Voor Welzijn Nieuwe Stijl zijn tal van goede redenen, vindt Daniël Giltay Veth. ‘Er is behoefte aan brede professionals, generalisten, omdat de specialismen in een verkokerde omgeving niet meer werken. Initiatieven als Eropaf!, het G27-programma ‘Aanval op de uitval’ en mijn onderzoek rond de projectencarrousel, ‘Het rendement van zalmgedrag’, hebben aangetoond dat het echt anders moet.’
Onderste tien procent
Volgens Giltay Veth worden de onderste tien procent van de samenleving niet effectief bejegend door de huidige gespecialiseerde professionals. ‘Voor mensen aan de onderkant werken die specialismen niet, daarmee bereik je ze dus niet. Individuele werkers zijn enorm enthousiast over Welzijn Nieuwe Stijl omdat ze in de huidige kokers, met alle protocollen en eindeloze overleggen, niet de ruimte krijgen. Dat is de professionele reden voor Welzijn Nieuwe Stijl.‘
Aanbodgericht
‘Neem een uitgangspunt als de vraag achter de vraag’, vervolgt hij. ‘Elke professional is juist totaal aanbodgericht opgeleid. Onvoorstelbaar. In trainingen die ik geef aan werkers over verduidelijking van de vraag, zie ik ze er elke keer weer instinken: professionals zijn zó geneigd hulpvragen te interpreteren. Ze zijn niet goed in doorvragen, in achterover leunen en juist niet een aanbod formuleren. De vraag: hoe kunnen we hulp in de eigen omgeving inschakelen, wordt vaak niet gesteld. Professionals willen helpen, maar helpen is vaak helemaal niet aan de orde in multiprobleemgezinnen. Daar komen competenties bij kijken waarover de meeste professionals niet beschikken.’
Communities of practices
Giltay Veth vreest dat er niets verandert op de werkvloer als het onderwijs aan professionals zo blijft. ‘We moeten toe naar communities of practices, meerdere netwerken waarin professionals de mogelijkheid krijgen intensief ervaringen uit te wisselen, intervisie krijgen en van elkaar leren. Vergelijkbaar met de Wmo-werkplaatsen maar dan langduriger van opgezet. Dus niet weer in projectvorm, zoals nu. Juist intensief trainen is heel hard nodig.’
Uit de kokers
Behalve de opleidingen moeten ook de grote instellingen veranderen. Giltay Veth: ’Als een directeur roept: “We gaan Welzijn Nieuwe Stijl invoeren”, dan moet je dat ook met andere organisaties regelen. Dat is een hele toer in het verkokerde welzijnswerk, in de wijkverpleging, de sociale dienst, de UWV, de jeugdzorg, de GGD. Iedereen wil wijkgericht werken, maar dan wel op zijn eigen manier. De instituties moeten leren uit de koker te stappen en ook bereid zijn mandaat aan professionals te geven, bij voorkeur georganiseerd in multidisciplinaire teams.’
Mandaat nodig
‘Ik werk met het ministerie voor WWI samen aan de bestendiging van de wijkaanpak en moet daarvoor dwars door de kokers heen. Dat vergt enorm veel commitment van instellingen. Die moeten hun autonomie inleveren en daar worden directeuren niet zo enthousiast van. Als we dus frontlinie-generalisten willen krijgen, dan is daar heel wat voor nodig. Alleen de beste en meest ervaren werkers, die van veel markten thuis zijn, kunnen door de kokers heen opereren. Je ziet dan ook projecten mislukken als niet de beste mensen erop worden gezet. De wijkcoaches in Enschede bijvoorbeeld zijn zo succesvol omdat ze mandaat hebben. Dat betekent niet dat ze overal bevoegd voor zijn, maar dat hun adviezen wel uiterst serieus genomen worden.’
Link: Giltay Veth over de teloorgang van succesvolle projecten
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Volg Zorg+Welzijn op Twitter >>
Bron: foto: Diederik van der Laan
Voor een groot deel ben ik het eens met Wendy. Er zal een begin gemaakt moeten worden om elkaar als instellingen te gaan vertrouwen en men moet gaan samenwerken. De klant is nog steeds koning en velen weten hun vraag goed te stellen, dus vraaggerichtwerken is belangrijk en geen opgelegde aanboden creeëren (is wel gemakkelijker). Het mag allemaal maar weinig geld kosten, dus zal de werker burger moeten motiveren en stimuleren en dat is een hele klus. De opleidingen moeten veranderen en op wat hoger niveau komen , zij zullen als de “professionals”moten leren omgaan met vrijwilligers en die proberen vast te houden, wat nu vaak een heikel punt is; veel vrijwilligers zijn ook soms professional geweest, dus doe het werk samen. En laat de goede projecten bestaan en investeer daarin, het informele circuit is sterk, bouw dat uit en geef mensen de ruimte en stel je niet zo op als professional, je kunt van burgers veel leren. Misschien is er dan wat blauw aan de lucht, nu zie ik het bijzonder somber in.
@Wendy: mooi dat je dit vanuit jouw praktijk beschrijft. Zouden nu juist de bezuinigingen niet een enorme stimulans kunnen zijn om het nu echt anders te gaan doen?
In de thuisbegeleiding was ik gewend de vraag achter de vraag te zoeken,vraaggericht te werken,tijd uit te trekken voor het opbouwen van een vertrouwensband, client helpen een eigen hulpverleningplan te maken ,systeem/omgeving te betrekken bij dit proces ,samenwerking met andere disciplines.Er was toen nog tijd…dat veranderden en ik ging het opbouwwerk in , dat was heel anders….aanbodgericht..
Ik denk ook dat het een hele toer gaat worden om Welzijn nieuwe stijl in te verwezenlijken !Nodig is het zeker als ik alleen al kijk naar hoe we in welijn(opbouwwerk) nu vaak te werk gaan Aanbod gericht ipv vraaggericht ..Samenwerking is absoluut niet optimaal vooral in wijken waar er veel organisaties op het terein van Welzijn en Zorg zijn. In somige wijken is er een wildgroei aan projecten/organisaties en allemaal zijn ze bezig op eigen manier de sociale cohesie te bevorderen, hulp te verlenen enz .Ook de gemeente weet in mijn optiek niet wat er al aan sociale informele systemen in de wijk zijn en blijft inzetten op de gebruikelijke projecten terwijl juist die informele systemen vaak meer bereiken dan al de profs op een kluitje!Kijk verder ,zie de vraag achter de vraag en biedt ondersteuning bij het in stand houden van deze informele systemen zoals eettafel voor bewoners door bewoners en burenhulp!. Organisaties moeten de kans krijgen van cultuur te veranderen, en werknemers te scholen mbt Welijn Nieuwe Stijl. Maar hoe dat zal uitpakken met de bezuinigingen?