Scholing in de effecten van vrijheidsbeperking en in moderne vormen van zorgverlening. Die moderne hulpmiddelen om vastbinden in de zorg – fixeren – te vermijden, moeten ook door de instelling beschikbaar worden gesteld. De rol van het bestuur bij de invoering van de methode Exbelt is dan ook doorslaggevend om fixatie uit te bannen. Aldus professor Jan Hamers van de Universiteit Maastricht.
Gereduceerd
Uit het onderzoek van de universiteit blijkt dat op verpleegafdelingen waar de nieuwe methode Exbelt is toegepast, het vastbinden in korte tijd drastisch is gereduceerd. Nieuwe bewoners worden niet meer vastgebonden. Op verpleeghuisafdelingen waar Exbelt niet is toegepast, worden veel bewoners nog steeds vastgebonden.
Kalmerende medicatie
Uit het onderzoek van de Universiteit Maastricht blijkt verder dat stoppen met vastbinden niet leidt tot het toedienen van kalmerende medicatie. Er is geen toename van letsel door vallen bij cliënten, stelt de onderzoeksleider. ‘Niet fixeren kán. Het vraagt geen extra personeel en geld, maar een cultuuromslag en een helder beleid.’
Verbod
Jenneke van Veen, hoofdinspecteur van de Inspectie voor de Gezondheidszorg, pleit ervoor de Exbelt-methode landelijk in te voeren. Yvonne van Gilse, bestuurder van cliëntenorganisatie LOC, onderschrijft dat: ‘Het vastbinden van mensen past niet bij cliëntgerichte zorg.’ Innovatiekring Dementie IDé pleit voor een wettelijk verbod op het vastbinden. De stichting gaat samen met de Universiteit Maastricht de methode landelijk verspreiden met de tour: ‘Niet fixeren is een kunst!’
Schade
Stella Braam, medeoprichtster van IDé: ‘Het vastbinden moet en kán stoppen. Het is gevaarlijk en brengt lichamelijke en geestelijke schade toe. Het Exbelt-onderzoek maakt duidelijk dat het verpleeghuizen zonder intern verbod niet lukt. Met een wettelijk verbod is de vrijblijvendheid daarvan af.’
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Het fixeren van cliënten kan inderdaad in vrijwel alle gevallen worden voorkomen of afgebouwd, niet alleen in de ouderenzorg, maar ook in de gehandicaptenzorg en langdurende ggz. Daar worden eveneens cliënten soms langdurend gefixeerd. Een non-fixatiebeleid van de instelling helpt hier enorm bij. Maar er is meer nodig dan een verbod op fixeren door de directie. Medewerkers moeten leren dat veilige zorg bieden kan zónder vastbinden. In het Zorg voor Beter verbetertraject Ban de band uit Nederland bij Vilans begeleiden we organisaties in het verantwoord afbouwen van alle fysieke vrijheidsbeperkingen. We nemen medewerkers en familie mee in de verandering. Want alleen een verbod is onvoldoende. Organisaties voor ouderenzorg, gehandicaptenzorg en langdurende ggz kunnen nog deelnemen aan dit traject, zie http://www.zorgvoorbeter.nl of kijk op http://www.vilans.nl