Familieleden van patiënten bij ggz-instelling GGNet kunnen jaarlijks aangeven wat zij belangrijk vinden om de zorg te verbeteren. Daarmee wil GGNet de positie van de familieraad in de instelling verbeteren. ‘We kijken hoe we in alle opzichten de stem van de familie gelijk kunnen maken aan die van de cliëntenraad’, zegt geneeskundig bestuurder Kees Lemke.
Inhoudelijk
GGNet heeft al enkele jaren een familieraad, waarmee ook een convenant was getekend. ‘Maar als je de positie in de organisatie vergelijkt met die van de cliëntenraad, is de familieraad onvoldoende sterk’, aldus Lemke. Door een samenwerkingsovereenkomst aan te gaan kunnen de familieleden, net als de cliëntenraad, inhoudelijk het beleid van de hele organisatie meebepalen.
Contact
Lemke hecht veel belang aan deze nieuwe manier van samenwerken. ‘Als je naar de langdurige zorg kijkt, hebben wij misschien een keer in de drie weken contact met een cliënt. Als het goed is, heeft de familie een groot deel van de week contact. Soms wonen de cliënten nog thuis. De familie ziet dan het beste of het wel of niet goed gaat en ervaart de last als bepaalde hulp ontbreekt.’
Betrokken
De familieraad van GGNet bestaat uit een groep van zeven mensen die direct overleg voert met de raad van bestuur van de instelling. Daarnaast is er een adviesraad van elf mensen die 650 familieleden vertegenwoordigt. De afspraak is dat de familie al betrokken kan worden bij het onderzoek van de patiënt, maar ook bij de begeleiding en behandeling. De manier waarop dat gebeurt, maakt onderdeel uit van het behandelplan.
Kinderschoenen
Volgens Lemke staat familieparticipatie binnen de ggz nog in de kinderschoenen. ‘Het is extra werk waar je oog en tijd voor moet hebben, terwijl de financiering ontbreekt. Gelukkig maakt minister Klink van VWS er meer werk van en wordt er gesproken over het instellen van familievertrouwenspersonen. Ik besef ook wel dat wij niet een geweldige uitvinding hebben gedaan, maar we proberen wel consequent en niet vrijblijvend de familie er bij te betrekken.’
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Kan me in veel gevallen , het nut belang en de zin hiervan voorstellen. Toch lijkt me, dat, dit niet een structurele/algemene wet van meden en perzen dient te zijn.
In sommige gevallen is dat niet gewenst;zeker niet in die gevallen waarbij familie onderdeel van het probleem is; Denk daarbij aan incest, eerwraak, of andere vormen van daders binnen een familie, taboe, en andere zaken, die ook veel voorkomen in Holland.
Het lijkt me; dat ook in deze, “beleid” “behandelplan” en cetera; afgestemd dient te zijn op de situatie; En er ook voldoende oog moet zijn; m.b.t gezondheid, enw elzijn; In die gevallen waar het bevordelijk is; dat, client, en zker wanner dat diens keuze is; in staat gesteld wordt afstand van diens familie te nemen; indien de omstandigheden, en keuze, van betreffende persoon; daar gegronde redenen, voor heeft.
M.I is daar te weinig aandacht voor; en worden mensen vaak terug gedwongen in, zeer ongezonde/ destructieve gezinsmechanisme. Waar het nu juist bevordelijk is; van los te breken en emotioneel afstand in te nemen. Soms is de omgeving nu eenmaal zeer ongezond, en verstorend.
Zolang, het gezin ,familie als heilig hoeksteen en huisje gezien blijft worden.
Blijven eerwraakslachtoffers, incest slachtoffers/ van mentale/psychische fysieke mishandelingen/familiegeheimen/verkachting.
Buiten de boot van heel de zorg vallen. Omdat op deze wijze geen enkel vertouwen ,kan bestaan.
dat ze veilig en beschermt zijn en hun, prive levensfeer wordt gerespecteerd.
Ik neem dan ook aan; dat dit artikel; slechts aansluit, bij die omstandigheden waar dat gewenst is; En dat de client nog altijd, degene is die uitmaakt met wie hij/zij wel/geen contact wil. Plus dat sommige daders in familliesystemen; geen vrij spel krijgen ook de zorg daarin te misbruiken; waardoor onbedoeld; de daders gesteund worden;en niet de slachtoffers; die steun en hulp nodig hebben; En momenteel hun weg naar de hulpverlening wen ggz, niet vinden.
precies om beovengenoemde reden; waar te weinig aandacht, en opvang voor is. te weinig respect; voor mensen; die afstand van familie willen; wat OOK in onze samenleving, niet geaccpeteerd wordt en taboe is.
Zo worden ook kinderen vaak nog gedwongen; contact te hebben met zelfs een vader die hun moeder heeft vermoord; en in de ghevangenis; recht heeft zijn kind te zien 9ookal wil dat kind niet) En krijg je van die problemen; Dat, een man, die 6 keer over het hoofd van, de moeder van zijn dochter reed,onder toeziend oog van haar. In Nederland ,al zijn rechten beschermt ziet;
“wanty het uitzetten, zou schadelijk zijn voor de ontwikkeling en gezondheid van zijn minderjarige dochter”(???)
En Mag Saban; een weekje zijn kinderkamer inrichtte ,van, het kind van een geintimideerde, slavin en echtgenoot. verwekt tijdens detentie. En zie je jeugdzorg niet…die net als justitie; zal oordelen; dat het slecht is voor het kind; “zijn vader te moeten missen” beetje doorgeslagen, en zolang..hier geen oog voor is; vind ik bovenstaande; een ENG idee.