Politie en justitie, reclassering, opvang en diverse andere hulpverleners zitten in de te ontwikkelen centra onder één dak. Zo kunnen slachtoffers op dezelfde plaats direct aangifte doen, opvang en juridische hulp regelen of bijvoorbeeld politiebescherming krijgen.
Afhaken
Kennisinstituut Movisie heeft het project opgezet met Europese subsidie. Betrokken instanties werken op zich nu ook al met elkaar samen, maar volgens Movisie moeten slachtoffers nu nog vaak van de ene naar de andere locatie. Dat leidt er volgens het instituut toe dat slachtoffers afhaken of zich helemaal niet melden.
Fataal
Het idee van de Family Justice Centers is overgewaaid uit de Amerikaanse stad San Diego. Daar nam het aantal fatale gevallen van huiselijk geweld volgens Movisie sterk af na de oprichting van het centrum in 2002. In de VS zijn inmiddels zo’n 100 FJC’s.
In Antwerpen, Berlijn, Milaan en Warschau worden soortgelijke centra opgericht. Het gaat in eerste instantie om een 2-jarig experiment.
Lijkt me geweldig en positief dat dit Family Justice Center wordt opgericht en dat slachtoffers van huiselijk geweld centraal gesteld worden. hoewel de aanleiding tot het contact van slachtoffer met dit FJC erg negatief is, wil ik toch dat de overheid positieve doelen voor en samen met slachtoffers probeert te stellen. en daarbij ook aan de lange termijn denkt. misschien wel aan 100 jaar per persoon. met positieve doelen in een lekker lang leven, dan heb je als slachtoffer en helpers iets positiefs om naar te streven en om blij over te zijn als succes en succes-minus-falen-saldo wordt geregistreerd en gevierd. Positieve doelen kunnen desnoods gaan over ‘autonomie van het lichaam’, wat betekent dat een persoon volkomen de baas is over het eigen lichaam, wat dan dus niet meer aangeraakt mag worden tegen die persoon’s wil. dit is ook iets wat per dag geregistreerd kan worden. En verder kan een slachtoffer een nuttig bijdragend lid van de samenleving worden en dat is toch ook een prachtig doel, en iets wat met de huidige techniek steeds beter kan worden bepaald, gemeten, geregistreerd en statistisch verwerkt kan worden.
Heel fijn dat dit er gaat komen. Er bestaan wel soortgelijke initiatieven zoals het Veiligheidshuis, maar die zijn gericht op probleemgezinnen. En veel slachtoffers van huiselijk geweld komen helemaal niet uit ‘probleemgezinnen’. Ik ben zelf ook slachtoffer van huiselijk geweld, hoog-opgeleid en werkzaam als projectmedewerker en adviseur in de zorg- en welzijnssector. Ik ben ook goed op de hoogte van alle ontwikkelingen op dit gebied. Maar als slachtoffer wil je op één plek je verhaal kunnen doen en geholpen worden. Vooral politie, hulpverlening en jeugdzorg op één plek lijkt mij een verademing. Als je eerst via de huisarts naar Maatschappelijk werk moet en daarna langs bij de politie om melding of aangifte te doen en vervolgens naar jeugdzorg, dan ben je al afgehaakt. Het is al moeilijk genoeg die eerste stap te nemen en die eerste stap zou ook voldoende moeten zijn om alles in gang te zetten. Ik hoop op een succes en navolging in meer steden.