De verhoging van de eigen bijdrage, maar ook de korting op de re-integratiebudgetten en individuele ondersteuning door MEE-organisaties treffen chronisch zieken en gehandicapten onevenredig hard. Dat stelt Ad Poppelaars, directeur van de CG-Raad. ‘Voor het derde achtereenvolgende jaar moet deze groep inleveren. Het geld voor reparatie van de vorige bezuinigingen voor lage inkomens is inmiddels weggehaald door de minister van Financiën.’
Inleveren
Het hardst getroffen worden 65-plus chronisch zieken met een klein aanvullend pensioen. Zij leveren 3,2 procent aan koopkracht in. Gevolgd door echtparen ouder dan 65 jaar, zij leveren 2,4 procent in. Ook alleenstaande chronisch zieken met een klein aanvullend pensioen gaan er 1,4 procent op achteruit. Dat blijkt uit onderzoek van het Nibud naar de effecten van de beleidsvoornemens voor 2011.
Opeenstapeling
Het vorige kabinet – staatssecretaris Bussemaker – zocht al bij de vorige bezuinigingen naar een manier om de onevenredige inkomensachteruitgang te repareren. ‘We waren bezig met een regeling om mensen goed te identificeren die getroffen werden door een opeenstapeling van negatieve effecten van het regeringsbeleid. Bussemaker had daar een budget voor vrijgemaakt, maar nadat het kabinet is gevallen is dat budget door minister De Jager ingenomen’, aldus Ad Poppelaars.
Strafpremie
Evenals vorige kabinetsperiode tikt de eigen bijdrage voor chronisch zieken en gehandicapten hard aan. ‘Deze groep heeft geen keuze in het gebruik van de zorg’, zegt Poppelaars. ‘De eigen bijdrage moet een ontmoedigingsprikkel zijn om minder zorg te gebruiken, maar voor chronisch zieken en gehandicapten is het een strafpremie. Deze groep heeft gemiddeld 2000 euro meerkosten per jaar voor de zorg waar zij niet onderuit kunnen komen. De overheid schuift het door naar de eigen portemonnee van cliënten.’
Stijgende kosten
Poppelaars begrijpt dat mensen ook een eigen verantwoordelijkheid hebben in de stijgende kosten in de zorg. ‘Steeds meer mensen maken gebruik van de AWBZ. Door de stijgende kosten neemt het draagvlak voor deze volksverzekering af. Als er financiële ingrepen nodig zijn, maak de eigen bijdrage dan inkomensafhankelijk, dus naar draagkracht.’
Re-integratie
Het probleem voor chronisch zieken en gehandicapten is dat bezuinigingen zich opstapelen. Naast de eigen bijdrage heeft ook de korting op het re-integratiebudget groot effect. Poppelaars: ‘Er wordt 190 miljoen bezuinigd op het re-integratiebudget. Mensen krijgen geen hulp meer, bijvoorbeeld van een coach, eigen talenten te zoeken en de aansluiting daarvan op de arbeidsmarkt te vinden. Met goed onderwijs en betaald werk geef je deze mensen juist kans om, ook financieel, beter voor zichzelf te zorgen.’
Indammen
Juist deze visie, mogelijkheden creëren om mensen meer zelfredzaam te maken, mist de directeur van de CG-Raad bij deze beleidsvoornemens. Hij heeft een boodschap aan een volgend kabinet: ‘Stop met het korte termijn denken hoe we zo snel mogelijk budgetten kunnen indammen. Als de overheid meer verantwoordelijkheid aan mensen wil geven, dan moet nagedacht worden over de voorwaarden daarvoor. Dat betekent dat je geld moet steken in onderwijs, re-integratie en in persoonlijke ondersteuning om zelfstandig te leven.’
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Bron: Foto: ANP/Rick Nederstigt
met de vorige sprekers eens .Wij moeten boeten voor de fouten van mensen die de crisis hebben veroorzaakt I kdenk dat men erg in de war is omdat normaal deze mensen moeten boeten en het geld terug halen.Maar dat durft men niet ,het is makkelijker om mensen te pakken die in de minderheids groepen zitten.
En zo gaat het steeds het moet naar draag kracht geregeld worden als het dan toch moet gebeuren.
De mensen die aan de knoppen draaien vergeten dat zij ook chronisch ziek kunnen worden en arbeids ongeschikt of oud.
Als het kon, zouden ze dat maar 1 dag moeten zijn om het te voelen om begrip te krijgen.En dan steeds over die oudrere zo minderwaardig zij hebben wel na de oorlog alles opgebouwd en nog steeds .Je zou je onderhand schuldig voelen .Zij hebben toen ook al ingeleverd en nu weer .De jongere die ons dit nu aan doen hebben geen etiek meer ,de beschaving is ver te zoeken.
De oudere hebben de wijsheid van het verleden en voor de toekomst en daar moet je zorgvuldig mee omgaan.
Dus alles naar draagkracht vanaf iets boven het minimum inkomen.
Helemaal eens met Janet. En dan heeft zij het nog niet eens over het voornemen om individuele begeleidng uit de AWBZ te schrappen(voorstel ambtelijke werkgroep), nadat hierop vorig jaar door de pakketmaatregelen en herinvoering avn eigen bijdraeg(daar heb je re weer een ) al fors was gekort. Tenslotte moet niet alleen voor dagbesteding, maar ook voor vrijwilllgerswerk in de GGz=-sector door client een iegen bijdrage(nog een!) worden betaald ipv dat er een (kliene0vergoeding wordt gegeven, zoals tot nog toe!. Ik merk al dat mensen zich terugtrekken in hun sculp en opnames in sommige gevallen zelfs het gevolg izijn. Met alle hogere kosten van dien.
Chronisch zieken en gehandicapten….
Tsjaa, beste mensen wel eens gedacht aan de langdurig ‘zieken’ uit de psychiatrie??? Boven op bovenstaande bezuinigingen (toenemende) eigen bijdrage voor de dagbesteding. Nu ook nog eens eigen bijdrage van 175 euro per jaar voor de psychiater. Is dat al uitgerekend hoeveel procent koopkracht dat gaat kosten??? Of telt de psychiatrie niet eens mee voor de CG-raad???