Nora (14) heeft een grote wens: als ze later groot is, wil ze dokter worden en mensen beter maken. De kans dat Nora’s wens letterlijk uitkomt is nihil, want Nora is een meisje met het syndroom van Down. Desondanks wil Nora’s vader de droom van zijn dochter niet zomaar opgeven: misschien kan ze wel koffie gaan rondbrengen in het ziekenhuis of wordt ze ‘knuffeldokter’. Wie zal het zeggen?

Stichting Nora Werkt

In een notendop is dit het verhaal achter het ontstaan van stichting Nora Werkt. Oprichter is Marc Mutsaars, de vader van Nora. Hij weet niet waar zijn dochter uiteindelijk terecht zal komen, maar hij wil wel out of the box blijven denken. ‘Ik wil uitgaan van mogelijkheden in plaats van op voorhand zeggen dat iets niet mogelijk is’, vertelt hij tijdens een ontmoeting bij zijn stichting in Breda. Zijn persoonlijke visie heeft hij door vertaald naar Nora Werkt: een sociale werkgever met oog voor de (on)mogelijkheden van iedereen. Samen met vriend Corné van Nispen werkt hij sinds februari 2017 parttime voor de stichting. Corné heeft een achtergrond als trainer en jeugdhulpverlener, Marc werkt in de financiële dienstverlening. Hun gezamenlijke doel is om passende werkplekken creëren voor mensen met een verstandelijke beperking.

Naaiatelier voor een Teckel

De eerste werkplekken ontstonden als gevolg van een samenwerking met een vrouw die een teckel als knuffel had ontworpen en daar graag wat mee wilde doen. Met hulp van sponsoren werden naaimachines, stof en fournituren aangeschaft waarmee in een hoekje bij Nora Werkt een provisorisch naaiatelier werd ingericht. Daar ging een aantal mensen met een verstandelijke beperking en/of afstand tot de arbeidsmarkt van start met het maken van knuffels, zoals de ‘Takkelige Teckel’ en de ‘Olijke Olifant’. Het was het begin van de Knuffelfabriek: een atelier waar iedereen een taak heeft die bijdraagt aan het geheel en waar hij of zij zich goed bij voelt: bijhouden van de bestellingen, stof knippen, naaien, vullen en het verzenden van de knuffels.

Zonder poespas

‘Maar bij ons wordt ook gewoon geknuffeld,’ zegt Marc, ‘figuurlijk dan. Het draait hier om emotionele eerlijkheid. Mensen met Down hebben dat van nature, die authenticiteit en spontaniteit. Ze zijn eerlijk, zeggen gewoon wat ze ergens van vinden, in positieve en negatieve zin. Die manier van communiceren – zonder poespas – is ook een soort knuffel. Het is oprecht. Daar kunnen wij, “gewone mensen” nog veel van leren. Wij zijn dat soort directe reacties vaak niet gewend. De meerwaarde daarvan voor een bedrijf of instelling benadruk ik in gesprekken met bedrijven en organisaties waarmee we samenwerkingen zoeken: de economische waarde van onze doelgroep is dikwijls heel lastig, maar de sociale waarde is heel groot.’

Opnieuw dromen

Het ochtendoverleg is net afgerond en de circa tien aanwezige werknemers, stagiaires en werkbegeleiders zijn begonnen met hun werk. Vandaag zijn dat met name assemblage – en montage werkzaamheden. Terwijl beneden in een kleine bedrijfshal voetenplankjes en ergonomische leesplankjes in elkaar worden gezet, vertelt Marc dat een groot deel van de doelgroep niet meer durft te dromen. ‘Deze jongeren hebben zo vaak te horen gekregen dat ze iets niet kunnen. Sommigen zijn daarin ook gaan geloven. Terwijl met de juiste begeleiding en coaching voor deze jongeren veel meer mogelijk is dan ze denken. Dat begint met het ontdekken van hun talenten. Wat vinden ze leuk? Wat zijn hun wensen? Zijn ze überhaupt vaardig om hun wensen te uiten? Daaraan werken we hier. In kleine stapjes proberen we de mensen hier hun talenten te laten ontdekken.’

Bedrijfsleven ontzorgen

Die visie spreekt veel mensen aan, dus de belangstelling vanuit het bedrijfsleven, scholen en instellingen voor Nora Werkt is groot. ‘Wij wijzen bedrijven op de mogelijkheden om ons te ondersteunen en via Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) en Social Return mensen met afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen,’ vertelt Marc, ‘in die constructie nemen wij de werkgeversrol aan en zorgen voor begeleiding. Ook nemen we de administratieve rompslomp voor onze rekening waarmee we werkgevers ontzorgen. Op die manier hopen we zoveel mogelijk verschillende bedrijven te interesseren, zodat we ook buiten onze eigen werklocaties werkplekken kunnen creëren in Breda en omgeving voor mensen met een verstandelijke beperking.’

Pluche walvissen

Het naaiatelier van de Knuffelfabriek voorziet in die behoefte. Inmiddels is het naaiatelier verhuisd naar een ruimer en licht onderkomen in het voormalige belastingkantoor van Breda. Onder leiding van coupeuse Annet Schoonen zijn vandaag drie vrouwen druk bezig met het maken van pluche walvissen en zacht fluwelen dino’s. Een vierde vrouw maakt schoudertassen van oude vlaggen voor een autodealer. De sfeer is ontspannen, de radio staat aan en het is bijna tijd voor pauze. Tijdens de koffie vertellen de vrouwen over hun plezier in het werk. Dat het zo fijn is iets te doen wat ze leuk vinden. Ze vertellen alle ins en outs over de knuffels die ze nu maken, allemaal bedoeld voor twee grote Nederlandse firma’s die de knuffels hebben besteld als relatiegeschenk voor klanten. Annet: ‘Dat is natuurlijk een hele eer, maar óók een hele uitdaging. De werkdruk is een stuk hoger komen te liggen, waardoor sommige medewerkers gehaast en slordig gaan werken. Die druk moet eraf, want we zijn geen productiebedrijf, dat willen we ook niet worden.’