Door Carolien Stam – Mandy (15) woont in een woongroep van Cordaan voor kinderen met een verstandelijke beperking. Alleen, of bijna alleen, want ze woont op een groep voor logeerkinderen met een autistische stoornis. Mandy heeft geen vaste groep. ‘Ze krijgt niet de zorg die ze nodig heeft,’ zegt Mandy’s moeder, Els Drent. Ze heeft al twintig gesprekken met de leiding gehad, maar niemand komt met een oplossing voor Mandy. ‘Ze krijgt veel straf, zit lang op de gang en vertoont gedrag dat ik niet ken. Ik vind het zo triest wat er gebeurt.’
Aangetast
Verzorgers, familieleden en cliënten van zorginstelling Cordaan in Amsterdam hebben een manifest opgesteld: “Een ander Cordaan”. Afgelopen zondag kwamen zij bij elkaar om het te presenteren. Zij willen actie van de zorginstelling omdat de zorg wordt aangetast en het AWBZ-geld voor cliënten – volgens de initiatiefnemers – ‘op gaat aan dure panden, studiereisjes en bonussen voor de raad van bestuur.’ In het manifest worden een aantal eisen gesteld aan zorginstelling Cordaan. De instelling levert zorg aan 30.000 cliënten, van thuiszorg tot gehandicaptenzorg en verpleeghuiszorg.
Invloed
De initiatiefnemers eisen eisen van de Raad van Bestuur en de Raad van Toezicht allereerst dat de mensen op de werkvloer meer invloed krijgen in het beleid over woon- en werkomstandigheden. Bekende gezichten en een goed draaiend zorgteam zijn belangrijk voor de kwaliteit van zorg voor cliënten, zo staat in erin vermeld. Maar volgens de opstellers van het manifest leidt de almaar groeiende organisatie tot steeds meer managementlagen en grotere afstand tussen bestuurders en werkvloer.
Teams
De Verzorgers, familieleden en cliënten eisen van Cordaan dat er kleine teams worden ingezet: ‘Wij willen werken met meer vaste mensen voor minder patiënten. Zo blijft kennis, kunde en inzicht in de patiënt aanwezig en is er minder belasting voor de medewerkers.’
Non-actief
Er moet een onafhankelijke klachtencommissie komen, aldus het Manifest: ‘Officiële klachten verdwijnen in de organisatie, teams worden uit elkaar getrokken en mensen op non-actief gesteld nadat ze hebben geklaagd. Een onacceptabele situatie.’ De uitspraken van de klachtencommissie moeten binden zijn, aldus de opstellers.
Geld
Verder wordt er geëist dat er een onderzoek komt naar de ‘financiële stromen en belangen binnen Cordaan.’ Het onderzoek moet duidelijk maken hoeveel middelen per locatie worden toegekend en hoeveel geld daarvan ook daadwerkelijk naar de cliënten gaat. ‘Duidelijk moet worden hoeveel geld aan andere zaken wordt besteed.’ Verder moeten de bestuursleden hun bonussen – 50.000 euro voor Eelco Damen van de raad van bestuur – over 2008 inleveren. Hun functie moet, aldus het manifest, onder de CAO gaan vallen.
Thuis
Els Drent, moeder van Mandy heeft het manifest in ieder geval ondertekend. Zij vindt dat haar dochter na twee jaar wonen op de woongroep van Cordaan, hard achteruit is gegaan. ‘Na het zoveelste gesprek vroegen ze aan ons: “Kan uw dochter niet beter thuis wonen?” In eerste instantie zeg je “Ja”, maar wij kunnen die zorg niet alleen aan. We hebben ons ingeschreven voor een andere plek voor Mandy, maar de wachttijden zijn vier tot vijf jaar.’
Lees ook het dossier Cordaan >>
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
Belastinggelden moeten op de juiste plaats terecht komen, namelijk daar waar het nodig is. Eén bonus van € 50.000, dat houdt concreet in: twee parttimers voor de dochter van Els Drent. Waar wachten we op? Zorgen voor zorg.
Artikel en reactie van Joze zijn me uit het hart gegrepen.
Eigenlijk zouden we voor alle, daarvoor in aanmerking komende zorg- en welzijnsinstellingen in Nederland – en het lijkt er zolangzamerhand op dat dat de 90% lijkt te benaderen- eenzelfde initiatief moeten starten.
Hulde mensen van en om Cordaan
…Samen staan we sterk…, zeiden we in de zeventiger jaren en dat is nog steeds mijn idee !!
Eindelijk een keer zoals het hoort!!
Het geld moet daar komen waarvoor het bestemd is.
Bij de mensen die niet voor zich zelf kunnen zorgen en verzorgd moeten worden door anderen. Dat zij dan voor hun werkzaam heden weer voor betaald worden, dat is dan ook normaal. Maar niet maar zo veel geld weggeven.
Dat kan toch ook niet!
En zo gebeurd het zo vaak, het zijn steeds de zwakkeren in de samenleving die gedupeerd worden.
Zo ken ik ook nog wel veel nieuwe regels, dat het geld niet daar komt waarvoor het bedoelt is.
Daar moet eens een einde aan komen en gerechtigheid.