‘Met de meerderheid van de LHBT’s gaat het prima’, zegt Van Hoof geruststellend. Maar zaken als mantelzorg en participatie  liggen bij deze groep anders dan bij andere burgers, weet de adviseur LHBT-emancipatie. ‘Hun sociaal netwerk is vaak minder stevig of bestaat uit mensen in dezelfde situatie, ze hebben niet vanzelfsprekend  kinderen en hebben soms schroom om over hun geaardheid en de problemen die daarmee gepaard gaan te praten.’

Wat zijn de gevolgen voor de LHBT-emancipatie en welke kansen bieden deze decentralisaties? Download hier de Handreiking LHBT-emancipatie: de drie decentralisaties van Movisie >>

Kwetsbare burger

Onder LHBT’s komen meer kwetsbare burgers voor dan onder andere groepen, stelt het kenniscentrum. Uit onderzoek blijkt dat jongeren zich op school niet veilig genoeg voelen om uit te komen voor hun geaardheid, de kans op suïcide bij LHBT-jongeren is veel hoger dan bij hun heteroseksuele leeftijdgenoten en voor roze ouderen is de kans op vereenzaming en psychische problemen groter. LHBT’s hebben vaak minder binding met hun wijk, daarom is het goed dat gemeenten het mogelijk maken voor deze groep om elkaar te ontmoeten, vindt de adviseur.

Agenda

‘Gemeenten weten vaak niet hoeveel LHBT’s er in hun gebied leven. De rijksoverheid houdt een percentage van 6 procent aan. Dat is binnen een gemeente toch best een fors aantal mensen’, vindt Van Hoof. De ervaring leert dat seksuele voorkeur en gender-identiteit niet als vanzelfsprekend op de gemeentelijke agenda staan. En dat zou volgens Van Hoof wel moeten. ‘LHBT’s hoeven niet het speerpunt van het beleid te zijn, maar er moet wel genoeg aandacht zijn. Daarom hebben we een factsheet gemaakt voor gemeenten hoe ze dit kunnen doen. Het zou mooi zijn als er een ambtenaar zich verantwoordelijk voelt voor dit thema en zorgt voor een duurzame borging in het beleid.’

Hoe borgt de gemeente LHBT in turbulente tijden? Lees hier meer >>

Expert

Naast de gemeenten krijgen ook nieuwe spelers als cliënten-, vrijwilligers- en burgerorganisaties een grote rol in het sociaal domein. ‘Maar ook in deze organisaties zijn seksuele voorkeur en gender-identiteit doorgaans geen onderwerp en blijven LHBT’s onzichtbaar’, stelt Van Hoof. De kennis over de LHBT-leefstijl ontbreekt meestal. ‘Het is niet realistisch om te denken dat iedereen een expert wordt op het gebied van LHBT’s, maar het is wel belangrijk om een bepaalde sensitiviteit te ontwikkelen. Om te weten dat niet iedereen hetzelfde is.’

Drempel

Die sensitiviteit gaat om kleine nuances, weet de adviseur. ‘Professionals gaan er bijna altijd van uit dat hun cliënt heteroseksueel en niet transgender is. Zij vragen dan bij een vrouw of ze een man heeft in plaats van een partner. Zo moeten LHBT’s telkens uitleggen dat ze homo, lesbo, bi of transgender zijn en dat zorgt voor een hogere drempel om hulp te zoeken voor hun problemen.’

LHBT’ers moeten een weg vinden in een samenleving waarin zij niet de norm zijn. Dat is soms behoorlijk lastig en daarom is het handig wanneer hulpverleners door een roze bril kunnen kijken. Kijk jij al door een roze bril? Lees hier meer >>