Door Carolien Stam – Er zijn grote individuele verschillen onder ouderen, maar de psychologische zorg is daar nog niet op toegerust. Dat stelt bijzonder hoogleraar Ouderenpsychologie: Anne Margriet Pot. ‘Veel onderzoek naar psychische interventies gebeurt bij jongere ouderen, de 70-minners. We weten dat angst en depressie veel voorkomende problemen zijn, maar verder weten we weinig van de psychische problemen en de behoeften van ouderen boven 70 jaar.’
Te weinig gepraat
Anne Margriet Pot is bijzonder hoogleraar aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Daarnaast werkzaam bij het Trimbos-instituut als programmahoofd Ouderen. Zij constateert dat, ook bij het inzetten van interventies, er te weinig wordt gepraat met ouderen en gehandeld vanuit de behoeften van de ouderen zelf. ‘Wanneer je rekening houdt met de verschillen tussen groepen ouderen, zouden mogelijk andere interventies nodig zijn.’
Verschillen
Er zijn vier belangrijke verschillen, volgens Pot. Allereerst de verschillen tussen generaties. Pot: ‘De vooroorlogse generatie heeft heel andere problemen en behoeften dan hoogopgeleide vijftigers.’ Psychologen dienen ook rekening te houden met verschillen in de snelheid waarin mensen ouder worden. Bij lichamelijke beperkingen heb je meer kans op psychische klachten dan wanneer mensen gezond van lijf en leden zijn. Verder onderscheidt Anne Margriet Pot nog verschillen in persoonlijke risicofactoren voor psychische problemen en sociaal-culturele verschillen; bijvoorbeeld de manier waarop mensen tegen het ouder worden aan kijken.
Geen cijfers
Opmerkelijk is dat er nauwelijks cijfers zijn over psychische stoornissen en -problemen van ouderen boven 70 jaar. ‘Het zou goed zijn te weten wat de grote problemen van 70-plussers zijn om te kunnen beoordelen of de interventies die op dit moment voorhanden zijn hier voldoende aan tegemoet komen’, zegt Pot.
Meedenken
De oudere mens moet daarom betrokken worden bij het opzetten van psychische zorg en interventies, zo bepleit Anne Margriet Pot. Niet door een projectvoorstel aan de doelgroep ‘in Jip & Janneke-taal’ voor te leggen ter goedkeuring, zoals in het Nationaal Programma Ouderenzorg (80 miljoen euro van VWS om zorg aan kwetsbare ouderen te verbeteren, red.) volgens Pot dreigt te gebeuren. ‘Laat ouderen meedenken over de ontwikkeling van interventies. Bijvoorbeeld door een focusgroep op te zetten waaraan je vragen stelt over behoeften en ideeën over behandelingen voorlegt.’ Bovendien moeten ouderenpsychologen zich niet alleen met de psychische problemen bezighouden, vindt Pot, maar ook met welbevinden en geluk van de oudere: ‘Omdat het helpt vorm te geven aan het levensdoel na het einde van het werkzame leven.’
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
ik vind bijna geen artikels over dit onderwerp, nochtans zijn er veel 70+ die geconfronteerd worden met het gedrag van de maatschappij, je zou voor minder depressief worden als je gewoon door je leeftijd opzij wordt geschoven door de maatschappij en niet zozeer door de jeugd maar ook door 50+ die vinden dat 70 + oud is, als je zoals mijn ma heel je leven aktief bent geweest en nog bent dan moet je het niet pikken dat mensen je opzij zetten gewoon door dat cijfertje 7 of 8 of 9 deze mensen verdienen wel ons respect , ik heb een zaak en ondervind ook dat mensen ondanks haar ervaring liever naar mij vragen, en in haar vereniging schuiven ze haar ook opzij omdat ze ouder is dan sommige, ze heeft dit dan ook eens aangekaart omdat het wel erg is dat ze je zelfs bij de gepensionneerdenbond je al te oud vinden. ik behandel mijn moeder niet als oud omdat ik het gevoel heb dat ze soms nog over meer energie beschikt dan ik en omdat ze heel haar leven (de generatie van tijdens de oorlog) heel hard gewerkt heeft voor haar zaak en haar gezin , haar dan zo zien vernederd worden doet pijn en ik kan haar niet helpen want het is precies of het is normaal dat je op een bepaalde leeftijd alles maar moet slikken, daarom zoek ik ook nog meer naar verenigingen die wel de leeftijd respecteren,
het artikel van mevr. Pot signaleert terecht dat ouderen geen aansluiting vinden bij de interventies van ouderenpsychologen.
