Jonge mantelzorgers worden nauwelijks gezien door de hulpverlening. De zorg van jonge mantelzorgers voor ouders, broers en zusjes hoort er gewoon bij. Zelf krijgen ze weinig hulp en vaak niet eens een: “Hoe gaat het eigenlijk met jou?”. Met grote gevolgen. Renske en Gino van het platform “Vanzelfsprekend!?” vertellen hun verhaal.
‘De ouderrol nam ik altijd al op me’, vertelt Renske, 22 jaar. ‘Mijn moeder is bipolair en mijn zusje heeft autisme waardoor ze meer zorg nodig heeft. Omdat mijn vader veel werkte, nam ik de zorg op mij. Dat moet niet, maar je doet het gewoon. Ik heb thuis alles opgevangen wanneer dat nodig was. De zorg die je normaal gesproken van je ouders krijgt, heb ik vaak gemist.’
