Gaan we chanteren?
Je kan vragen of mensen willen helpen maar je kan mensen niets verplichten! Ook familie heeft gewoon werk en een eigen leven en je kan natuurlijk proberen te helpen waar het kan maar ga eens normaal met mensen in gesprek inplaats van ze meteen te verplichten.

Het is niet verkeerd om op moment van opname het gesprek aan te gaan met de mantelzorg(ers) om zo te inventariseren wat hun mogelijkheden zijn om te blijven zorgen. Let wel: In overleg gaan! En dus niet, zoals vanuit de verpleeghuizen gebeurd, de mantelzorgers verplicht stellen tot taken. Dit werkt niet. Bij het woord “verplicht” gaan bij velen de haren in de nek al recht overeind staan.
Vanuit mijn werk als consulent mantelzorgondersteuning en mantelzorgmakelaar weet ik dat er genoeg situaties zijn waarin de mantelzorger zo ontzettend overbelast is, dat er geen mogelijkheden zijn om op structurele basis bij te springen in de zorg. Wat bijvoorbeeld als de mantelzorger zelf ook met gezondheidsklachten kampt? Wat als de mantelzorger (veelal de kinderen) aan de andere kant van het land (of in een aantal gevallen in het buitenland) woont?
Daarnaast denk ik dat er eerst aan een aantal andere zaken moet worden geregeld, voordat hieraan wordt begonnen. Wat te denken van een mantelzorgvriendelijk personeelsbeleid? Zo is de mantelzorger vaak best bereid om nog e.e.a. aan taken op zich te nemen, maar zijn er te weinig mogelijkheden om dit te combineren met het eigen werk. Laat staan dat een werkgever überhaupt op de hoogte is van de problematiek waar een mantelzorger mee te maken heeft.
Nogmaals; het is goed om in gesprek te gaan en mogelijkheden te inventariseren, maar laten we niet verplichten.
De kans dat het de directeur van het betreffende verpleeghuis aan persoonlijke ervaring ontbreekt, lijkt mij in deze zeer aannemelijk. Anders kom je niet met zulke bizarre voorstellen. Ik nodig hem daarom van harte uit om via mij eens in gesprek te gaan met mantelzorgers.

Wat een voorstel!
Kan ik een vrijstelling krijgen als ik al jaren heb gezorgd voor mijn demente vader en mijn ouder wordende en vergeetachtige moeder? Nog afgezien dat ik voor hen jaren heb klaargestaan toen mijn oudste broer verongelukte en er helemaal geen huisarts, slachtofferhulp of anderen waren, die enige interesse toonden in mijn ouders verdriet?
Naar mijn idee zou het een goed onderdeel zijn van het takenpakket van het management om verplicht te stellen dat zij een halve dag per week verplicht vrijwilligerswerk gaan doen in een andere zorginstelling. Niet 1 dag per jaar ( hoe sympatiek dat idee ook is) maar als vast onderdeel van het eigen takenpakket, weten ze ook wat noodzakelijk, wenselijk en mogelijk is. Ik zou voor die halve dag ook het salaris uitbetalen op het niveau van dat werk, dus niks!
Ook geen vergoeding voor de reiskosten e.d. ,gewoon een halve dag salars inleveren ( hou je nog voldoende over naar mijn idee) en werken als vrijwilliger maar dan verplicht.
Een ontheffing van deze plicht zou wat mij betreft mogen als de betrokkene kan aantonen dat hij of zij in ieder geval een halve per week besteed aan zorg voor eigen zorg-behoevende ouders of buren.
Een keuze voor opname in een verzorgins- of verpleeghuis is geen vrije keuze: goh laten we gezellig verhuizen naar zo”n instituut. Je verhuist omdat er geen andere mogelijkheden zijn. DUS: professionele zorg is noodzaak. Liefde, aandacht, zorg en aanwezigheid is niet af te dwingen, is ook nooit zo geweest ook niet in die zogeheten goede oude tijd.
Als alles te duur wordt, kijk dan naar wat we allemaal geinstitutionaliseerd hebben, hoe salarissen worden verdeeld en hoe we door de jaren heen alles georganiseerd hebben: Meten is weten, dus mensen zijn ondergeschikt gemaakt aan onze (financierings)systemen.
Ik zal me vrijwillig blijven inzetten voor mijn steeds ouder wordende moeder en ook voor anderen: op mijn manier en in mijn tijd en met mijn geld.
Moet ik dat verplicht gaan doen, wil ik in een systeem gerekend hebben wat ik dan nog zou moeten doen om al mijn vrijwillige inzet vergoed te krijgen en vrijstellingen toegewezen krijgen.
U begrijpt: ik vind het niks !
Dames en heren als je van de zorg een winstgevend bedrijfstak wil maken?
Dan maakt u de mens tot niets meer dan de waarde van een euro.
Zorg dan dat zorgbehoevenden ook een pil tot hun beschikking krijgen om zelf te kunnen bepalen of zij willen blijven leven van de bedeling van aandacht.
Mimi van Olphen

