tien jaar geleden moest Kaanders een pedagogisch-didactische aantekening halen. ‘Toen gaf ik al enkele jaren trainingen als stafmedewerker sociaal werk. Voor die opleiding kreeg ik een boek mee. Ik dacht: “Tjee, dat doe ik al jaren, moet ik dat nu nog leren?” Ik heb een video-opname gemaakt van een van mijn eigen trainingen en die opgestuurd naar de verantwoordelijke docent. Twee weken later kreeg ik mijn pedagogisch-didactische certificaat.’

Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 3, maart 2011.