Psychiatrische patiënten mogen wettelijk gezien alleen worden opgesloten als ze een gevaar vormen voor zichzelf of voor een ander. ‘Maar in de instelling waar ik onderzoek deed, zag ik dat het bijvoorbeeld al gebeurde als een patiënt weigerde een ander shirt aan te trekken als dat vies was’, aldus Georgieva.

Noodmedicatie
Georgieva vindt dat patiënten bij hun opname zelf moeten aangeven hoe ze behandeld willen worden op het moment dat ze een gevaar vormen voor zichzelf of anderen: door noodmedicatie – platspuiten in de volksmond – of door opsluiting. Volgens Georgieva geven de meeste patiënten de voorkeur aan noodmedicatie terwijl de meeste behandelaars juist denken dat dat ingrijpender is voor patiënten.

Proef
In 2010 duurde een verblijf in een separeercel in Nederland gemiddeld 63 uur, iets minder dan drie dagen. Ter vergelijking: in Duitsland ligt dat gemiddelde op 6,6 uur en in Noorwegen op 3 uur. Een eerste kleinschalige proef met een psychiatrische intensive care unit leverde goede resultaten op. ‘Patiënten die op andere psychiatrische afdelingen 40 procent van hun tijd doorbrachten in isolatie, brengen er hier maar 0,1 procent van door. Een gigantisch verschil’, aldus Georgieva. De afdeling heeft meer personeel dan reguliere afdelingen en probeert gedrag dat kan leiden tot opsluiting, te voorkomen.

Georgieva voerde haar onderzoek uit in een ggz-instelling in het Noord-Brabantse Halsteren. Het onderzoek werd gefinancierd door het ministerie van Volksgezondheid.

Bron: ANP/ANP-Photo