Floralia moet uitgroeien tot een plek voor dagbesteding, middenin de maatschappij, die iets toevoegt voor de mensen die er werken én voor de omwonenden. Dat is de inzet van Mark Graveleyn, die met het project Floralia Park in hartje Oosterhout mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt begeleidt. Het gaat om mensen die niet kunnen werken vanwege een handicap, leeftijd, ziekte of psychische beperking. ‘Een veilig vangnet in een normale omgeving’, kenschetst Graveleyn het zelf.

Dagbestedingsproject

In het magazine Dagbesteding van mei vertelt Graveleyn over dit opmerkelijke initiatief. De groene oase in Oosterhout was in gebruik door de bloemenvereniging. In de jaren ’70 heeft een kleine groep liefhebbers het park uit de grond gestampt: De bomen, knotwilgen, het clubhuis, het poppodium, de grasvelden, de vijver en het theehuis. Het aantal leden en de vrijwilligers decimeerden en de vereniging wilde het park teruggeven aan de gemeente. Graveleyn, eigenaar van een bedrijf dat dagbestedingsprojecten opzet en van huis uit hovenier: ‘Ik ben met de gemeente gaan praten en die had wel oren naar mijn plan. We zijn begonnen met een pilot van twee jaar.’

Festival

Ook voor wie geen groene vingers heeft, zijn er mogelijkheden, namelijk in de horeca. Het verenigingsgebouw op het terrein is onlangs verbouwd en er is nu een professionele keuken, een groot terras in de zomer en ze kunnen er festivals organiseren. Ook vrijwilligers die graag de handen uit willen meehelpen, zijn welkom. Het project is in handen van twee werkbegeleiders en twee agogisch medewerkers, die ook individuele en ambulante ondersteuning bieden. Voor aanmelding is geen indicatie nodig.

Mensen met een beperking

Graveleyn: ‘Wij werken zonder financiële schotten. Het is voor ons niet interessant of iemand ex-gedetineerde is of een psychiatrische achtergrond heeft dan wel een andere beperking, zoals autisme. We kijken vooral baar waar iemand naartoe wil, gericht op het gedrag dat diegene vertoont. Positief gedrag zullen we zo veel mogelijk stimuleren. Negatief gedrag proberen we zo mogelijk om te buigen.’

Veilige grond

Ook mensen die met een alcohol- of drugsverslaving kampen, worden geholpen. ‘Ik hoef in het begin alleen iemands voornaam te weten’, zegt Graveleyn, ‘verder hoeft er helemaal niets van mij. Mensen moeten soms eerst weer veilige grond onder hun voeten kunnen voelen, voordat ze überhaupt een stap kunnen zetten. Die veilige grond willen wij bieden. Mijn ervaring is dat mensen vanzelf wel gaan praten, en van daaruit kunnen we tot een plan komen. Wat willen ze, waar zit hun drive? Dat is voor mij het startpunt.’

Lees het hele verhaal in het magazine Dagbesteding mei 2018>>