Van Bergen, senior adviseur Sociale Zorg, schreef samen met haar collega’s Anne Lucassen en Marjoke Verschelling de in februari gepubliceerde brochure Begeleiding in de Wmo in 2013. De brochure geeft uitleg over hoe de gekantelde werkwijze te ontwikkelen in de nieuwe situatie, en geeft adviezen aan de hand van vijf actiepunten: kwetsbare burgers betrekken,de huidige situatie in kaart brengen, praten met aanbieders vanaf het begin, werken aan een geschikte infrastructuur en de financiën op een rij zetten.
‘Gemeenten zijn namelijk nog lang niet zover dat de zorg optimaal is aangesloten op die gekantelde werkwijze. En dat is juist hard nodig. Sommige gemeenten zijn pro-actief in de voorbereiding, maar anderen zeggen wel dat ze gekanteld zijn maar wachten nog steeds af totdat mensen zelf een aanvraag voor hulp doen.’
Paniekvoetbal
Als de visie van de Kanteling uitgangspunt is horen professionals het vertrouwen te krijgen om in gesprek te gaan, benadrukt ze. ‘Op veel plekken houden ambtenaren dat echter nog steeds liever in eigen hand.’ Dat de omslag tijd kost begrijpt Van Bergen, maar ze vreest dat als gemeenten afwachten tot de transitie definitief door de Kamer is er straks ‘paniekvoetbal’ gespeeld wordt. ‘Wij krijgen nog steeds heel wat telefoontjes van professionals als ze met de gemeente willen praten over de transitie.’
Budget
Bijvoorbeeld op het punt van budgettering zijn gemeenten nog afwachtend, omdat nog niet duidelijk is waar de Kamer mee komt. ‘Terwijl het verschil straks zit in misschien tien, maximaal twintig procent van je budget. Dan kun je voor die andere tachtig procent natuurlijk al wel een goed plan uitstippelen. Of je maakt twee plannen, een plan voor als het budget meevalt en een plan voor als het tegenvalt. Zelf wacht je met keuzes maken ook niet tot je loonbriefje binnen is.’
Samenwerking
Ook op het gebied van samenwerking kunnen gemeenten de lat nog hoger leggen, aldus Van Bergen. ‘Ik zie wel woorden als ‘integraal werken’, maar in diverse gemeenten werken afdelingen als Sociale Zaken en Wmo nog langs elkaar. En welzijn en zorg kennen elkaar vaak niet eens. Ze moeten echt hard aan de slag, of 2013 nu of wel niet gehaald wordt.’