De Kamer had de staatssecretaris om een reactie gevraagd na de commotie die was ontstaan nadat een Amersfoorts verzorgingshuis een nieuw reanimatiebeleid had aangekondigd. Dit ‘nee, tenzij-beleid’ zou inhouden dat bewoners niet worden gereanimeerd, tenzij zij hebben aangegeven dit wél te wensen. In de brief werden ook de risico’s genoemd bij het reanimeren van mensen boven de 70.

Steun voor initiatief
Bussemaker schrijft dat ze het initiatief van het verzorgingshuis steunt om duidelijke afspraken te maken met cliënten en familieleden over wat te doen op het moment dat een cliënt in levensgevaar verkeert.

‘Ongelukkige communicatie’
Wel erkent ze dat de communicatie ‘zeer ongelukkig’ is uitgepakt. ‘De communicatie in verpleeg- en verzorgingshuizen rondom wel of niet reanimeren zou vooral gericht moeten zijn op uitleg over de kansen op (behoud van) kwaliteit van leven na reanimatie, ongeacht leeftijd. Alleen zo kunnen patiënt en familie een weloverwogen keuze maken.’

Medische beroepsgroep
Overigens benadrukt de staatssecretaris dat het bepalen van het beleid rondom reanimatie geen zaak is van de overheid, maar van de medische beroepsgroep en zijn wetenschappelijke vereniging.

Praktijk
Op dit moment is de richtlijn van de verpleeghuisartsen voor het verpleeghuis ‘nee, tenzij’. De Nederlandse vereniging voor Verpleeghuisartsen en sociaal geriaters (NVVA) heeft aangekondigd de richtlijn opnieuw ter discussie te stellen. Ze zullen dit doen samen met de huisartsen. ‘Het is wenselijk dat er één eenduidige richtlijn komt voor cliënten in verpleeg- en verzorgingshuizen die houvast bied in deze ethische kwestie’, schrijft de staatsecretaris.