Lees hier meer blogs van William Miero >>

Het eerste project dat ik bezocht heet Global Kids. Op een mooie etage in Manhattan sprak ik met woordvoerster Amira Fouad. Zij vertelde dat de missie van de organisatie is om jongeren uit de stad te onderwijzen en inspireren om op die manier succesvolle studenten, wereldburgers en community leiders te worden. Youth development. Alles wat zij doen is gebaseerd op het VN-Kinderrechtenverdrag. Global Kids is door heel NYC actief. Net als bij Digg’Out in Almere kijkt men vooral naar wat een jongere leuk vindt en waar zijn of haar talenten liggen. Met dat uitgangspunt, gaat men aan de slag.

Daarna ben ik door de Bronx gelopen om cultuur te snuiven en vooral street art te bekijken. Wat opviel was, behalve de Bloods die ik tegen ben gekomen, de hoeveelheid R.I.P. graffiti aan de muur. Dat heeft veel indruk op me gemaakt. In Harlem heb ik me verdiept in hiphop. Mij is duidelijk geworden hoe het ooit ontstaan is en wat de vier elementen zijn. Het is ontstaan in een community centre in een flat. In ‘the projects’ beschikken alle flats over een community centre. Harlem is een wijk waar op cultureel gebied veel te beleven valt. Heel inspirerend.

Waar ik zeer hoge verwachtingen van had, was Gleason’s Gym. De boksschool die veel kampioenen heeft voortgebracht, zoals Muhammad Ali, Larry Holmes en Mike Tyson. Ik had het voorrecht om met eigenaar Bruce Silverglade een gesprek te mogen voeren over hun project ‘Give a kid a dream’. Het is een project dat geheel gefinancierd wordt door de gym. De gym krijgt haalt zijn inkomsten uit onder andere contributies en van de vele kampioenen die daar nog steeds worden geleverd.

Bruce vertelde dat ze maximaal 25 jongeren de kans geven om niet verder af te glijden en hun leven weer op de rails te krijgen. In veel gevallen lukt dat. Een Joodse jongen die aan het project mee heeft gedaan, is onlangs zelfs wereldkampioen geworden. In sommige gevallen lukt het niet. De jongeren worden discipline bijgebracht en dat is meteen voelbaar en zichtbaar als je de gym binnenkomt. Er lopen dan ook veer boksers en trainers rond met veel status.

Met trainer Hector Roca heb ik een tijd gesproken. Een zeer gepassioneerde trainer die onder andere ook de Nederlanders Tuur, Joval en Poeder heeft getraind. Een geweldige man. Het project was dan niet zo vernieuwend, maar in deze gym werd weer heel duidelijk dat succes in het werken met jongeren vooral van personen afhankelijk is, in dit geval allemaal mannen met status, en de cultuur die zij samen creëren. Ingewikkelde methodieken lijken van ondergeschikt belang.

Met veel energie en nieuwe ideeën ben ik weer Rotterdam teruggekomen.

William Miero (1964) houdt zich bezig met advisering, projectontwikkeling en uitvoering op het gebied van Jeugd & Jongerenwerk, Jeugd & Veiligheid en Leefbaarheid. In 1993 is hij als jongerenwerker in Oss begonnen en momenteel actief als zelfstandige met name in de Randstad en midden Nederland. Jeugd is zijn passie en onder het motto ‘vrijheid binnen grenzen, voor jongeren en jongerenwerkers’ is hij voortdurend met collega’s en partners op zoek naar mogelijkheden om jongeren een plek te geven in de samenleving.

Bron: Foto: William Miero