Door Carolien Stam – Uit de evaluatie van de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding (Euthanasiewet) blijkt dat het percentage gemelde gevallen van euthanasie is gestegen van 54 procent in 2001 naar 80 procent in 2005. ‘Maar er staan ook aanbevelingen in over voorlichting en eindtremen waar het kabinet niks mee doet’, aldus Rob Jonquière van de
NVVE
.
Verbeteren
Volgens Jonquière staat in het kabinetsstandpunt naar de Tweede Kamer niets over concrete acties om bijvoorbeeld de zorgvuldigheidseisen en de eisen voor verslaglegging voor artsen te verbeteren. ‘Er wordt slechts gesproken in termen als: “Het is de bedoeling dat” en “Het kabinet zal zich inzetten om”. Het is bijna onfatsoenlijk ten opzichte van de groep die de aanbevelingen bij de evaluatie van de wet hebben gedaan.’
Voorlichting
Het kabinet schrijft inderdaad “zich te willen inzetten om op onderdelen de werking van de wet in de praktijk te verbeteren”. Het gaat om goede informatie en voorlichting om de kennis van artsen over de wet en van middelen die zij mogen toepassen te vergroten. Instellingen zouden zich meer moeten inspannen om beleid te formuleren ten aanzien van levensbeëindiging op verzoek.
Houding
Volgens Rob Jonquière is de Euthanasiewet overigens prima. ‘De doelstelling is het aantal meldingen van euthanasie te doen stijgen. De wet heeft wat dat betreft zijn werk goed gedaan.’ Jonquière maakt zich meer zorgen over de invloed van de houding in politiek Den Haag: ‘De atmosfeer is: “Laten we de toepassing van de wet beperken tot wat nu gebeurt, voornamelijk gebruiken bij kankerpatiënten.”
Ruimte
‘Wij zouden graag zien dat de wet ook wordt gebruikt voor toepassing van euthanasie bij ernstige dementie, bij chronisch psychiatrische patiënten of bij een authentieke doodswens. De wet geeft die ruimte, maar die wordt door artsen niet benut. Omdat de politiek zich afzijdig houdt in deze kwestie, zijn ook dokters huiverig te handelen in deze situaties.’
Weigeren
Overigens is het aantal meldingen van euthanasie in vier jaar gestegen van 54 naar 80 procent, maar weigert twee derde van de artsen een verzoek tot euthanasie. ‘Dat gaat om terechte, maar vooral veel onterechte gevallen, of situaties waarin de natuurlijke dood eerder intreedt,’ aldus Jonquière.
Palliatieve sedatie
‘Wat ons zorgen baart is dat artsen vaak een vorm van palliatieve sedatie (de patiënt in diepe slaap brengen en afzien van toedienen van vocht en voedsel) toepassen. Dan is het medisch handelen en wordt er geen melding gemaakt. Maar je komt er ook niet achter of het euthanasie is. Het is een vaag gebied.’
Lees ook:
Dossier: Euthanasie, dood op verzoek
NVVE-film moet euthanasie beter bespreekbaar maken
(Zorg+Welzijn nieuws 31 JUL 2006),
Rob Jonquière over de artsenpraktijk rondom euthanasie: ‘Geen arts wil dat de patiënt aan zijn naald sterft’
(Zorg+Welzijn magazine 23 MRT 2005) en
Dossier Euthanasie: Jan Hilarius, adviseur van Stichting De Einder, over hulp bij zelfdoding: ‘Mensen kunnen ook zelf met een dosis valium de zee in lopen’
Meer weten? Lees dan ook de
Zorg + Welzijn Nieuwsbrief
. Daarvoor kunt u zich hier
aanmelden
.
Door hier te klikken leest u de laatste editie