Er zijn maar een paar landen in de wereld waar het niet normaal is dat je voor je ouders zorgt. Dat doen we in Nederland overigens ook nog niet zo heel lang, ouderen wegstoppen ipv ze in huis nemen en er voor zorgen. De morele verplichting was er al en kennelijk moet die geformaliseerd worden.
–
Natuurlijk moet je met een schrijnend verhaal geen verplichtingen instellen.

Gelukkig maar dat er ook nog even een onderzoek is geweest nar de organisatie van de ierstroom: blijkt dat het management aldaar boven de Balenende norm uitkomt. Vertegenwoordigers van de ANBO die het initiatief ondersteunen komen in de Raad van Toezicht.
denk nou eens even na: de huidige generatie ouderen heeft ervoor gevochten om niet meer afhankelijk te zijn van steun van de familie. En diezelfde steun gaat een organisatie nu verplichten. Vreemd. Al zou ik het kunnen, dan zou ik het me een verplichting nog niet doen. Dan maar niet naar dit huis.Is er nog een andere manier waarop ze bewoners de extra taken kunnen aanbieden? Hoe organiseren ze de activiteiten? Is er een steun sichting, die activiteiten kan organiseren voor deze ouderen? En waarom is eigenlijk dat zorgpakket zo uitgekleed n de verpleeghuizen? De veranderingen in AWBZ voorzieningen? Dan moet je toch bij de politiek zijn? Nogmaals, ik zou de Vierstroom gaan boycotten: ik zie er wel wat in om een aantal kleinschalige voorzieningen op te etten, die hetzelfd bieden.

Ik wil graag reageren. Met name bij de woorden verplicht meehelpen gaan bij mij de nekharen overeind staan.
Sommigen mensen kunnen de zorg niet meer bieden als mantelzorger en kiezen ervoor hun ouders in een verzorgings- of verpleeghuis te plaatsen. Waarom dan toch hen verplichten om mee te zorgen, terwijl ze mogelijk al overbelast zijn. De dialoog aangaan als verpleeg- of verzorgingstehuis met de mantelzorger en hen de gelegenheid geven om mee te zorgen als ze dat zelf willen of kunnen, juich ik toe, maar niet als verplichting. Ga de dialoog aan en sluit aan bij de mogelijkheden die een mantelzorger wel of niet kan bieden.
Ikzelf woon 300 kilometer bij mijn ouders vandaan. Ik betreur dat enorm, maar ben vanwege mijn werk gebonden aan de plaats waar ik nu woon en kan niet zomaar verhuizen om voor mijn ouders te zorgen. Ik heb geen royaal inkomen om de zorg af te kopen…… Hoe dit dan te regelen??
En hoe om te gaan met de steeds groter wordende groep ouderen die geen partner hebben, geen kinderen en dus geen mantelzorgers hebben.
Wat mij betreft nog veel onbenatwoorde vragen om zomaar de zorg te verplichten.

