De studenten wonen in ‘incourante’ appartementen: kamers die minder geschikt zijn voor mensen die zwaardere zorg nodig hebben, omdat er bijvoorbeeld geen tillift in past. Niet iedere student is welkom. ‘Ik selecteer scherp’, zegt Humanitas-bestuurder Gea Sijpkes in AS het maandblad van voor de Activiteitenszorg. ‘Daarbij let ik niet op werkervaring of opleiding, maar het voornaamste criterium is dat de studenten affiniteit hebben met de doelgroep. Ze moeten maatschappelijk betrokken en gemotiveerd zijn.’

Antikraak

De studenten betalen geen huur en hebben een antikraakcontract. Wel wordt er van ze verwacht dat zij dertig uur per maand ‘als een goede buur’ investeren in contacten met bewoners. Ze houden zelf in een logboek bij waaraan ze hun dertig uur besteden. Soms vinden ze dit best lastig, want telt het bijvoorbeeld ook als je samen met je buurman naar het journaal kijkt? Of als je even een lampje voor iemand verwisselt?

In Amsterdam zijn vijf bedrijven een digitaal experiment begonnen voor ouderen die acuut een helpende hand nodig hebben. Met een digitaal kastje kunnen ouderen thuis direct om mantelzorg vragen voor boodschappen, hulp bij toiletgang of een wandeling. Binnen een half uur staat een geneeskundestudent voor de deur, volgens de particuliere initiatiefnemers. Lees hier meer >>

Broodmaaltijd

Activiteitenbegeleider Arjen helpt de studenten op weg als ze niet goed kunnen bedenken wat ze voor de bewoners kunnen doen.  ‘Ik probeer dan meestal een student te koppelen aan een bewoner met een specifieke vraag. Zo hebben we een mevrouw in huis die graag Indisch wil koken. Een student kan daarbij assisteren.’ Als studenten een wat grotere activiteit willen organiseren, bespreken ze met Arjen wat ze willen doen en hoe ze het willen aanpakken.  Alle studenten verzorgen wekelijks een keer ’s avonds de broodmaaltijd voor de ouderen.  Dan bakken ze een eitje, maken croissantjes en helpen bewoners bij het snijden van een boterham.

Vrijwilligers

De bewoners van het zorgcentrum vinden het gezellig met de studenten. ‘De studenten hebben een ander praatje dan beroepskrachten en vrijwilligers’, zegt een van de bewoners in het interview. En student Max vindt de combinatie jong-oud heel boeiend. ‘Mijn grootouders heb ik nooit gekend, dus daar kom ik nu pas achter.’ Ook de medewerkers zijn enthousiast, al was het soms wel even wennen.

Hoe zorg je dat het samenwonen van ouderen en studenten een succes wordt? Lees het hele artikel met tips van Femke van den Berg staat in het januarinummer van AS (maandblad voor de Activiteitensector). Lees hier meer >>