‘Als je iemand de noodzaak van een gedwongen opname wil laten inzien, kan het gebeuren dat de cliënt jou als “medeplichtige” gaat zien. Van belang is dat een medewerker van buiten de boodschap van de gedwongen opname brengt. Dan ben je als begeleider “onbesmet” en kun je je richten op het geven van ondersteuning aan je cliënt.’ Aldus Gz-psycholoog en docent Ronald Geelen in de nieuwste uitgave van het magazine Activiteitensector.
Gedwongen opname
Patiënten met psychiatrische stoornissen, maar ook ouderen met dementie kunnen gedwongen in een instelling worden geplaatst. Vaak zien de cliënten zelf de noodzaak van zo’n opname absoluut niet in. Mensen voelen zich ontredderd, zijn boos en vragen zich af: “Waarom doen ze me dit aan?” In het magazine Activiteitensector van december geeft Gz-psycholoog en gedragstherapeut Ronald Geelen aan hoe je daar als professional mee om kunt gaan.
Waarheid
Hoe maak je een opnamesituatie het minst erg voor je cliënt? De waarheid vertellen is niet altijd goed, volgens Geelen. ‘Als je merkt dat iemand overstuur raakt van de situatie, dan heeft het geen zin om de harde waarheid te vertellen. Vertrekpunt moet zijn: wat je zegt moet waar zijn, maar niet alles hoeft gezegd te worden op elk moment.’
Team
Na een gedwongen opname is het wenselijk om het contact met je cliënt te doseren, aldus Geelen. ‘Het is vaak beter dat een of enkele teamleden op de afdeling van de instelling zich intensief met de nieuwe bewoner bekommeren. ‘Leg uit wat je wel en niet voor je cliënt kunt doen en probeer vanuit een houding van steun en begrip de cliënt tot kalmte te brengen. Spreek het volwassen deel van de cliënt aan.’
Activeren
De activiteitenbegeleider kan zeker een belangrijk rol spelen aan het activeren en afleiden van de opgenomen cliënt. ‘Stel vragen als: wat gaf vroeger een ontspannen gevoel? Bingo of yoga-oefeningen, een gebed of een fikse wandeling, een sigaar? Ga niet in de op redenen voor de gedwongen opname, maar richt de aandacht op de voorwaarden waaronder iemand zich kan aanpassen. Probeer de door de cliënt ervaren pijn niet weg te praten.’
Lees het gehele artikel in het magazine Activiteitensector>>