Wij hebben gestreden om gedeelten van de zorg zelf te mogen doen (2010-2011). Personeel gaf aan dat het vertragend werkt en hun extra werk bezorgd. Ze hadden ook moeite met de openheid die dat van hen vraagt. Personeel was van mening dat als het verpleeghuis verder zou gaan met het toelaten dat ik mijn vader zelf verzorg (gedeeltelijk) men een andere werkkring ging zoeken….. Personeel raakte van de kook, niet de familie. Wij raakten wel gefrustreerd. Je neemt veel werk uit handen en patient en familie krijgt slechte bejegening terug. Ook werd mijn vader ‘ gekort’. Hij kreeg zoooveel aandacht van de familie. Als ik er niet was (werd gezien als tegenvaller door het personeel) om te helpen met eten, bijvoorbeeld kreeg hij pas eten als iedereen klaar was. Als mijn vader dan niet wilde eten omdat het koud was geworden kreeg hij alleen een toetje. Samenwerken familie en personeel is heel goed en zou moeten kunnen. Ik ben benieuwd naar uw bevindingen. Hoop op publicatie.

Mooi initiatief, maar wat voor de mensen zonder familie?

Prima initiatief. Enig nuance is zeker nodig vanuit hoe deze instelling dit experiment ziet. Lees vaak de artikelen van zorgwelzijn.nl, maar nog nooit zoveel reacties kunnen lezen. Het op de agenda zetten is dus zeker gelukt.
Dat zoiets wordt bedacht zegt m.i. ook iets over de tijdgeest waarin we steeds meer langs elkaar heen leven. Juist goed dat we weer gaan beseffen dat we zonder onze familie en elkaar niets zijn. Uitzonderingen zoals mishandeling of jaren geen contact e.d. daargelaten natuurlijk.
De zorg is zoals deze nu is gefinancierd ten dode opgeschreven. Zeker met het oog op de vergrijzing en steeds minder belastinggeld dat binnenkomt. Google er maar eens op en je schrikt je een hoedje wat ons te wachten staat. Vanuit dat perspectief gezien vind ik dit initiatief geniaal.

Na jaren ervaring met vader in het verpleeghuis en moeder in het verzorgingshuis zie ik de meeste heil in het creëren van een vriendelijke omgeving voor familie. Ook vind ik de eigen bijdrage wel aan de lage kant. Zowel vader en moeder geven weinig tot geen geld meer uit. Dit stapelt op voor familie en fiscus. Dus afkopen van die 4 uur is ook zo gek nog niet.

sorry, naam vergeten….
goed initiatief!
idd: als je mishandelt bent minder.. mee eens
de verplichting is niet goed denk ik, dwang is nooit goed.
en ja, wie betaalt wat
ikzelf bezoek met mijn broers en zus en kinderen mijn Mam in het verpleeghuis. zo krijgt ze dagelijks bezoek en zijn we in contact met verpleging en arts en maatsch.werk.

Als het echt zo is dat een aanzienlijk deel van de bewoners van de huizen in Bergambacht en Vlist niet eens aan 4 uur per maand familiebezoek komt dan kan ik deze actie van Vierstroom wel begrijpen…

In mijn jeugd jarenlang mishandeld en dan zou ik nu verplicht worden mee te helpen voor hem te zorgen?

Mijn vader ging 40 jaar geleden “een pakje sigaretten halen” en heeft nooit meer van zich laten horen, hoewel achteraf bleek dat hij maar een paar kilometer verder woonde. Liet vrouw en 3 kinderen zonder geld en zonder liefde achter.
En nu moet ik opeens verplicht voor hem gaan zorgen?

volgende stap is , in het kader van europees gelijktrekken, dat familie ook voor het eten moet gaan zorgen. hier liggen gouden kansen dat de zorg voor je familielid eindelijk goed geregeld kan gaan worden. Kunnen als familie eindelijk de managers eens aanpakken op hun beleid. Die personen zitten nu nog in ivoren torentjes hun vakantie en congres datums te plannen. ( de goede managers daar gelaten want die zijn er ook!)
menig verpleeghuis is een bastion waar je niet binnen komt en hierdoor krijgen we een kans.
Ook een kans die ik wil benoemen: benader mensen in opleiding, doe een intake gesprekje, laat kennis maken met familielid en geef ze een kleine vergoeding. Iedereen blij. Noem die vergoeding vacatiegeld.
Helaas is dit ook een stapeling van de zorgkosten maar die worden dan wel goed besteed. Je moet ergens je verlies nemen maar je kunt nu ook in een winst denken.

