1. ‘We moeten anders over sexting praten om jongeren te beschermen’ 

De zorgen over ongewenste sexting, vooral onder kinderen en jongeren, nemen toe, zoals blijkt uit een stijging van meldingen bij de Kindertelefoon, zelfs van 10- tot 12-jarigen. Onderzoek toont aan dat één op de honderd jongeren tussen 13 en 24 jaar in het afgelopen halfjaar heeft meegemaakt dat intieme foto’s of video’s zonder hun toestemming werden gedeeld, wat neerkomt op meer dan 33.000 jongeren. In het licht van deze cijfers en de roep om meer voorlichting, is het essentieel dat leerkrachten, ouders en professionals een ander gesprek voeren met jongeren over onlineseks.

Een gesprek waarin niet alleen de gevaren voor de ‘zender’ worden besproken, maar ook de rol, vragen en overwegingen van de ‘ontvanger’ (en vaak vrager) van de beelden. Helaas wordt de schuld van ongewenste sexting vaak bij het slachtoffer gelegd, wat slachtoffers maakt. In het lesmateriaal dat expertisecentrum Rutgers voor docenten beschikbaar stelt in het kader van de Week van de Lentekriebels, komt deze aandacht voor een respectvolle omgang met de privacy van anderen gelukkig terug.

Lees hier verder: We moeten anders over sexting praten om jongeren te beschermen
Lees ook: Online shaming onder jongeren neemt toe – No shhhame: experts geven tips

2. Grote zorgen om man die Wzd nodig heeft, maar steeds geweigerd wordt 

De rechtbank constateert dat er geen effectieve regie wordt gevoerd op complexe dossiers binnen de Wet zorg en dwang (Wzd). Deze conclusie volgt op een zaak waarbij een 42-jarige Iraniër, veroordeeld voor poging tot doodslag en poging tot zware mishandeling, voor de vierde keer een rechterlijke machtiging heeft gekregen om binnen de wettelijke termijn van 4 weken in een instelling geplaatst te worden. Als de vierde machtiging ook vervalt na 1 april 2024, loopt de man met een verstandelijke beperking en zonder verblijfsvergunning het risico onbehandeld op straat te belanden, met gevaar voor zichzelf en anderen.

Ondanks dat de man voldoet aan alle criteria voor een rechterlijke machtiging op basis van de Wzd, kunnen instellingen niet gedwongen worden hem op te nemen. Verblijfsstatus en financieringsproblemen spelen hierbij een rol. De rechter benadrukt de afwezigheid van effectieve regie op dit complexe dossier door (overheids)instanties en acht het onaanvaardbaar dat er geen civielrechtelijk vangnet is voor deze man. Als er voor 1 april geen oplossing is, waarschuwt de rechtbank voor de ernstige gevolgen van zijn mogelijke straatverblijf.

Lees hier verder: Grote zorgen om man die Wzd nodig heeft, maar steeds geweigerd wordt

3. ‘Voorkom nieuwe Bigidadoes door criminele radicalisering aan te pakken’

Dat zegt politicoloog en historicus Kemal Rijken in het NRC. De recente dood van rapper Bigidagoe is volgens politicoloog Kemal Rijken een symptoom van een groter probleem: de omgang met geradicaliseerde criminelen. Bigidagoe, die op 25 februari werd doodgeschoten, groeide op in de niet al te veilige buurt Holendrecht in Amsterdam en had een criminele carrière die begon op twaalfjarige leeftijd. Zijn dood lijkt nu aanleiding te zijn voor mogelijke bendeoorlogen en explosies in de stad.

Bigidagoe, lid van de rapformatie Zone 6, werd verdacht van diverse criminele activiteiten, waaronder bedreiging, intimidatie, cocaïnehandel, en ontvoering. Rijken benadrukt dat de opkomst van criminele rappers zoals Bigidagoe niet alleen te wijten is aan de groeiende drugscriminaliteit, maar ook aan de promotie van hun levensstijl door publieke media, zoals het hiphop-platform 101Barz en de jongerenzender FunX.

De oproep van de politie aan deze platforms om te stoppen met het promoten van criminele activiteiten heeft tot nu toe weinig resultaat opgeleverd. Rijken wijst op de verantwoordelijkheid van publieke omroepen in het creëren van een podium voor criminelen, en vraagt zich af wanneer dit stopt. In 2022 overwoog burgemeester Femke Halsema van Amsterdam het verbieden van het opnemen van videoclips door rappers in de stad, maar op landelijk niveau lijkt er weinig beleid te zijn.

Criminoloog Hans Werdmölder suggereert dat het aanpakken van de drugsproblematiek begint met bredere maatregelen, zoals de legalisatie van drugs op Europees niveau. Rijken pleit echter voor een kleinschaligere aanpak, met aandacht voor het voorkomen van radicalisering van beïnvloedbare jongeren in wijken zoals Holendrecht. Hij suggereert een landelijk plan, geïnspireerd door het eerder opgezette Top600-programma van wijlen burgemeester Eberhard van der Laan, dat zich richt op de vierhonderd jongeren tussen de twaalf en 23 jaar die dreigen te ontsporen.

Lees hier verder

3. Vrouwen met beperking dubbel benadeeld: verhoogd risico op geweld en misbruik

Vrouwen met een beperking lopen een verhoogd risico op geweld, uitbuiting en misbruik in vergelijking met vrouwen zonder beperking en zelfs ten opzichte van mannen met een beperking, zo blijkt uit het rapport ‘Dubbel benadeeld’ van het Netwerk VN-Vrouwenverdrag en de Alliantie VN-verdrag Handicap. Deze vrouwen ervaren meervoudige discriminatie vanwege zowel hun geslacht als hun handicap, wat leidt tot problemen bij het vinden van werk en beperkte toegang tot gezondheidszorg en sociale voorzieningen. Financiële afhankelijkheid, stereotypering en verminderde toegang tot hulp dragen bij aan het verhoogde risico op geweld en uitbuiting.

