‘Hallo, ben je net klaar met je inburgering? Heb jij mij nodig? Ja? Wie heeft de brief gestuurd? Ja ik hoor het aan je stem dat je moe bent. Zal ik straks even langskomen, dan kijken we wat we kunnen doen.’ Hoewel het eigenlijk geen spreekuur is, neemt Bouchra Bouzarouata haar telefoon toch aan en spreekt met een van de bewoners van de Pucciniflat. ‘Je moet flexibel zijn, want problemen doen zich niet precies tussen 10 en 12 uur voor’, legt ze uit. Later zal ze, zoals afgesproken, even bij de bewoner aanbellen om te vragen waarmee ze kan helpen. Het blijkt best lastig om als alleenstaande moeder een inburgeringscursus te combineren met veel kinderen. ‘En als je dan ingewikkelde brieven krijgt, dan begrijp ik wel dat mensen moe worden. Puur van de constante stress’, zo weet Bouchra uit ervaring met meerdere bewoners.

Impulswijk
Sinds maart 2012 is de welzijnswerker frontlijner met Marokkaanse roots betrokken bij het project: de Pucciniflat. We zijn in de wijk Stokhasselt in Tilburg Noord. ‘Ik vind achterstandswijk een niet zo mooie benaming, maar we spreken hier wel van een impulswijk: multicultureel en met mensen met veel verschillende bagage.’ Toen de woningcorporatie WonenBreburg in 2011 de jaren zeventigflat wilde renoveren, ontstond er het plan om ook aan een sociale renovatie te werken in de Pucciniflat.

Participatie
De woningcorporatie, de gemeente en sociale activeringsorganisatie Stichting Experimenten Werkgelegenheid (SEW) sloegen de handen ineen en stelden als doel: alle bewoners een stapje hoger op de participatieladder. Achter de voordeur Maar eerst werden de problemen in de flat geïnventariseerd : de zogenaamde nulmeting. Peer van der Voort, collega van Bouchra en samen met haar de twee aanspreekpunten in de flat, ging bij de bewoners langs op de koffie. Achter de voordeur werd gesproken over hoe het met de bewoner gaat en waar ze eventueel hulp bij kunnen gebruiken. Zo bleek dat schuldenproblematiek en isolement de meest voorkomende situaties waren. Veel mensen kunnen maar net het hoofd boven water houden en eenderde van de huishoudens is niet stabiel. ‘Het is voor Peer en mij heel belangrijk om het vertrouwen te winnen van de bewoners om ze te kunnen helpen. Daarom moeten wij erg flexibel en toegankelijk zijn.’

Lees meer in het januari/februarinummer van Zorg + Welzijn magazine >>