Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Marcia Adriaanse van de afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie van het VUmc. Volgens Adriaanse heeft het probleemgedrag van migrante jongeren te maken met de omstandigheden waarin kinderen opgroeien: slechte buurt, weinig geld en ze voelen zich gediscrimineerd. Omdat ze geen professionele hulp krijgen voor hun problemen, ontwikkelen deze jongeren op latere leeftijd eerder psychiatrische aandoeningen, zoals schizofrenie.

Psychische gezondheid

Adriaanse heeft onderzoek gedaan naar de psychische gezondheid van 1500 kinderen, van wie minimaal een ouder in het buitenland is geboren. Zij vond dat allochtone kinderen veel sociale stress hebben: Adriaanse: ‘De kinderen uiten die stress niet in verdriet of angst, maar in opstandigheid en boosheid. Zij krijgen problemen op school, op straat en thuis. Ze kunnen de lessen niet volgen, voelen zich verkeerd behandeld door de leraar en krijgen ruzie met vriendjes. Thuis krijgen ze straf, terwijl deze kinderen juist steun en begeleiding nodig hebben om op te groeien tot een psychisch gezonde volwassene.’

Al in 2012 ging de toenmalige Gezondheidsraad aan de slag met “passende zorg bieden aan migrante kinderen bij psychische problemen. Maar ‘de migrantenjeugd’ bestaat niet was toen hun conclusie. Lees meer>>

Geestelijke gezondheidszorg

Hulp is daarom cruciaal, volgens Adriaanse: ‘Kinderen moeten leren omgaan met hun eigen frustratie en boosheid. En ze moeten ook leren omgaan met hun omstandigheden, die minder gunstig zijn.’ Maar terwijl hun problemen groter zijn en hun ontwikkeling onder grotere druk staat, krijgen allochtone kinderen juist minder geestelijke gezondheidszorg dan autochtonen. Adriaanse: ‘Pas als ze echt de mist in gaan en in aanraking komen met politie en justitie, wordt er naar hun psychiatrische achtergrond gekeken.’

Hulpprogramma

Allochtone jeugd loopt niet alleen een risico op maatschappelijke uitval, maar ook op het ontwikkelen van ernstige psychiatrische stoornissen, zegt Adriaanse. Om psychische problemen te voorkomen en behandelen, zouden de huidige hulpprogramma’s aangepast moeten worden aan de specifieke behoeften van de groep. Adriaanse: ‘Bijvoorbeeld kunnen door scholen beter te betrekken als toegangspoort voor zorg. En in de zorg aandacht te besteden aan het opgroeien in twee culturen in een etnische minderheidspositie, aangezien dat een belangrijk risicofactor bleek voor psychische problemen.’