Vroeger had je een afdeling waar een hoofd en een subhoofd aanwezig waren. Veel handen aan het bed dus.
Met alle managers en coördinatoren zijn er steeds minder handen aan het bed.
Schrap die tussenlaag of maak ze fors minder dan heb je de familie nog steeds nodig maar niet op deze verplichtende manier.

Wat er op tegen is Henk? Ik kom vaak bij mijn vader en ik zie de verzorgende nooit hard werken. Verslagen schrijven ja en lachen met je clollega onder het nuttigen van het zoveelste bakje koffie of kopje soep. Om 19.00uur de mensen op bed gelegd omdat “ze het zelf wilden”! Ja alle acht tegelijk. Ik geloof het!
En daarbij kies ik er zelf voor om vrijwilligerswerk met demente bejaarden te gaan doen en moet ik er niet toe verplicht worden als ik bij mijn vader op bezoek ben en zodoende al werk uit hun handen neem. Ik hoef niet verplicht te worden naar andere mensen om te kijken waar ik niets mee heb en de verzorgenden nog meer vrije tijd te bezorgen!

Het is vreemd dat er veel mensen slecht kunnen bergrijpen wat de echte reden is om verplicht 4 uur mee te werken. En er zijn altijd wel mensen of families waar geen normale verhoudingen gelden. Het gaat om de grote meerderheid. Wat is er op tegen om je naasten in hun laatste moeilijke levensfase bij te staan? Waar is de volgens mij doodnormale hulp aan je eigen vader of moeder gebleven? Het is toch van de gekke dat we er om moeten vragen? In mijn ogen zijn we heel ver verwijderd van gewone menselijke omgang met elkaar. We kunnen ook niet verlangen dat de overheid alles maar regelt. Hulde aan de mensen die zich gelukkig wel inzetten voor de hulpbehoevende medemens!

Jammer dat dit artikeltje weinig kritisch is geschreven. Zelf heb ik een onderneming in de zorg opgestart. Wij bieden dagverzorging voor dementerende ouderen en ouderen afkomstig uit de GGZ. Juist in deze tijden van crisis en bezuinigingen, groeien wij traag maar gestaag. Wij willen kwaliteit leveren, wij willen (ook voor de categorie zwaar dementerende) ruimte bieden voor de eigen autonomie! Dat vraagt om de groep klein te houden, maximaal 6 gasten per dag én dat vraagt om professionele begeleiding, elke dag 2 professionals aanwezig! En het werkt fantastisch!! Geld kán en mag nooit ’t uitgangspunt zijn. Ik ben eerder benieuwd naar de visie van deze organisatie. Wat hebben ze hiermee voor ogen? Wat doet dit met de autonomie, zelfstandigheid, onafhankelijkheid van de betreffende cliënt en zijn/haar mantelzorger.
Dan wil ik nog een ander punt aanhalen. De betekenis van het vak van verzorgende en het vak van bijvoorbeeld verpleegkundige. Het is een vak, daar hoort een beroepshouding bij en competenties (attitude, vaardigheden en kennis). De betreffende doelgroep verdient professionele zorg. Toezichthouden vanuit een vak is iets anders dan toezichthouden vanuit vrijwilligerswerk of mantelzorg. een professional kijkt naar gedrag, naar de context, naar de omgeving, maakt een afweging tussen autonomie en groepsdynamiek …. en zo kan ik nog wel doorgaan. Onzin dat volledig professionele zorg niet meer betaald kan worden, onze praktijk wijst ’t uit.
Paulien Huijbrechts, Eigenaar van
Dagverzorging Naar Huus Toe

Dit zal dan kunnen betekenen dat de directeur van het verzorgingshuis en Anbo zich nog een hoger salaris kan toedelen. Want het werk komt wel klaar. Als wij nu eens toezicht zouden houden op het werk van de directeur? Is dat geen goed plan? Laten ze eerst die salarissen maar eens aanpakken en kijken of er wel goed met het geld wordt omgegaan.

SCHANDALIG voor woorden. En dan die reacties van nota bene de voorzitter van de ouderenbond????

