Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Hetzelfde wedstrijdshirt als mijn broer

‘Saskia speelde eerst in een regulier team’, zegt moeder Trudy van Bregt. Haar dochter heeft het syndroom van Down. Het niveauverschil tussen haar en haar leeftijdsgenoten werd steeds groter. Ook groeide het besef hoe fijn een eigen team zou zijn. Zo ontstond G-korfbal.
Hetzelfde wedstrijdshirt als mijn broer

Inmiddels heeft korfbalvereniging W.I.O.N. in Rotterdam 50 leden met een verstandelijke beperking. ‘Iedereen hoort erbij en doet ook mee met verenigingsactiviteiten als de discoavond en het kamp’, vertelt Van Bregt. ‘Het is belangrijk dat kinderen met een beperking erbij horen. Dat zij naar dezelfde vereniging kunnen als hun broertje of zusje en hetzelfde wedstrijdshirt dragen. Het geeft hen enorm veel zelfvertrouwen als ze worden opgenomen in een groep.’ Je ziet de kinderen glimmen als ze een bal goed kunnen vangen. En zelfs bewegingstherapeuten op school zien dat de motoriek van de korfballers vooruit gaat’, aldus Van Bregt.

Tegenstanders
Ze noemt zichzelf een echte ‘bemoeimoeder’. Van Bregt nam het initiatief om niet alleen in Rotterdam G-teams op te zetten, maar ook om met een werkgroep het land in te gaan om G-korfbal te promoten. Niet in de laatste plaats om tegenstanders te vinden voor het Rotterdamse team. Inmiddels wordt het totale aantal G-leden landelijk geschat op 600, bij zo’n 45 korfbalverenigingen. ‘In Rotterdam trainen de G-teams wekelijks en spelen ze iedere veertien dagen een wedstrijd of maandelijks een toernooi. Bij onze vereniging is er een middaggroep waar kinderen vanaf zeven jaar terechtkunnen, en een groep jongeren vanaf 15 jaar die ’s avonds traint. De oudste in die groep is 59 jaar!’

Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nummer 4, april 2010.

1 REACTIE

  1. Mevrouw Trudy van bregt is niet echt een bemoei moeder ze is een super woman met tonnen geduld en begrip ik denk dat vele mensen wat van haar kunnen leren op vele vlakken ze blijft maar geven en vraagt niets terug voor haar is het al genoeg om de gelukkige gezichten te zien
    ze zal altijd mijn grote voorbeeld zijn
    Esmeralda

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.