Wijkteams en ambulante behandelteams bieden goede mogelijkheden om de begeleiding van ggz-patiënten intensiever en meer flexibel te maken. Dat zegt de commissie Toekomst Beschermd Wonen in haar advies. ‘Eigen woonruimte en maatschappelijk activiteiten brengen de broodnodige structuur aan in het dagelijks leven en dragen bij aan herstel,’ aldus Erik Dannenberg, voorzitter van die commissie. Eens, zegt hoogleraar Niels Mulder tegen Zorg+Welzijn. Maar er is meer nodig om specialistische ambulante teams te verbeteren. ‘Verwijzen naar lichtere hulpvormen kan ook de kans op nieuwe crisissituaties verhogen.’
Zelfstandig wonen
Gemeenten hebben per 1 januari 2015 ook de verantwoordelijkheid gekregen voor Beschermd Wonen. In Nederland maken ruim 20.000 mensen hiervan gebruik. Zij kunnen niet zelfstandig wonen en hebben toezicht en begeleiding nodig. De commissie Dannenberg adviseert nu dat mensen met psychiatrische en sociaal-maatschappelijke problemen vaker hun zelfstandigheid behouden door passende ondersteuning in de thuissituatie sneller beschikbaar te stellen. Gemeenten zouden bijvoorbeeld passende woningen ter beschikking moeten stellen.
FACT-teams
Passende woningen en flexibele hulpvormen , bijvoorbeeld via de inzet van het wijkteam, zijn prima adviezen van de commissie. Maar deskundigen constateren nog andere belangrijke tekortkomingen in de zorg aan mensen met een psychische aandoening. Hoogleraar Niels Mulder zegt in het komende nummer van Zorg+Welzijn magazine (4 december) dat de specialistische FACT-teams meer armslag en geld nodig hebben. In FACT-teams werken ggz-specialisten samen om mensen met een ernstige psychische aandoening te begeleiden.
‘Waarom is het eigenlijk een goed idee dat mensen die toch behoorlijk ziek zijn, zelfstandig wonen?’ Journalist Piet-Hein Peeters dook in de wereld van de ‘verwarde personen’ en ontdekte de pijnpunten van de ambulantisering in de ggz. Lees meer>>
Recidive
Hoogleraar Niels Mulder: ‘Gezien de afbouw van bedden is er meer ruimte nodig in de specialistische ggz om mensen met EPA (ernstige psychische aandoening) ambulant en thuis te behandelen. De FACT-teams krijgen een steeds grotere en zwaardere doelgroep. Onder-behandeling dreigt een probleem te worden. We verwijzen nu al een deel van de mensen met EPA naar lichtere vormen van zorg, zoals de basis ggz en de POH in de huisartsenpraktijk. Voor patiënten die goed zijn opgeknapt in de specialistische ggz pakt dat goed uit. Maar het vergroot ook de kans op recidive, omdat er weer een nieuwe behandelrelatie en nieuw vertrouwen met de hulpverlener moet worden opgebouwd.
Wijkteam
Volgens de hoogleraar GGZ is het op dit moment belangrijk dat wijkteams en basis-ggz op tijd problemen signaleren bij ggz-patiënten aan de hand van een signaleringsplan. Omdat deze eerstelijns hulpverleners meer solistisch werken, moeten ze bij signalen van een mogelijke crisis ineens collega ’s raadplegen en hulp organiseren. Dat kost tijd en daar kan een patiënt in crisis niet op wachten.’
Het artikel over de discussie: “Wat is nodig bij de ondersteuning van mensen met een psychische aandoening?” kunt u lezen in Zorg+Welzijn nr 12 >>
Feit dat FACT nog teveel vanuit alleen GGZ is opgetuigd, maakt dat het niet veel meer is dan de etalage verplaatsen in aantal gevallen. POH-GGZ/Basis GGZ is vrijwel ook altijd vanuit de GGZ georganiseerd/gedetacheerd, ook daar is de cultuur van werken er eentje van weleer. Verbindingen maken, afschalen (ook psychische problematiek hoeft zeker niet altijd door DSM4/5-ers benaderd te worden) en eerder integraal werken is al een deel van de oplossing die te weinig nog wordt gezien en gedaan.. Ook in dit betoog lijkt het weer wat eng vanuit het GGZ-domein te worden aangevlogen.
Wat bedoelen we nou? RIBW? Het lijkt me toch, dat er genoeg voormalige ambulanterfanters van de RIAGG voorhanden zijn om mensen thuis te begeleiden, want de yavis klanten zijn inmiddels naar elders vertrokken.
FACT werkte niet voor mijn zoon. Na iedere interne reorganisatie 9 maanden wachten voordat bekend was wie de nieuwe spv werd. Met alle gevolgen vandien! Met het PGB was er eindelijk continuiteit en dat is voor iemand met autisme een belangrijke voorwaarde. Dus niet alleen die FACT versterken, maar ook ruimte maken voor een maatwerkvoorziening in pgb. Geen aanbodgerichte zorg, maar vraaggerichte zorg en een aparte zorglijn autisme, óók voor volwassenen.