In Nederland houden jaarlijks 1.100 reclasseringsmedewerkers toezicht op 15.000 daders en verdachten die hun weg terug vinden in de samenleving. De medewerkers moeten proberen het gedrag van de cliënt zo bij te sturen dat de cliënt ‘delictvrij’ kan deelnemen aan de samenleving. Dat valt niet mee, want de cliënten hebben vaak veel moeite met gezag, autoriteit en verantwoordelijkheid.
De 24 jarige Gerdi heeft tien maanden gevangen gezeten vanwege gewapende overvallen. Er hangt haar nog een voorwaardelijke gevangenisstraf van tien maanden boven het hoofd als ze haar afspraken met de reclassering niet nakomt. Gerdi moet zich wekelijks melden bij haar reclasseringswerker Renate, ze moet haar urine laten testen en ze heeft psychiatrische begeleiding. Gerdi verzint allerlei excuses om onder de dwingende afspraken uit te komen.
Reclasseringswerker Erwin werkt in de Regio Rotterdam. Hij houdt toezicht op Nabil (30) die is veroordeeld vanwege een geweldsdelict, na een vechtpartij in de kroeg. Hij kreeg één jaar cel en tbs, maar zat uiteindelijk ruim 8 jaar achter tralies. Zijn tbs werd meerdere keren verlengd. Erwin spreekt hem in een zogenaamde doorstroomwoning, een huis in een wijk waar Nabil na het decennium achter slot en grendel weer moet wennen aan het gewone bestaan.
Jaap (34) is veroordeeld na een verkrachting binnen zijn relatie. Hij kreeg drie jaar cel en tbs en zat uiteindelijk bijna negen jaar binnen. De reclassering schat de kans op recidive groot en heeft strenge maatregelen getroffen. Jaap heeft een nieuwe vriendin en de relatie verloopt moeizaam. Hij heeft in de tbs kliniek geleerd om over zichzelf na te denken en te praten. Hij stuurt zijn vriendin soms 100 sms’jes per dag en belt haar tientallen keren. Hun ruzies escaleren en Jaap’s vriendin dreigt aangifte te doen. Dat zou betekenen dat Jaap terug moet naar de tbs-kliniek. Reclasseringswerker Sylvia probeert dit te voorkomen.
lass=”readmore”>Ga voor meer video’s naar de videopagina»
Bron: NCRV Dokument
