Er waren dit jaar weer veel aanmeldingen van hele goede, vernieuwende en eigenzinnige sociaal werkers. Een lastige klus voor de zeskoppige jury, maar ze zijn eruit gekomen. De winnaar van de verkiezing Sociaal Werker van het Jaar 2015 wordt bekendgemaakt tijdens de Dag van het Sociaal Werk op 8 december in Ede. Op die dag geeft het publiek en de jury punten aan de genomineerden op basis waarvan de winnaar wordt gekozen. De Sociaal Werker van het Jaar 2015 is dan een jaar lang ambassadeur van het sociaal werk.
De genomineerden zijn:
Nora El Abdouni is ambulant hulpverlener bij Pretty Woman in Utrecht. Ze helpt meiden van 12-23 jaar met voorlichting en hulpverlening rondom relaties en seksualiteit.
‘Meiden komen bij ons met vragen over liefde, seksualiteit, relaties en het bewaken van hun grenzen. We krijgen veel vragen over seks en hoe doe je dat nu eigenlijk? Maar veel meiden hebben een nare seksuele ervaring gehad; ze zijn aangerand, verkracht en soms is er zelfs sprake van mensenhandel. Ik ben vooral heel trots op project ‘Bloedlink’ een samenwerkingsproject met de Politie Utrecht waarbij ik intensief betrokken ben en waarmee we in Utrecht Overvecht echt veel hebben bereikt. Samen met de politie gaven we daar voorlichting op twee middelbare scholen over de gevaren van social media en dan vooral sexting; het versturen van naaktfoto’s en seksfilmpjes. De scholen hebben verteld dat door die voorlichting er echt een mentaliteitsverandering is geweest. Er ging bijvoorbeeld een filmpje rond van een leerling die orale seks had met een jongen. Zij wist niet dat ze gefilmd was. Ze werd niet gepest zoals we zouden verwachten, maar juist gesteund door haar klasgenoten. Dat we zoiets kunnen bereiken is het mooie van mijn werk. Ik vind het super dat ik genomineerd ben. Ik ben voorgedragen door mijn teamleider en zie deze nominatie echt als een erkenning voor mijn werk. Groei en verbinding zijn thema’s die me raken en dat zie ik gelukkig veel terug in mijn werk.’
Tsjerk de Groot is trajectbegeleider bij Stichting Maatschappelijke Opvang in Den Bosch en initiatiefnemer van Linc naar Zorg. Ambulante begeleiding aan mensen met een psychische problematiek en/of verstandelijke beperking die niet aanhaakt bij reguliere zorg.
‘Geen idee wie mij heeft voorgedragen. Ik schop soms heilige huisjes omver en trap daardoor soms op tenen, dus ik vraag het me echt af. Ik ben lastig en eigenwijs, eigenlijk vooral heel kritisch op mijzelf, de organisatie waarvoor ik werk en de ontwikkelingen in de zorg. Het werk in de opvang was vroeger meer vonken dan vinken. En daarmee bedoel ik dat er ruimte en aandacht was om met de cliënt een vertrouwensband op te bouwen. Helaas is dat moeilijker geworden door het vinken, alle regeltjes. Dat vind ik jammer. In de maatschappij ligt de nadruk veel op talent en eigen kracht, maar ik vind dat mensen ook recht hebben op hun beperking. Iedereen heeft eigen kracht, maar is die kracht altijd genoeg voor de maatschappij? Ik probeer samenwerking te vinden en de netwerkpartners te laten zien dat stabiliseren ook een belangrijk doel kan zijn. Soms is stabilisatie het hoogst haalbare voor iemand en dat is ook heel mooi. Ik kom mensen tegen die kwetsbaar en sterk tegelijk zijn. Zelf leer ik daar ook veel van: pas als je deze mensen leert kennen zie je de talenten. En dat verbreedt mijn referentiekader.’
Bert Vos werkt bij Vivaan en is sociaal werker in het sociaal wijkteam in de Oranjebuurt in Veghel.
‘Ik vind mijn nominatie dubbel. Wat ik doe, vind ik vanzelfsprekend. Honderden mensen doen hetzelfde in Nederland dus dan zouden zij ook genomineerd moeten worden. Toch streelt het ook je ego, moet ik wel toegeven. De Oranjewijk in Veghel was een aandachtswijk en is inmiddels opgeknapt. Om te voorkomen dat de wijk weer achteruit gaat, zitten we er bovenop met het wijkteam. Ik zoek de bewoners actief op, ga op 230 huisbezoeken met een vragenlijst. Ik vraag hen of ze prettig wonen, maar ook of ze bereid zijn om bijvoorbeeld koffie te schenken in het verzorgingshuis of de ramen te lappen bij een kwetsbare buurman. Zo maak ik een database van de wijk. De gesprekken gaan vaak genoeg verder dan de vragenlijst. Je moet echt ontdekken wie de bewoner is door met ze te gaan praten. Zo krijg je ze in beweging en dat kan alleen wanneer ze jouw echtheid proeven. Dat is voor mij geen methode, zo zit ik in elkaar. Ik heb zo een plattegrond van bewoners die ik kan gebruiken om onderlinge verbindingen te leggen. Dat gaat beter wanneer ze mij kennen, dan weten de bewoners dat het goed zit.’
De verkiezing Sociaal Werker van het Jaar is een initiatief van sociale partners en wordt georganiseerd door arbeidsmarktorganisatie FCB, in samenwerking met Zorg + Welzijn.
Hoe zorgt je dat je in het sociaal domein je vakmanschap en kwaliteiten optimaal kan blijven inzetten voor je cliënten? Wat heb jij hiervoor nodig? En hoe draagt je hier zelf aan bij? Kom naar de Dag van het Sociaal Werk op 8 december. Kijk hier voor het programma en inschrijven >>
