ANBO staat officieel voor Algemene Nederlandse Bond voor Ouderen, een organisatie die zich met haar voorlopers al ruim 100 jaar inzet voor senioren. Tegenwoordig wordt kortweg ANBO gebezigd of hooguit ouderenbond ANBO. In 2009 trad de bond toe tot de FNV. ANBO-directeur Liane den Haan is namens de FNV sinds datzelfde jaar lid van de SER (Sociaal- Economische Raad). Zes jaar geleden trad zij aan als directeur bij ANBO en als zij een cijfer zou moeten geven voor hoe het er toen voor stond met het ouderenbeleid, zou zij een vier geven.

Hoe staan de senioren er in 2012 voor, uitgedrukt in een rapportcijfer?
‘Ik wil een zeven geven. Aan de ene kant wordt er flink in deze groep geïnvesteerd, bijvoorbeeld op het gebied van emancipatie, mantelzorg en vrijwilligersbeleid. Maar aan de andere kant hebben senioren nog steeds een slecht imago. Als je iets hoort of leest over senioren, zijn ze altijd ziek, zwak en kwetsbaar. In beeld zie je een scootmobiel of eendjes voerende mensen. Ook in de politiek praat men alleen maar over ouderen die geld kosten, terwijl slechts 0,2 procent van de vijftigplussers langdurig ziek is. Het zijn juist mensen die meedenken en constructief bezig zijn. Deze doelgroep is geen probleem, maar een oplossing.’

In welke zin?
‘Als je meer investeert in vrijwilligersbeleid en mantelzorg, kun je ongelooflijk veel gebruikmaken van de groep zestigplussers. Zo ontlast je de reguliere zorg. ANBO heeft bijvoorbeeld vierhonderd vrijwilligers opgeleid die vervolgens gekoppeld zijn aan een professionele schuldhulpverlener. De reguliere instanties krijgen de verborgen armoede niet boven water. Met hulp van deze mensen lukt dat wel, omdat zij beter signaleren. Senioren schamen zich voor hun armoede, maar ze vertellen het makkelijker tegen een vrijwilliger, die één van hen is, dan tegen een professional. Ook zijn de dossiers eerder klaar voor afhandeling in het professionele circuit. Op termijn bespaart het veel, omdat deze mensen eerder hun schulden kunnen afbetalen, waardoor hun welzijn verbetert en ze weer kunnen participeren. Zo vullen vrijwilligers ook tachtigduizend belastingformulieren in per jaar. Ik wil dat dit regulier beleid wordt, met erkenning en zichtbaarheid van de senioren.’

Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 12, december 2011.