De dertig grote steden deden het de afgelopen jaren beter op het gebied van wonen, leefbaarheid en economische ontwikkeling. Het aantal koopwoningen steeg en het aantal huishoudens met midden en hogere inkomens groeide. De bewoners geven hogere rapportcijfers voor hun woonomgeving. Het veiligheidsgevoel bleef stabiel. Het aantal stedelingen dat slachtoffer werd van criminaliteit daalde.

Hoge werkloosheidMinister Pechtold schrijft de kamer dat de grote steden in de periode 2000 tot 2004 last hadden van de ongunstige economie. Steden kennen grote verschillen in aantallen werklozen. In 2005 lag het werkloosheidspercentage in steden als Rotterdam, Arnhem, Enschede, Emmen, Leeuwarden, Heerlen en Helmond boven de vijftien procent. In Zaanstad, Haarlem en Leiden lag het onder de acht procent, terwijl de werkloosheid in de vier grote steden daalde. Het landelijk gemiddelde lag in 2005 op 9,4.

Groeiend onveiligheidsgevoel De waardering voor de woonomgeving en de groenvoorziening is in de dertig grootste steden toegenomen. De waardering van de sociale kwaliteit van de leefomgeving nam toe, maar mensen constateerden ook meer overlast. De subjectieve veiligheidsbeleving veranderde nauwelijks, schrijft Pechtold. ‘De algemene onveiligheidsgevoelens namen per saldo iets toe’.

Concentratie minderhedenEen duurzaam herstel van de kwetsbare wijken is nog niet bereikt, constateert het Jaarboek. In de aandachtswijken groeide de concentratie van etnische minderheden – ‘verbeterde niet’, constateren de auteurs – terwijl de werkloosheidssituatie verder verslechterde.

Grote verschillenTussen de dertig grote steden blijken grote verschillen. Amsterdam, Utrecht en Groningen deden het op veel punten beter dan in voorgaande perioden van het GSB-beleid. Steden als Hengelo, Zwolle, Emmen en Amersfoort vallen op door een terugval op gebieden als werk, wonen, leefbaarheid en veiligheid. Opvallende klimmers zijn Deventer (betere veiligheid) en Tilburg (arbeid en scholing).