Een nieuw experiment? En vier uur per maand?
Naast een baan spring ik al jaren minimaal vier uur per week bij in de zorg voor mijn moeder. Naast de leuke uitjes, gezelschap naar buiten etc die tijd reken ik hier niet bij. Die doe je daar ben je familie voor. Nee minimaal vier uur per week extra aandacht aan persoonlijke zorg, nette schone kleding, het haar, haar droge huid, harsen alles waar de zorg geen tijd voor heeft. De was, want in de wasserij ziet kleding er direct uit alsof het jaren oud is. Aandacht voor planten en schoonhouden van de kamer.. De boodschappen, de boekhouding, contact met sociale omgeving. Bewaken van gezond eten en invullen van wekelijkse eetbriefjes. Geheugentraining, door het bekijken van oude foto’s en oude verhalen ophalen. Lokale krant wekelijks voorlezen, post doornemen en opruimen. Zorgdragen voor haar kwaliteit van haar leven. Dagelijks zie ik veel tijd verloren gaan aan inefficiënt georganiseerd werk in de praktijk, Vierstroom ik kom graag langs voor ander/ beter advies als vier uur verplichte aandacht van familie! Tot ziens.

Uitstekend. Nu nog goed over communiceren en zorgen dat het zorgteam openstaat voor hulp. Mijn professionele en privé-ervaring is dat de zorg het vaak maar lastig vindt familie die veel in de huiskamer is en tegen andere dan de eigen bewoners praat. In veel kleinschalige woonprojecten mag familie niet eens koken of koffiezetten. Dus zorgaanbieders ‘verplichten’ om een open en gastvrije cultuur te realiseren, dan komt de bijdrage van de mantelzorgers naar draagkracht vanzelf!

De Titel “Familie moet meewerken in verpleeghuis” vind ik nog al beladen.
De uiteindelijke eis zou een vanzelfsprekendheid moeten zijn.
Bij afkopen zet ik een ?.
Wat betrefd, dat iemand al met reden geen contact meer heeft.
Hier zou men na al die jaren eens bij zichzelf te raden kunnen gaan of die reden wel zo zwaarwegend is!

Verwarring
Wat is het nu weer jammer wanneer er op deze wijze een experiment gecommuniceerd wordt. Het roept een hoop vragen op en ik ben zo vrij te denken dat dit niet de intentie is geweest van deze zorgorganisatie.
Het zijn de woorden: moeten, verplichten, afkopen, langere wachtlijsten en hoe om te gaan met families die niet willen meewerken.
Het is journalistiek geschreven vanuit alles wat niet klopt of mis zal gaan.
Als we gaan kijken en denken in mogelijkheden kan het experiment waarschijnlijk een hele positieve interactie bewerkstelligen.
Ik ben van mening wanneer we visie hebben en daar flexibel mee om weten te gaan we veel kunnen bereiken. Bewoners en families zijn allemaal verschillend, laten we de kracht zoeken in hoe we samen kunnen werken en sturen op eigen verantwoordelijkheid.
Denken in mogelijkheden, los komen van procedures waar we er veel te veel van hebben in de zorg.
Ik wens zorgorganisatie Vierstroom veel succes en daag de woordvoerster uit om het belang van het experiment anders te verwoorden.
Ideemajeur – Irene de Groot

Ben geboren in 1930. Als het dan zover moet komen dat medicijnen niet meer vergoed worden en de kinderen worden verplicht toezicht te houden, dan vraag ik mij af hoever we nog van het systeem Hitler verwijderd zijn. Alles wat niet “normaal” moet maar dood plus nog wat andere groepen.
Gelukkig wonen mijn vrouw en ik nog zelfstandig zonder hulp van derden.of kinderen.

Volgens mij hebben wij hier weer te maken met een omhoog gevallen beleidmaker die in plaats van werken wat te veel tijd over heeft en vervolgens allerlei kansloze dingen gaat bedenken.
Hart werkend Nederland zit niet te wachten op dit soort ambtelijke gestuntel
Ga aan het werk en stop met die poppenkast.

