Pro
‘We moeten oppassen dat het geen strijd wordt tussen twee overheden, want daar gaat het helemaal niet om. Waar het om gaat is: één gezin, één plan en één overheid. Dat is de formule om de jeugdzorg eenvoudiger te maken. Momenteel kent die namelijk zo’n ingewikkeld systeem, dat niemand meer weet hoe het in elkaar steekt.
Nu is het zo dat kinderen en ouders, degenen die de zorg het hardst nodig hebben, het langst moeten wachten. Wij zeggen als Vereniging van Nederlandse Gemeenten dat de gemeente daarvoor het beste geoutilleerd is. Omdat de gemeente het dichtst bij de gezinnen zit die zorg nodig hebben. Nu is het al onze taak om er alles aan te doen om te zorgen dat problemen worden voorkomen. Die preventietaak voeren we uit – of gaan dat binnenkort doen – met de Centra voor Jeugd en Gezin. Maar als er een gezin aanklopt met een zwaarder probleem, moeten we “nee” verkopen. Dan zouden ze eerst weer naar Bureau Jeugdzorg moeten. Dat wringt en dat is niet goed.
Beter is het dat het CJG de mogelijkheid krijgt om te verwijzen naar gespecialiseerde jeugdhulpverlening. Dan zijn we ook meteen van die papieren last af van al die indicaties. Hulpverleners moeten eindelijk de kans krijgen om verantwoordelijkheid te nemen voor kinderen in plaats van almaar verantwoording af te leggen.’
Bart Eigeman, voorzitter VNG-commissie Onderwijs, zorg en welzijn
Contra
‘Ik ben ook niet voor een competitie tussen twee overheden, want dat leidt tot niets. Het gaat erom waar de zorg het beste kan worden gegeven. Sinds de nieuwe Wet op de jeugdzorg van kracht werd, in 2005, is er al heel veel verbeterd. Wel zitten we met een enorme toename van cliënten. En wat ook nog altijd ontbreekt, is dat de verschillende takken binnen de jeugdzorg – de jeugdhulpverlening, de jeugd-ggz en de LVG-zorg – vanuit één punt worden aangestuurd en gefinancierd. Het is hoog tijd om ze alle drie onder één noemer te brengen.
In mijn visie moet de eerstelijnszorg bij de gemeenten zitten. Op dat punt hebben gemeenten nog heel wat werk te verzetten, want lang niet overal zijn er al Centra voor Jeugd en Gezin. De meeste kinderen en ouders kunnen daar dan terecht. Alleen als hun problemen te ernstig zijn, gaan ze naar de gespecialiseerde, tweedelijnszorg. Door de aansturing van de provincies zijn er momenteel, naast de vijftien Bureaus Jeugdzorg, nog zo’n vijftig grote zorginstellingen actief. Die zijn nagenoeg allemaal regionaal georganiseerd. Het is dan ook logisch dat die tweedelijnszorg onder de provincies blijft vallen.
We moeten echt oppassen dat we nu ineens weer alles overhoop halen. Als de eerste lijn zijn werk goed doet, zal vanzelf de druk op de tweede lijn afnemen. Daar zet ik me voor in.’
John Bos, portefeuillehouder jeugdzorg Interprovinciaal Overleg (IPO)
Bron: Illustratie Berend Vonk
ach zal ik eens wat roep? laat de gemeenten het Eurpees aanbsteden. net als de hh hulp in de wmo
Dag, het weghalen bij de provincie van de jeugdzorg lijkt me, op basis van de argumentatie wat erg snel.
Sinds 2005 is het, althans in de provincie Utrecht, heel normaal dat de provincie, naast de rijksmiddelen, ook miljoemem (letterlijk) extra investeert in de Jeugdzorg. In zie gemeenten dat nog even niet doen.
Daarnaast kent de jeugdzorg vele specialismen. Ik zie een gemeente van minder dan 150.000 inwoners het gewoon niet voor elkjaar krijgen dat op niveau te organiseren. Zelfs de huidige stadsregios die de Jeugdzorg wél uitvoeren (Den Haag, Amsterdam, Rotterdam) blinken nu niet bepaald uit. Kortom: eeh structuurdiscussie is de oplossing niet. Misschien wel om eens te kijken naar de effectiviteit (evidence based) van de gebruikte therapieën.
Van belang is, dat de hulpverlening voor ouders en kinderen met problemen zo dicht mogelijk
bij hen plaats vindt en voor hen bereikbaar is.
Controle op de werkzaaheden is erg belangrijk.
Dus de geheel die zorg naar de gemeente.
De vertegenwooordiging van de burger Burgemeester en wethouders en de raad kunnen dan het geheel in de gaten houden en zijn voor de burger ook direct aanspreekbaar. Er zijn nu teveel misstanden.Uitvoering door centrumgemeentes de beste oplossing!!!!!!!!!!
Ik ben het met Bart Eigeman eens dat jeugdzorg, althans de vrijwillige vorm, het best geregeld kan worden via de gemeente: dicht bij huis en daardoor direct. De provincie speelt inhoudelijk geen enkele rol in de jeugdzorg, maar fungeert enkel als geldverstrekker.
De (regionale) zorgaanbieders zijn goed in staat om hun diensten aan te bieden aan de gemeenten.
Maarten Hebels
Ik ben het eens met John Bos. Laat de tweede lijn bij de provincies, die de jeugdzorg hebben toegewezen gekregen van het Rijk.
Nu weer veranderen, brengt alleen maar meer onrust en langere wachtlijsten met zich mee. Je helpt hier zeker de jongere en hun ouders niet mee.
Zodra ieder gemeenten een Centra voor Jeugd en Gezin hebben of daarbij zijn aangesloten via de regio, dan kan misschien worden gekeken of zij ook de Jeugdzorg erbij kunnen hebben. Kleine gemeenten kunnen dat voorlopig zeker nog niet..