De leidraad maatjesinterventies naar aanleiding van het onderzoek ‘Iedereen een maatje?’ geeft sociale professionals evidence based aanbevelingen die ze kunnen gebruiken om een bestaand of nieuw maatjesproject te verbeteren. Dit is een aantal belangrijke punten uit de leidraad:

Zorg dat je de probleemstelling en de behoeften van de doelgroep in beeld hebt en stel de doelen vast die je wilt bereiken.

Bepaal de zwaarte van de problematiek waar de vrijwilliger mee te maken krijgt.

Maak een vrijwilligersprofiel met competenties waarmee je de vrijwilligers kan screenen.

Maak de koppeling tussen een hulpvrager en vrijwilliger op basis van gelijkwaardigheid en complementariteit.

Geef de vrijwilliger en de hulpvrager zeggenschap in die match.

Zorg dat je de vrijwilliger richtlijnen meegeeft over de manier  waarop hij ondersteuning zal gaan geven aan de hulpvrager.

Maak vanaf het begin samen met hulpvrager en maatje in een open gesprek duidelijk welke rol die het maatje heeft en welke rol de hulpvrager heeft.

De inzet van maatjes voor begeleiding van complexe sociaal-maatschappelijke problemen heeft de afgelopen jaren een hoge vlucht genomen. Dat vergt, volgens onderzoeker Michelle van der Tier, ook iets van de sociale professional. Lees meer >>

Het maatje en de hulpvrager moeten regelmatig contact hebben om vooruitgang te boeken; streef naar ontmoetingen van minimaal eens per maand.

Nodig de hulpvrager zoveel mogelijk uit om zelf op zoek te gaan naar doelen die hem motiveren.

Zorg voor een goede balans tussen het behalen van doelen en het werken aan de relatie; te veel nadruk op het eerste zorgt voor een starre werkwijze, te veel nadruk op het tweede zorgt voor richtingloos ondersteunen.

Geef de vrijwilliger structuur en duidelijkheid over hoe hij ondersteuning geeft; maak afspraken over het geven van het mobiele nummer of het betalen van kosten.

Vang de vrijwilliger op wanneer de situatie escaleert of de problematiek ernstiger blijkt dan vooraf was ingeschat.

Wanneer het maatje complexe problematiek signaleert, communiceer dit dan als begeleider naar een professional uit het samenwerkingsverband.

Voorkom dat de ondersteuning een geïsoleerd karakter krijgt; zorg dat het contact tussen maatje en de hulpvrager zo veel mogelijk plaatsvindt in een omgeving waar zij in hun dagelijkse leven opereren.

Zorg dat een beroepskracht de voortgang en kwaliteit van de ondersteuning op afstand volgt en weet welke activiteiten er worden ondernomen en of er vooruitgang wordt geboekt.

Informeer bij de hulpvrager naar zijn tevredenheid, soms is hij niet mondig genoeg om aan de bel te trekken.

Zorg voor evaluatiemomenten los van elkaar, zodat het maatje en de hulpvrager kunnen vertellen hoe het gaat zonder sociaal wenselijke antwoorden te geven.

De complete leidraad staat in het onderzoeksrapport ‘Iedereen een maatje?’ en is hier te downloaden >>