Sluit aan bij wat mantezorgers willen en kunnen bieden. Dat is veel constructiever! En kijk wat de client zelf nog kan en wat hij/zij zelf zou willen met behulp van mantelzorg, vrijwilligers, mensen uit het netwerk en bijv. bij verenigingen in de buurt. Aansuiten bij wensen en en mogelijkheden werkt beter dan afdwingen.
Bovendien doen veel mantelzorgers al veel voor hun naasten in een verpleeghuis.
Ook zijn er nog bij het verplichte meewerken van mantelzorgers een aantal belangrijke vragen te stellen, zoals: Wat als mensen geen mantelzorgers (meer) hebben? (bijv. omdat ze op leeftijd zijn en klein netwerk hebben?

Het is door de Inspectie van Volksgezondheid niet toegestaan om toezichthoudende en verzorgende taken (bijv. Toiletbezoek) uit te laten voeren door vrijwilligers/mantelzorgers! Daarnaast is het zo dat als ik op bezoek kom bij mijn moeder, ik niet van plan ben om op 7 andere demente bejaarden te gaan passen. Ik neem het personeel al genoeg uit handen door tijdens het bezoek mijn moeder met de maaltijd te helpen enz. Het is verplicht dat men met twee personen op de groep staat ivm het weleens de huiskamer uit moeten gaan.
Verder: wat bereikt men met 4 uur aanwezig zijn op tijden die mij passen. Op zondagmiddag zitten er dan 8 mantelzorgers 4 uur “op te passen”.

Het is door de Inspectie van Volksgezondheid niet toegestaan om toezichthoudende en verzorgende taken (bijv. Toiletbezoek) uit te laten voeren door vrijwilligers/mantelzorgers! Daarnaast is het zo dat als ik op bezoek kom bij mijn moeder, ik niet van plan ben om op 7 andere demente bejaarden te gaan passen. Ik neem het personeel al genoeg uit handen door tijdens het bezoek mijn moeder met de maaltijd te helpen enz. Het is verplicht dat men met twee personen op de groep staat ivm het weleens de huiskamer uit moeten gaan.
Verder: wat bereikt men met 4 uur aanwezig zijn op tijden die mij passen. Op zondagmiddag zitten er dan 8 mantelzorgers 4 uur “op te passen”.

Los van het ontbreken van enig wettelijk kader is de vraag t.a.v. eindverantwoordelijkheid en wat onder toezicht houden verstaan wordt niet beantwoord in het artikel. Een andere vraag die naar boven komt is wat deze organisatie doet met mensen die niet beschikken over een netwerk. Worden zij “verplicht” te verhuizen naar andere instellingen?
Deze organisatie wordt betaald uit algemene middelen om zelf haar zorg goed te regelen, is zij hier niet toe in staat, om welke reden ook, dan vraagt dit herbezinning bij de organisatie zelf.
Wanneer een organisatie bezuinigingen wil doorvoeren, immers, meer inzet van familie is een besparing op inzet personeel, wees daar dan eerlijk over en zeg dat je de zorg voor je eigen cliënten naar benden bijstelt. Uiteraard gaat dit dan ook gepaard met het bijstellen van zzp’s naar beneden, waarmee de kosten voor de maatschappij weer minder worden.
1 april is toch al voorbij?

Toezicht houden?? een breed begrip en wat als er iets gebeurt met een client/ bewoner, wie is er dan verantwoordelijk.

Volgens mij is dit in België wettelijk geregeld in de ouderenzorg, dus waarom niet?

Gezelschap houden? Dat doe je toch ook als je op bezoek komt? En wat is dat, toezicht houden? Mijn ervaring is dat definitie van dit soort begrippen heel belangrijk is om misverstanden te voorkomen. Daarnaast: wordt er ook rekening gehouden met andere verplichtingen die de mantelzorg heeft?B.v. zorg voor meerdere ouders (waar ook steeds minder zorg voor komt), werk, kinderen etcetc. En wie houdt het in de gaten: Men heeft geen idee wat voor een geregel dit voor het verpleeghuis met zich meebrengt.

Belachelijk.
Heb je 20 jaar geen contact, met reden, en dan moet je ineens gaan “zorgen” of betalen?