Uit het onderzoek komt naar voren dat meer dan 60% van vrouwen met een licht verstandelijke beperking seksueel geweld heeft ervaren. Een ander rapport over vrouwen in detentie wijst op het verhoogde risico op uitbuiting en misbruik bij deze groep, deels vanwege een bovengemiddeld aantal vrouwen met een licht verstandelijke beperking en traumatische ervaringen. Financiële afhankelijkheid door gebrek aan werk en lagere uitkeringen bij samenwonen vergroot het risico op geweld in relaties. Het rapport beveelt aan de gegevens over vrouwen met een beperking te verbeteren en hen te betrekken bij beleidsvorming over vrouwen om hun positie te versterken.

Lees hier verder: Vrouwen met beperking dubbel benadeeld: verhoogd risico op geweld en misbruik

4. Openbare bibliotheek moet redding bieden tegen ontlezing: hoe realistisch is dat?

De ontlezing onder Nederlandse jongeren is een groeiend probleem. Naar verwachting kan 25% van hen binnenkort geen overheidsbrieven meer lezen. De Nationale ombudsman benadrukt dit als een zorgwekkend scenario, gezien de problemen bij digitaal zakendoen met de overheid. De overheid richt zich nu op de openbare bibliotheek als een cruciale speler in de strijd tegen ontlezing, ondanks eerdere bezuinigingen op deze instelling. In 2022 kregen alle jongeren onder de 18 al een gratis lidmaatschap van de bibliotheek aangeboden.

De openbare bibliotheek, die recentelijk bijna was verdwenen, heeft zich na 2015 ontwikkeld tot een brede maatschappelijke en educatieve instelling, ondersteund door een wetswijziging. Naast de traditionele rol van het uitlenen van boeken, vervult de bibliotheek nu taken zoals het huisvesten van het Informatiepunt digitale overheid en het ondersteunen van programma’s tegen eenzaamheid en armoede. De financiering komt voornamelijk van gemeentelijke subsidies, die 80-90% van het budget vormen, met een totaal van €510,5 miljoen per jaar. Desondanks benadrukt de Raad voor Cultuur in 2020 dat er meer geld nodig is om de positie van bibliotheken te versterken na jaren van bezuinigingen.

De bibliotheken fungeren nu als laagdrempelige ontmoetingsplaatsen en hebben een breder takenpakket. Hoewel vrijwilligers van onschatbare waarde zijn, blijven goed opgeleide professionals essentieel, vooral gezien de steeds bredere functies van de bibliotheken. De uitdaging ligt in het veranderen van het publieke beeld van de bibliotheek, van een plek om boeken te lenen naar een sociale ontmoetingsplaats. De ideale situatie zou zijn dat elke Nederlander vanaf jonge leeftijd lid wordt van de bibliotheek om de maatschappelijke en educatieve rol ervan te versterken.

Lees hier verder: Openbare bibliotheek moet redding bieden tegen ontlezing: hoe realistisch is dat?

5. Dit zijn de genomineerden voor Sociaal Werker van het Jaar 2024: Sonny, Jetske en Katie

Sonny Boelhouwer, Jetske Scholten en Katie Eppenhof zijn genomineerd voor de titel van Sociaal Werker van het Jaar 2024. Deze selectie, gemaakt door de jury uit voorgedragen kandidaten, plaatst hen in de schijnwerpers van sociaal werk. Sociaal Werk werkt! roept iedereen op om te stemmen.

Lees hier verder: Dit zijn de genomineerden voor Sociaal Werker van het Jaar 2024: Sonny, Jetske en Katie

6. Doe mee met benchmark sociaal werk 2024

Wil je als sociaalwerkorganisatie meer inzicht in bijvoorbeeld je personeelskosten, productiviteit, overhead, tarieven en financiële positie? En hoe deze data zich verhouden tot die van vergelijkbare organisaties? Doe dan mee aan de Benchmark Sociaal Werk, ontwikkeld door adviesbureau Berenschot in samenwerking met Sociaal Werk Nederland. Dit instrument helpt om diverse parameters te kaart te brengen, te vergelijken en optimaliseren. We nodigen onze leden van harte uit om deel te nemen. Aanmelden kan tot uiterlijk maandag 15 april a.s.

Lees meer en meld je aan voor de Benchmark Sociaal Werk 2024

7. Ruth Peetoom: ‘Door verkennend gesprek gaan minder mensen naar ggz, maar dit consult wordt niet betaald’

Ruth Peetoom, voorzitter van de Nederlandse ggz, doet een oproep aan de minister om het verkennend gesprek, waarbij samen met de hulpvrager wordt bekeken of ggz nodig is of andere ondersteuning, te financieren. Deze gesprekken hebben bewezen dat 10 tot 25 procent van de mensen beter geholpen is met hulp buiten de ggz, zoals schuldhulpverlening of andere ondersteuning vanuit het sociaal domein. Ondanks afspraken in het integraal zorgakkoord worden deze gesprekken momenteel niet vergoed, waardoor ggz-instellingen zoals GGz Breburg, die hiermee zijn begonnen, overwegen te stoppen. Peetoom roept op tot snelle regeling en financiering, aangezien dit essentieel is voor het verminderen van wachttijden en aansluit bij de doelstellingen van het integraal zorgakkoord. Ze benadrukt dat ggz-instellingen deze kosten niet zelf kunnen dragen, gezien hun financiële situatie, en pleit voor tijdelijke en structurele betaaltitels, waarbij de minister snel oplossingen moet bieden voor 2024 en 2025.