De viering van Internationale Vrouwendag op 8 maart voerde Jessica Stein in 1998 naar het toenmalige asielzoekerscentrum in Burgh-Haamstede: ‘In mijn contacten met de vrouwen werd me duidelijk hoe geïsoleerd ze leefden. Ik ben een oude feministe en vroeg hen of ik iets voor hen kon doen.’
Dat was het begin van Wereldvrouwen bij het sociaal-cultureel werk in Zierikzee. Begonnen met vluchtelingen- en Nederlandse vrouwen die samen koken en eten, zijn ze al enkele jaren ‘lokaal en mondiaal actief’. Stein: ‘We doen ook wereldwijd mee aan campagnes voor vrouwen. Samen met het Centrum voor Internationale Samenwerking hebben we in Zeeland bijvoorbeeld een moedernacht georganiseerd. Dat is een landelijk evenement, waarbij het terugdringen van moedersterfte centraal staat.’

Gebruiken en tradities
Het project Zeeuwse Wereldvrouwen richt zich op empowerment en positieverbetering, vertelt Stein. ‘Wij bieden een plek waar vluchtelingen-, migranten- en Nederlandse vrouwen elkaar ontmoeten. We koken en eten nog steeds met elkaar, maar we bieden ook een breed scala aan activiteiten met het accent op taal en samenleving. We praten en discussiëren over het leven, kinderen, geboorte en dood. Alle vrouwen hebben hun levensvragen, alleen verschillen onze gebruiken en tradities daarin.’
Wekelijks komen zo’n twintig vrouwen in Zierikzee bij elkaar. In wisselende groepssamenstelling, maar met vaste trouw. ‘We hebben fietslessen en zwemlessen georganiseerd en gaan geregeld op excursie. Ook organiseren we themamiddagen, waarbij vrouwen vertellen over hun geboorteland. Kort geleden was er een poëziebijeenkomst. Alle vrouwen maakten een gedicht in hun eigen taal en lazen dat voor. Het gedicht is, eventueel met hulp van een van de vrouwen die het Nederlands beter beheerst, vertaald. Het is heel bijzonder hoe dicht je zo tot elkaar komt.’