Mensen die langdurig zorg en ondersteuning nodig hebben, krijgen te maken met verschillenden zorgwetten, zoals de Wet langdurige zorg (WLZ). De zorgkosten lopen op omdat cliënten voor elke wet een eigen bijdrage moet betalen. Als je geen aanspraak hebt op zorgtoeslag – omdat je een laag inkomen hebt- dat kunnen eigen bijdrages flink oplopen. Het kabinet heeft besloten verschillende eigen bijdragen omlaag te brengen.
Eigen bijdrage
De eerste maatregel gaat in per 1 januari 2018 voor de eigen bijdrage langdurige zorg. Het gaat om mensen die blijvend intensieve zorg nodig hebben aan huis, of zelf in een verpleeghuis verblijven terwijl hun partner thuis woont. Het percentage van hun inkomen dat meetelt voor de berekening van de eigen bijdrage wordt verlaagd van 12,5% naar 10%. Volgens berekeningen van het kabinet gaan ruim 30.000 mensen erop vooruit door de maatregel, vooral mensen met een middeninkomen. Zij betalen 30 tot 150 euro minder per maand.
Wmo
Al eerder liet het kabinet weten dat het de eigen bijdrage voor hulp vanuit de Wmo aan een maximum bedrag van 17,50 euro per vier weken wil vastleggen. Het ministerie van VWS gaat met gemeenten overleggen over een eenvoudig en transparant abonnementstarief hiervoor.
Ouderen en langdurig zieken nemen minder thuiszorg af als de eigen bijdrage van burgers die zorg of begeleiding nodig hebben, omhoog gaat. Dat blijkt uit een analyse van het Centraal Planbureau, CPB. Gaat de eigen bijdrage met 10% omhoog, gaat het thuiszorggebruik met 2,6% omlaag. Lees meer>>
Geneesmiddelen
In 2019 wil het kabinet ook de vermogensbijtelling voor de eigen bijdrage voor langdurige zorg halveren van 8% naar 4%. Dus mensen hoeven bijvoorbeeld hun eigen huis iets minder snel op te eten als ze intensieve langdurige zorg nodig hebben. Verder komt er een plafond van 250 euro per jaar voor bijbetaling van bepaalde geneesmiddelen.
Mijn reactie op PARTICIPATIE, 20 NOV 2017
‘Ervaringsdeskundige moet ook de luis in de pels blijven’:
Vanzelfsprekend zou het moeten zijn dat wijkteam of welk zorgloket, ziekenhuis dan ook, gebruik maakt van de expertise van ervaringsdeskundigen. Ik heb 17 jaar mijn ongeneeslijk zieke dochter mede verpleegd/verzorgd, te maken gehad met plenty instanties om de zorg rond te kunnen krijgen, doodsangst en rouw doorstaan en verwerkt. Als ik mee wil doen met een conferentie en mee wil praten over zorg dan houden de professionals de deur elitair gesloten met een meedoen tarief van minimaal €250,- incl. heerlijke lunch en met borrel napraten. Wat overigens bij henzelf samen met een aantal collega’s vanuit het gemeentelijk- ziekenhuis- verpleeghuis- (zorg)budget betaald betaald wordt. Ik ben er overigens geen voorstander van om de ervaringsdeskundige betaald op te nemen in een wijk/zorgteam o.i.d, want dan gaat de ervaringsdeskundige ook tot de alwetende groep van ‘de professionals’ behoren terwijl je je werk juist vanuit een medemenszijn wilt doen. Mijn gemeente waar ik ingezetene ben is zich trouwens wel bewust van de expertise kracht van een ervaringsdeskundige; ik zit vanuit het perspectief van de zorgvrager in de klachtencommissie Jeugdzorg. En ik ben lid van de cliëntenraad WMO geweest.