Als geestelijk verzorger werk ik veel met ouderen; hun problematiek- ik zeg liever vraag- ligt vooral in het gebied van de levensvragen en zingeving; dit is het specialisme van de geestelijk verzorger en niet van de psychololoog.
In het gehele land zijn geestelijk verzorgers beschikbaar om met ouderen het gesprek aan te gaan.Zij werken zowel intra-muraal als extra-muraal.Op de site www. geestelijkeverzorging.com vindt u adressen .
Een belangrijke ontwikkeling is dat geestelijke verzorging door een geregistreerd GVér(NVPA-en werkverband) vergoed wordt door vrijwel alle ziektekostenverzekeraars!Ook kunnen ouderen een PGB aanvragen als zij voor langere periode ondersteuning nodig hebben. Zij kunnen hieruit de GVér betalen.
Een GVér gaat altijd uit van de vraag en de levensbeschouwing/ zingevingsvraag van de cliënt en werkt altijd in dialoog.
Welkom!!!
Ik wordt dit jaar 61. Ik mis dat overheden mensen die uit het gewone arbeidsproces zijn en toch veel ambities hebben die voor de samenleving van groot belang zijn niet tegemoet komt door die ouderen (met ontkoppeld inkomen) een ordentelijke werkplek te geven en hen dan dag aan dag samen laat werken (net als betaalden met een gekkoppeld inkomen), om zo veel te kunnen prog=fiteren van deze doelgroep. het houdt de doelgroep fit en maatschappelijk nog op een gewaardeerde plek en je bespaart er duizenden euro’s zorg mee uit. Want als ouderen geen werk meer hebben en doo gebrek aan arbeidsinfrastructuur en door gebrek aan ontmoetingsplekken voor werkende ouderen vereenzaming optreedt dan kosten ouderen snel heel veel geld. Het euvel van vereenzaming is dat je blijkbaar niet opvalt als vereenzamende persoon. Het is daarom zo moeilijk om het aantal eenzamen te tellen. Het zijn er duizenden! Als ze op tijd gevonden zouden worden, zijn ze niet eenzaam meer. Ik besteeds ca 45 uur per week aan werk. Ik mis collega’s met wie ik samen zou kunnen werken aan een maatschappelijk vraagstuk! Ik mis mijn arbeidsinfrastructuur, en mijn vergodingen voor reizen voor het maatschappelijke werk dat ik doe terwijl mijn inkomen 30% is gezakt sinds mijn FPU-uitkering. Zal ik ooit ergens vandaan een tegemoetkoming zien? Zal de overheid ooit gaan begrijpen dat er tussen vrijwilligers en betaalde mensen totaal geen verschil bestaat qua facilitaire eisen voor goede deskundige arbeid van mensen die veel ervaring hebben en deze graag zouden willen uitbaten voor de samenleving ??????
Leg uw oor te luisteren en geef ouderen een eigen taak om op te pakken en voorzie ze met de juiste middelen. Oit gehoord van “Crowdsourcing”? Dar kan de overheid miljarden euros’mee winnen per jaar!
Met groet,
06-22375523
Wat fijn om dit geluid te horen. Vaak wordt over ouderen gepraat alsof alle ouderen hetzelfde zijn, namelijk eenzaam en hulpbehoevend. Dat dit een volkomen scheef beeld is weet ik uit mijn eigen praktijk als consulent op het gebied van eenzaamheid.
mijn leeftijd is 73 jaar. Ik kan mij goed vinden in het artikel, zelf ben ik goed gezond.
vooral de laatste alinea spreekt mij aan
Kan ik dit artikel gebruiken voor mijn wijkkrant.
In mijn wijk wonen n.l veel ouderen.